پرندگان ایران

نباید چشمهایمان را به روی پرندگان ببندیم. چیزهای بسیاری هست که از آن‌ها می‌توان آموخت. یک نمونه‌اش بلندپروازی پرنده‌ه...

در آسمان که پرواز می‌کنند، اگر دلمان با آن‌ها باشد، دستی برایشان تکان می‌دهیم و آرزوهای خوش بدرقه‌ی راهشان می‌کنیم. ه...

ما آدم‌ها روی زمین محکم تند، تند که راه برویم سرمان گیج می‌رود، چگونه است که پرنده‌ها در آسمان بلند سرگیجه نمی‌گیرند؟...

رو به دشت‌های خاموش، پیچ و تاب گردنه‌ها، زیر آفتاب زرد و برفراز گیسوی گندم‌زار پرواز می‌کنند. «سُنقر»ها در آبی بلند آ...

با همان گذر گاه ‌به‌ گاهشان شاداب می‌شویم. خبر داریم که وقت‌هایی احوالپرس ما هستند. در آسمان بلند و تالاب‌ها و دریاچه...

اگر ندانیم صدای دارکوب است که بر درخت می‌کوبد، دل‌مان شور می‌افتد. انگار صدای کوبیدن یکریز دَر است: تق تق تق تق؛ تمام...

پرس پرسان سراغشان را می‌گیریم. روی علف‌های نمناک و چمنزارها باید باشند. زمان می‌بَرد پیدایشان کنیم. خجالتی‌اند و کم‌ر...

یک چیز بگوییم که باورش سخت باشد، اما راست است و حقیقت دارد. پرنده‌هایی هستند به نام «بادخورک» که شش ماه بدون لحظه‌ای ...

چه بگوییم از آن همه زیبایی و دلبری؟ باید از نزدیک دید. خود «تلیله»ها خبر دارند چقدر تماشایی‌اند؟ با بال‌زدنشان لبخند ...

خودشان نمی‌خواهند رو نشان بدهند. بدی‌ها دیده‌اند و از دست شکارچی‌ها آب خوش از گلویشان پایین نمی‌رود. با همه‌ی این‌ها ...