برای زندگی و اینکه زندگی چیست و خوشبختی آدمی کدام است، از زمانی که آدمی اندیشیدن آغازیده تا به امروز سخن رفته است و میرود. فرزانگان و اندیشهوران در این باره هر یک سخنی گفتهاند و هر یک خوشبختی را در یک چیز جستوجو کردهاند. ولی شاید فشردهترین و درستترین سخنی که گفته شده باشد از آن اشوزرتشت باشد. خوشی در رامش است و شادمانی. انسان به گونهای زندگی کند که روانش آرام باشد و شادی دل و جان او را فرا گیرد.
رامش از چیست؟ برای شناخت رامش روانی در آدمی میباید وارونهی آن، ناآرامی را شناخت و برای شناخت ناآرامی میباید به جای گفتهها، گونه و چهرههای ناآرامی دریافت.
کسی را به دیده آوریم که خشم بر او چیره است و زندگی او به گونهای است که پیوسته خشمگین است، این کس از آرامش بیبهره است و هرگز روان او مزهی آرامش را نمیچشد.
کسی را به دیده آوریم که از دید کدیوری (:اقتصادی) زندگی ولنگار و بیبندوباری دارد و از اینرو درآمدش با هزینهاش سازگار نیست و پیوسته بدهکار و درمانده است. این کس هرگز روی آرامش را نمیبیند و با دارا بودن، باز خواب خوش به دیدگانش نمیآید. کسی را به دیده آوریم که بلندپرواز، جاهجو و فزونخواه است. این کس نیز پیوسته از آنچه دارد میگریزد و پیوسته در تکاپوی بهدست آوردن پایگاه تازه است. این کس نیز از آرامش بیبهره است.
آنچه در بالا آمده بخشی از نوشتار «آماج زندگی از دیدگاه زرتشت»؛ به قلم دکتر حسین وحیدی پژوهشگر فرهنگ زرتشتی است که در رویهی اندیشه امرداد 405 چاپ شده است.
خوانندگان میتوانند برای دسترسی به هفتهنامهی امرداد افزونبر نمایندگیها و روزنامهفروشیها از راههای زیر نیز بهره ببرند.
لینک فروش اینترنتی شمارهی 405 امرداد
لینک اشتراک ایمیلی هفتهنامه امرداد
نشانی دکههای شهر تهران ، کرج و حومه