جشنهای ایرانی از دیرباز با طبیعت پیوند دیرینه دارند. هر یک از گروههای ایرانی در جایجای این سرزمین، به خجستگی دستاورد کشاورزیای که در درازای سال کشت و برداشت میکردند جشنی بر پا میداشتند. جشن برداشت انار هم از آیینهای دیرینهی مردمان ایرانزمین است. صددانه یاقوت دستهبهدسته … بیگمان بسیاری را به یاد روزهای کودکی میاندازد. روزهای مشق و مدرسه با انار صددانهی ترش و شیرین در کاسههایی کوچک که تنها خوراکی زنگهای تفریحمان بود. باز پاییز آمد و فصل برداشت این همه یاقوت یکجانشسته رسید. آن سرودهی دیروز و این میوهی دلانگیز در روزهای رنگارنگ پاییز برگریزان زمانی برای دورهمیها و پایکوبی برای سپاسداری از آفریدههای نیک خداوند است.
صددانه یاقوت دستهبهدسته … بیگمان بسیاری را به یاد روزهای کودکی میاندازد. روزهای مشق و مدرسه با انار صددانهی ترش و شیرین در کاسههایی کوچک که تنها خوراکی زنگهای تفریحمان بود. باز پاییز آمد و فصل برداشت این همه یاقوت یکجانشسته رسید. آن سرودهی دیروز و این میوهی دلانگیز در روزهای رنگارنگ پاییز برگریزان زمانی برای دورهمیها و پایکوبی برای سپاسداری از آفریدههای نیک خداوند است. جشن انارچینی پیر و جوان و زن و مرد نمیشناسد. همه آماده میشوند و پابهپای یکدیگر به سراغ درختان انار میروند و با دقت همهی میوهها را میچینند. مادر دست کودک را میگیرد و به میان انارستانها میبرد و بر این باور است که او باید این آیین کهن را بیاموزد و بهرهای در این جشن داشته باشد.
رویهی مردم امرداد 399 در این شمارهی خود به جشنهای انارچینی و راه و رسم آن در چند نقطهی ایران پرداخته است. این نوشتار با عنوان «شادی با طعم انار» در امرداد 399 چاپ شده است.
خوانندگان میتوانند برای دسترسی به هفتهنامهی امرداد افزونبر نمایندگیها و روزنامهفروشیها از راههای زیر نیز بهره ببرند:
لینک خرید اینترنتی شمارهی 399 امرداد