چندی پیش از وجود گنج‌خانه‌ی(:موزه‌ی) کبریت در تهران آگاه شدم و برای فراهم کردن گزارش به آن‌جا رفتم. در دیدار از این گنج‌خانه با اتاقی رو‌به‌رو شدم که با نمایش جشن‌و‌اره‌ی کوچکی از رنگ و نگاره در دو سو قفسه‌بندی شده بود. در نگاه نخست گمان نمی‌‌کردم که این گنج‌خانه‌ی کوچک تا این اندازه بازگوکننده‌ی پیشینه و فرهنگ ایران و جهان باشد. پای گپ‌وگفت‌های حمیدرضا مقصودپور که نشستم به ژرف‌نای این پیشینه‌ی نقش بسته بر جعبه‌های کبریت پی‌بردم.
حمیدرضا مقصودپور، گنجینه‌دار(:مجموعه‌دار) و دبیر انجمن کبریت ایران در 10 شهریورماه 1349 خورشیدی زاده شد. او نزدیک به 8000 کبریت را از 120 کشور جهان گرد آورده است و در یکی از اتاق‌های خانه‌اش نگه‌داری می‌کند. این گنجینه‌دار خوش‌ذوق برای نخستین بار چند کبریت را از پدرش گرفت و با تشویق پدر کبریت‌های بیش‌تری گردآوری کرد که برآیند آن یکی از کامل‌ترین و برترین گنج‌خانه‌های کبریت ایران است. حمیدرضا مقصودپور پس از تشویق‌های پدرش انگیزه‌ی خود را از این کار دل‌بستگی به گردآوری گنجینه‌ای از رنگ‌ها و ریخت‌ها(:اشکال) و مهم‌تر از آن نمود رخدادهای تاریخی و هازمانی(:اجتماعی) ایران و جهان بر برچسب‌های کبریت می‌داند.
ساخت کبریت از کجا آغاز شد؟
كبریت در آغاز به عنوان كالایی لوكس و ره‌آورد فرنگ به ایران آمد. پس از آن و کم‌کم در ریخت كالایی مهم و استراتژی خود را نمایاند و در دیگر زمان همچون كالایی خرد و بی‌ارزش….
این نوشتار که گفت‌وگو با یک مجموعه‌دار و دبیر انجمن کبریت ایران است در شماره‌ی 372 «امرداد»، رویه‌ی مردم با عنوان «کبریت، روایتی 200 ساله از تاریخ» چاپ شده است.
برای دسترسی به هفته‌نامه‌ی امرداد راه‌های زیر هم برای خوانندگان است:
لینک فروش اینترنتی شماره‌ی 372 امرداد:
https://goo.gl/2U7gqM
لینک اشتراک ایمیلی امرداد:
https://goo.gl/XqpSbS
