و به حرمتش، فرشته‌ای از فرشتگان مقرب درگاه خداوندی ماموریت یافت تا آن را از هرگونه پلشتی و گزند و زیان دور نگاه دارد، تا«زمین»، همچنان مظهر پاكی، رویش و روییدن باقی بماند و سپندارمزد (سپنتا‌آرمییتی) نگاهبان آن.
و به پاس آن است كه در باور ما زرتشتیان، زمین نماد مادر است و جشن اسفندگان در روز سپندارمزد از ماه اسفند یعنی 29 بهمن‌ماه، روز سپاسداری و یاد از او.
او كه تنها تكیه‌گاه زندگی آدمی است ، یگانه تكیه‌گاهی كه می‌توان بدون هیچ فكر و مشكلی بر او تكیه كرد و حتا نگران آن نبود كه وزن سنگینت بدن نحیف او را دولا كند.
او كه می‌توانی صادقانه سر بر دامانش بگذاری و گریه سر دهی و بخندی بی‌آنكه به سنت توجه كنی،
او كه می‌توانی رازهای زندگی‌ات را برایش بگویی بدون اینكه به رازداری‌اش شك كنی.
او كه می‌توانی دوستش بداری، عاشقش باشی و از سرچشمه‌ی عشقش پر شوی.
می‌توانی خود را به او بسپاری تا نوازشت كند، تا با بوسه‌ای و سخنی عمیق‌ترین غم‌ها را از دلت بزداید و آرامت كند.
او كه حتا وقتی خشم می‌گیرد و می‌راندت باز هم تنها آغوش او پناهگاه امنی است.
امروز 29 بهمن و جشن اسفندگان است، روز سپاسداری از مادران، تقدیر كه نه تشكر، به راستی چگونه می‌توان سپاسگزار بود. چگونه می‌توان از مادری تشكر كرد كه بهترین دوران عمر خود را به پای یگانه فرزندی سپری كرده كه امروز در كنارش نیست؟ چگونه می‌توان از مادری سپاسداری كرد كه در تنهایی و بی‌پولی فرزندان خود را به زیر بال و پر خویش گرفته و اكنون كه آنان جایگاه و منزلتی اجتماعی به‌دست آورده‌اند همه‌ی آن گذشته‌ها را به فراموشی سپرده‌اند، چگونه می‌توان از مادری تشكر كرد كه ناسزاها از زبان فرزند خویش شنیده و باز هم فرزندش را به هنگام نیایش از دعای خود بی‌بهره نمی‌گذارد و چگونه…
بیایید امروز به پاس نام سپند «مادر» شاخه گلی را به همه مادران ایران زمین پیشکش كنیم. بیایید فراموش نكنیم مادرانی را كه امروز تنها و بی‌كس در گوشه‌‌ی خانه چشم به راه شنیدن صدای پایی و پرسیدن حالی هستند . فراموش نكنیم مادرانی را كه امروز بیمار و خسته از دشواری‌های زندگی چشم به در دوخته‌اند، به امید یادی و نامی. و فراموش نكنیم مادرانی را كه با مویی سپید اما قلبی پر امید چشم به در دوخته‌اند.
بیایید عشق‌ها، گذشت‌ها، مهرها، لطف‌ها، فداكاری‌ها و… را پاس نهیم و امروز به پاس بودن مادر در خانه، بگوییم كه «دوستش داریم» شاید فردا خیلی دیر باشد. شاید فردا گل‌سرخ ما روی سنگی به یاد مادر بخشكد اما امروز می‌توان با این شاخه گل لبخندی بر لب خشكیده مادر نشاند.
اسفندگان است ، روز مادر، «دوستت داریم مادر»
برگرفته از شماره‌ی 107 هفته‌نامه‌ی امرداد سال 1383
