هفتهنامهی امرداد با آرمان شناساندن گیراییها (:جاذبهها) و دیدنیهای طبیعی، تاریخی و فرهنگی و گسترش گردشگری درونکشوری در نگر (:نظر) دارد تا برترین خواستگاههای گردشگری ایران را بر پایهی سنجههایی (:معیار) که در دنباله خواهد آمد به خوانندگان خود بشناساند . در پایان سال با رای خوانندگان و گروهی از کارشناسان گردشگری برترین گیراییها معرفی میشوند.
ایران سرزمینی است با طبیعتی شگرف و تاریخی دیرینه. این فلات کهن زیباییهایی طبیعی و تاریخی بیمانند و بیشماری را در دل خود جای داده است که هر کدام به تنهایی بستری برای گسترش صنعت گردشگری هستند. این صنعت هماکنون از صنعتهای پیشرو در جهان است و همهی کشورها بر سر جذب این سرمایهی بزرگ هماوردی (:رقابت) تنگاتنگ دارند. به این صنعت ولی در ایران بیمهری شده است و همدلی وهماندیشی ملی در این راستا نیازی بایسته (:ضروری) است.
خوانندگان امرداد میتوانند گزارشی کوتاه همراه با عکس از جاذبههای شهر یا استان خود را برای معرفی به هفتهی نامهی امرداد بفرستند.
بایسته است در معرفی گیراییهای گردشگری (تاریخی، طبیعی، تفریحی، زیارتی) از سوی خوانندگان سنجههای زیر آورده شود:
1. آسانی رفتوآمد (مواردی چون سختی راه، وسایل رفتوآمد، فاصلهی گیرایی گردشگری تا نزدیکترین شهر با جمعیت بیش از 100 هزار تن نیاز است.)
2. دیرینگی؛
3. شمار بازدیدکنندهها؛
4. ثبت ملی اگر انجام شده است؛
5. ثبتجهانی اگر انجام شده است؛
6. شگفتی؛
7. دستنخورده بودن (بکر بودن)؛
8. سوغاتیها (آیا صنایعدستی، خوردنیها و نمادهای ویژه در دسترس است؟)؛
9. ضریب امنیت
10. امکانات رفاهی، بهداشتی
11. خوراکهای بومی ویژه.
هر یک از گزینههای بالا دارای امتیازی است که در بالا بردن جایگاه مکان گردشگری موثر است.
عکسها و گزارش خود را میتوانید به شمارهی: 09198040593 تلگرام یا به نشانی: [email protected] بفرستید. گزارشها و عکسهای شما در هفتهنامه و تارنمای امرداد منتشر خواهد شد. در پایان سال با دیدگاهسنجی از خوانندگان و رای کارشناسان استانهای برتر گردشگری ایران شناسانده خواهند شد.
کوه دماوند در سیام تیرماه سال ۱۳۸۷ خورشیدی، به عنوان نخستین اثر طبیعی ایران در فهرست آثار ملی ایران ثبت شد.
دماوند؛ سرفراز در دامان ایران
دماوند یکی از شهرهای استان تهران و مرکز شهرستان دماوند است. شهرداری دماوند در سال ۱۳۱۲ بنیادگذاری شد. دماوند و پیرامون 24 شهریور 1310 به شمارهی ۵۶ در آثار ملی ایران ثبت و همچنین به عنوان شهر نمونه گردشگری ایران برگزیده شدهاست. شهر دماوند به خط مستقیم در فاصلهی ۲۵ کیلومتری جنوب خاوری (:شرقی) کوه دماوند و ۷۴ کیلومتری خاور شهر تهران جای دارد. بلندای این شهر از سطح دریا ۱۹۶۰ متر و از سوی چند رود مشروب میشود، یکی از بخش خاوری که از دریاچهی تار سرچشمه میگیرد و دیگری از شمال باختری (:غربی) که از مشا و تیزاب سرچشمه گرفته و پس از پیوستن به یکدیگر رود دماوند را تشکیل میدهند.
