لوگو امرداد
در امرداد 375 چاپ شده است

غول بیابانی در آیین و افسانه

p03375اگر کنجکاوید که بدانید غول بیابانی به چه کسی می‌گفتند؟! غول کیست؟ و چه پیوندی با بیابان دارد؟ در رویه‌ی مردم امرداد 375 پژوهشی پیرامون آن به کوشش فرشید ابراهیمی پژوهشگر تاریخ انجام گرفته که با عنوان «غول بیابانی در آیین و افسانه» چاپ شده است.
غول نیز در معارف ایرانی–اسلامیِ روزگار ما، مانند جن و دیو از نام خدا می‌گریزد و از دیده‌ها ناپدید می‌شود. غول گاه به چهره‌ی سنگی بزرگ پدیدار می‌شود و گاه به گونه‌ی انسانی رهگذر. گاه همچون بزی دورمانده از گله است و گاه به گونه‌ی زنی افسونگر و فریبنده. جامه‌ای از پوست جانوران بر تن دارد.غول بیابانی گاه به مردمی گفته می‌شده است که در بیابان به‌ سر می‌بردند و با بیگانگان ددمنشانه و خشن رفتار می‌کردند.
برای غول چهره‌های دیگری نیز برشمرده‌اند، مانند آن که از سر تا ناف همچون مردم و از ناف تا پا به چهره‌ی اسب می‌ماند و سُم‌هایی چون سم خر دارد؛ یا دیوی است به گونه‌ی زن که اگر بر کسی چیره شود او را مانند موشی که به دست گربه افتاده باشد بازی می‌دهد. اگر مردی خوب‌روی باشد این غول شیفته‌ی او می‌شود و او را آزار می‌دهد. ولی این بازگفت‌ها(:روایت‌ها) در فرهنگ عامیانه‌ی ایرانی چندان شناخته نیست. باور به جن و غول از فرهنگ عوامانه‌ی تازیان(:اعراب) در فرهنگ ایرانی رخنه کرده و از این روی، چگونگی آن در فرهنگ توده‌ی ایران چندان روشن نیست….
«غول بیابانی در آیین و افسانه» نوشتاری است با درون‌مایه‌ی چرایی کاربرد این زبانزد که در امرداد 375 چاپ شده است.

به اشتراک گذاری
Telegram
WhatsApp
Facebook
Twitter

یک پاسخ

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

تازه‌ترین ها
1402-12-27