لوگو امرداد
به بهانه‌ی بیستم مهرماه؛ بزرگداشت خداوندگار غزل، حافظ

حافظ زمان خودمان باشیم

hafeziehخنیاگر قطعه شگفت‌انگیز عشق؛ آفریدگار احساس نارنجی غزل، آفریننده‌ی خاطره‌ی زلف یار و لب جوی، خواجه‌ی خداجو، مِهر پاییز نشان این مرز پرگهر حافظ زیبا سخن نمای رخ یار را در پیاله مست و دیوانه پدیدار کرد.

«بوی خوش وصل آمد» باز آیید تا مخاطب صدای خوش‌تر عشق باشیم، درس دلبری و دلدادگی بیاموزیم. از آن‌رو ‌که دل‌‌ به عشق داده‌ایم دست به دعا برآریم، انار سرخ را ساده بچینیم، آرام بشکنیم و با مهر دانه کنیم، با گل‌های سرخ گفت‌وگو کنیم. مهر را همچون مادر بپاشیم، نور را عاشقانه ببخشیم. برقصیم و برقصانیم. رسم رستگاری را نگاه‌داریم. حافظ زمان خودمان باشیم. می‌توان حافظانه «محرم اسرار نهان بود»، «ز اوضاع جهان، بوی بهبود شنید»، « در سحر چنگ به دامان نسیم اندازیم» و بگوییم «سحر نزدیک است» نزدیک است. «با ساقی به هم سازیم و بنیاد غم براندازیم»

شیرین سخن باشیم با لطافت و استحکام کلام به لحن لحظه ها؛ عاشق که باشیم راه مان روشن می شود. بگذار بگویند که …

خالی نشویم، بیافرینیم، بسازیم، بمانیم، که هنر آغاز ماندن است. آن‌گونه که  که سراینده‌ی نامی سده‌ی هشتم ایران زمین به بهارنارنج بها داد، بلبل را زیبا دید  و به باغ، بودن را آموخت. پندار و اندیشه‌اش را دریابیم، گزیده باشیم و گزیده گوییم. برای بهتر زیستن، ماندن و جاودانه شدن پا پس نگذاریم تا چون او زیستن را جاودانه بسراییمو

 

به اشتراک گذاری
Telegram
WhatsApp
Facebook
Twitter

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

تازه‌ترین ها
1403-01-09