لوگو امرداد

هزارمسجد؛ زیست‌بومی زیبا و کوهستانی

از راه شهر لایین در ۲۰ کیلومتری باختر کلات خراسان رضوی که به سوی رشته‌کوه‌های هزار مسجد می‌رویم، نخست به جایی که به آن چهارراه می‌گویند و سپس به عرب‌چاه می‌رسیم. منطقه‌ی عرب چاه بسیار دست‌نخورده (:بکر) است، با زیست‌بومی کم‌مانند و آب‌وهوایی دل‌انگیز که هر ساله عشایر به دلیل وجود دشت‌ها و چراگاه‌های تمیز در فصل بهار و تابستان به آنجا کوچ می‌کنند.

هزار مسجد رشته‌کوهی است که بلندی‌های شمال استان خراسان رضوی را تشکیل می‌دهند که به صورت مرزی طبیعی دشت هموار مشهد را از صحرای سرد و خشک قره‌قوم ترکمنستان جدا می‌کند. بلندترین نقطه‌ی این رشته‌کوه، چکاد (:قله) هزار مسجد با بلندای نزدیک‌به ۳۱۴۰ متر در ۷۸ کیلومتری شمال باختری شهر مشهد جای دارد. پیمایش درون دره‌ها و جنگل‌های اُرس هزار مسجد، و طبیعت دست‌نخورده و شاداب آن انسان را به شادی وامی‌دارد، جایی که آبشار، رود و جنگل، کوه و چمنزارهای زیبایش همه در غباری از مه پوشیده شده و جلوه‌ای بهشت‌گونه پیش چشمانتان آفریده ‌است.  این رشته‌کوه همچنین دارای روستاهای بارآور (:حاصلخیز) است و هر سال گردشگران و طبیعت‌دوستان بسیاری را به سوی خود می‌کِشد. این رشته‌کوه با درازای ۴۹۷ کیلومتر و با پهنای ۲۵۸۰۰ کیلومتر مربع در شمال استان خراسان رضوی جای گرفته است.

این رشته‌کوه از شمال باختری به سوی جنوب خاوری امتداد یافته ‌است. در دامنه‌های سرسبز شمالی این رشته‌کوه منطقه‌ی کلات نادری، در کوهپایه‌های شمالی آن دشت قره‌قوم ترکمنستان، در شمال باختری آن شهرستان درگز و در جنوب این کوهستان دشت مشهد واقع شده‌ است.  از ویژگی‌های این رشته‌کوه همین بس که مانند دژی محکم و دیواره‌مانند ساخته شده که تقریبا از بیرون نفوذناپذیر است و نادرشاه افشار نیز به همین دلیل این مکان را به عنوان محل فرمانروایی خود برگزید.

در ادامه‌ی آن رشته‌کوه مزداوند (مزدوران) به بلندای ۱۲۰۰ متر، قره‌داغ۱۶۵۰ متر، کپه داغ و بالخان ترکمنستان کشیده شده‌ است. بخشی از کوه‌های هزارمسجد را کپه داغ می‌نامند و این رشته‌کوه در امتداد جاده درگز-قوچان، به نام «الله اکبر» خوانده می‌شود.

رودخانه هریرود که در اینجا تجن نام گرفته و مرز ایران و ترکمنستان را تشکیل می‌دهد، شکافی در این تپه‌ها باز کرده ‌است، بلندای این تپه ‌ا نیز۲۵۰ متر است. امتداد رشته‌کوه هزار مسجد در جنوب منطقه سرخس، از تپه‌هایی تشکیل شده ‌است که بلندای آن از ۸۰۰ متر بیشتر نیست.

زمین پوشیده از علف‌های سبز که گویی با کوه‌های مزین به درختان اُرس دیوارکشی شده است، هر بیننده‌ای را افسون می‌کند. هرچه بالاتر می‌روید کوهستان دست‌نخورده‌تر و خلوت‌تر می‌شود و مه و کوهستان تابلویی رویایی برایتان به تصویر می‌کشند. در این منطقه آبشارهای زیبایی جاری هستند که می‌توانید در مسیر خود از این آبشارها نیز دیدن کنید. پوشش گیاهی این منطقه بیش‌تر شامل گَوَن و گیاهی است که از ریشه آن چسب سریشم به‌دست می‌آید. از جاذبه‌های این مکان می‌توان به روستای چهارراه، اولنگ حیدر و آبشار زیبای نورالی یاد کرد و یکی دیگر از این جاذبه‌ها بهره‌وری از تراکتور به عنوان تاکسی است که در میان دره‌ها به آسانی بازدیدکنندگان را جابه‌جا می‌کنند.

1 44 2 31 3 30

اهالی روستای چهارراه

4 28 5 27

جابه جایی در دره ها با تراکتور

 

6 26 7 28 8 27 9 25

غارهای تاریخی دست گند توسط انسانها

10 25 11 26 12 21 13 21 14 16 15 20

قله کوه موسوم به گوش اسبی در مه

16 20

پوشش گیاهی گون

17 18 18 18 19 16 20 17

اولنگ حیدر

21 17 22 15 23 14 24 12 25 15 26 15 27 13 28 14

عشایر گوسفندان را برای دوشیدن شیر میگیرند

29 14 30 14

فرتور از شرمین نصیری است.
6744

به اشتراک گذاری
Telegram
WhatsApp
Facebook
Twitter

یک پاسخ

  1. بسیار زیبا و روح افزا بود تصاویر و حس طبیعت با زیباییهایش دلفریب است. دستمریزاد

    ( قدم به طبیعت قدم به حقیقت است h-m )

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

تازه‌ترین ها
1403-04-10