نام دماوند نامی کهن است که در درازای تاریخ دچار دگرگونیهای بسیار گشتهاست. در کارنامهی اردشیر بابکان به صورت دنباوند و در کتیبههای ساسانی چون کتیبهی شاپور نخست در نقش رستم و کتیبهی نرسی در پایکولی به صورت دمباوند و در کتاب جغرافیای موسی خورنی دمباوند آمده که ریشه در نام پهلوی آن دارد. اما دربارهی نامگذاری شهر میتوان گفت که دمب، دمبال، دما و دمال با آوند یا وند به معنای شهری است که دنبالهی ظرف یا دنبالهی کوه است. دماوند برای کوه به معنی ظرف آتش یا دارندهی آتش یا بخار و برای شهر به معنی دنباله ظرف یا دنباله کوه آمده است.
دربارهی این نام کسروی بر این باور است که: «دماوند و نهاوند شباهت زیادی به یکدیگر دارند: هر دو از دو کلمه ترکیب یافته و در کلمه وند در آخر شریک و یکسان هستند، بهعلاوه در نامگذاری این دو آبادی دوری و نزدیکی را نسبت به جایی یا شهری میزان گرفتهاند و آنچه که نزدیک بوده نهاوند و آن دیگری را دماوند گفتهاند و نها یعنی پیش و روبرو و دما یعنی پشت و دنبال؛ بنابراین نهاوند یعنی شهر و آبادی یا قلعه ایستاده در پیش رو و دماوند یعنی شهر و آبادی یا قلعه ایستاده در دنبال و پشت»
همچنین حمدالله مستوفی در کتاب نزهةالقلوب آوردهاست که دماوند قصبهای است که آن را پشیان (و یا میشان) خوانند.
دماوند نماد ملی ایرانیان
دماوند از گذرگاه امامزاده هاشم در راه ارتباطی تهران به آمل تا مسیر ارتباطی تهران به فیروزکوه و ساری جای گرفته است. در میان مرکز شهر که از درختان پوشیده شدهاست رود تار جریان دارد که طغیانهای آن در گذشته، چندین بار مرکز شهر را ویران ساختهاست. این شهر همانند کوه آن از دید تاریخی در عراق عجم قرار گرفتهاست و متصلکنندهی آن با طبرستان و دیلم و قومس بودهاست و یک شهر ییلاقی به شمار میآید. این شهر با دهکدههای پیرامون آن در میان کوههای البرز مرکزی جای دارد.
دماوند یکی از کهنترین شهرها و انخستین شهرهای استورهای تاریخ ایران است به صورتی که بنای آن همزمان با اصطخر فارس و بلخ به کیومرث نخستین پادشاه ایران میرسد.
به شوند پژوهشهای باستانشناسی اندک در این شهر آگاهی کمی در مورد تاریخ این خطه در دوران مادها و هخامنشیان وجود دارد. آنچه از منابع تاریخی به دست آمده در زمان هخامنشیان مواد تجاری دماوند، شمشاد و آهن بوده است. در کاوشهای باستانشناسی اخیر در منطقه ولیران دماوند شماری گور با شیوههای خاکسپاری دگرگون وایسته به روزگار نخست دوران اشکانیان و چهار ریتون سفالی و همچنین سکههایی از مهرداد دوم (۱۲۴ تا ۸۷ پیش از میلاد)، اردوان دوم، سنتروک، ارد نخست از دوران اشکانی به دست آمده و همچنین در بخش باختری گستره بقایای دژی متعلق به دوران ساسانیان و چند سکه نقره از زمان خسرو دوم به دست آمد. در کتیبهی شاپور نخست در کعبه زردشت (۲۴۰–۲۷۰ میلادی) و کتیبهی پایکولی از زمان نرسی (۲۹۳–۳۰۲ میلادی) از ساتراپهای دماوند نام برده شدهاست. همچنین روی یک مهر ساسانی که در دماوند کشف شد، نام دمباوند نگاشته شدهاست. این مهر اکنون در گنجخانهی (:موزهی) کلکته نگهداری میشود.
قلهی دماوند در ۶۹ کیلومتری شمال خاوری تهران، ۶۲ کیلومتری باختر آمل و ۲۶ کیلومتری شمال شهر دماوند جای دارد.
روز ملی دماوند همزمان با تیرگان در مازندران با نام تیرماه سیزده شو در شب سیزدهم آبانماه برگزار میشود. انجمن کوهنوردان ایران هر ساله این جشن را در روز سیزدهم تیر در دامنههای قله دماوند در شهر رینه لاریجان شهرستان آمل، برگزار میکنند. این جشن به ثبت ملی نیز رسیده است.
فرتورها از سوده حاجیکرم است.
1362