بیگمان نام «فَروَهَر» به گوش همهی ما خورده است. بسیاری از ما نشان فروهر را به گردن داریم یا در ریختهای گوناگون از آن بر بشقابهای سیمین (:نقرهای)، کاشی و سنگها تندیس و نگارهی آن بر دیوار خانه یا محل کار خود بهره میبریم، اما آگاهیهای چندانی دربارهی تاریخچهی آن نداریم و حتا نمیدانیم این نشان، نماد چیست.
در باور بهدینان همهی موجودات از ذرهای از انوار بیپایان اهورامزدا برخوردار هستند و به انسان به میزان بسیار شایستهتری از این نیروی اهورایی که «فروهر» نامیده میشود، بخشیده است. فروهر به چم (:معنی) (فَره= پیش برنده) است که به روان انسان نیروی شگفتانگیز شناخت «اشا»، نوآوری و یاری رساندن به پروردگار در دگرگونی و تکامل بخشیدن جهان را میبخشد.
فروهر هم یک نماد ملی بر پایهی باور زرتشتیان است. این نگارهی بسیار پُر معنا یکی از نخستین نقاشیهای سورئالیستی (دربردارندهی اندریافتهای فلسفی) در جهان است که آشکارا مفاهیم آرمانی یک دیندار راستین را به تصویر میکشد و به صورتی فشرده به بیننده نشان میدهد.
آنچه در بالا آمده است بخشی از نوشتاری است با عنوان «فروهر نماد انسان آرمانی» که به بررسی نشان فروهر و نمادشناسی آن میپردازد. متن کامل این نوشتار را در رویهی هفت (زرتشتیان) امرداد 388 بخوانید.
خوانندگان میتوانند برای دسترسی به هفتهنامهی امرداد افزونبر نمایندگیها و روزنامهفروشیها از راههای زیر نیز بهره ببرند.
لینک خرید اینترنتی شمارهی 388 امرداد:
لینک اشتراک ایمیلی هفتهنامه امرداد: