در روز یکشنبه 27 آبان مراسم خاکسپاری روانشاد پرویز روانی در آرامگاه اُکویل در استان اونتاریو برگزار شد.
در این مراسم با حضور شرکت‌کنندگان و نیز به صورت آنلاین یاد و خاطره او بزرگ داشته و تن او به خاک سپرده شد.
در ابتدای مراسم مجموعه‌ایی از عکس‌های خانوادگی و حرفه‌ایی آن روانشاد در طول سالیان به نمایش گذاشته شد. بخشی از این عکس‌ها از دوران نمایندگی و فعالیت‌های اجتماعی روانشاد روانی بود از جمله یکی از آنها عکسی از یکی از نشست‌های «کنکاش یگانگی» در دوران ایشان.
پس‌از آن، خانم فرناز اردشیری و سپس رائیکا روانی درباره همسر و پدر خود کوتاه سخن گفتند. اولین موضوعی که هر کدام تاکید کردند این بود که روانشاد پرویز روانی اهل سخنرانی طولانی نبوده و همیشه می‌خواسته که صحبت کوتاه باشد. از سوی دیگر برایش گریه و عزاداری برای درگذشته ناخوشایند بوده است. از سوی دیگر به برخی ویژگی‌های شخصیتی روانشاد روانی اشاره کردند که سخت‌کوش بودن، محکم و پشتکار داشتن و رک و راست بودن، قابل تکیه بودن و از همه مهمتر عاشق جامعه زرتشتی و ایران بودن از جمله آنها بود.
خانم شیرین روانی نیز به کوتاهی یاد برادرش را گرامی داشت. او به این اشاره کرد که آنها در نوجوانی پدر خود را از دست داده‌اند. روانشاد روانی در آن زمان پانزده ساله بوده و از آن زمان برای او و دو خواهر دیگرشان بسیار کوشیده است. او نیز به ویژگی‌های شخصیتی روانشاد روانی اشاره کرد، از جمله این که همیشه می‌گفته است که «خواستن، توانستن است».
دو سخنران دیگر نیز به کوتاهی یاد روانشاد روانی را گرامی داشتند. یکی از آنها از همکلاسی‌های دوره کارشناسی ارشد معماری روانشاد روانی بود که ایشان هم از سخت‌کوشی و موفقیت آن روانشاد از نظر حرفه‌ایی و کاری یاد کرد.
اوستاخوانی بخش دیگر مراسم بود و پس از آن، موبد ورجاوند نیز با یاد کردن از خاطرات خودشان و نیز خاطرات نوشته شده روانشاد روانی از دوران نمایندگی مجلس یاد او را گرامی داشتند.
روان همه رفتگان و درگذشتگان شاد و یادشان گرامی.
فرتورها رسیده است.
4090
