همان‌گونه که در بخش پیشین اشاره شد، نام و حدود جغرافیایی ایران به موجب متن و محتوای شاهنامه و دیگر کتاب‌ها و اسناد تاریخی چنان در ذهن و زبان مردم ایران و دیگر سرزمین‌های خاورمیانه جا افتاده بود که در اسناد و مدارک تاریخی دولت‌های همسایه نیز به رسمیت شناخته شد. هرچند مردمان خاورزمین به واسطه شناختی که از کشور ایران از راه کتاب‌های تاریخی یونان و روم باستان داشتند بیشتر ایران را با نام پرس یا پرشیا می‌شناختند اما برای خود مردم ایران و باشندگان سرزمین‌های همسایه هیچگاه هماوردی جز آنچه مردم ایران می‌شناختند و می‌پسندیدند وجود نداشت.
در بخش چهارم از القلقشندی کاتب و مورخ مصری که بارها نام ایران را در کتاب خود ثبت کرده است، یاد کردیم و در این بخش به شکل گسترده‌تری به اسناد و مدارک تاریخی و نسخه‌های خطی موجود در مجموعه‌های آثار تاریخی اشاره خواهیم کرد.
بخش پنجم فهرست-مقاله را از اینجا دریافت کنید.
