روستای تاریخی ماسوله به شوند (:دلیل) تبدیل شدن به شهر، از قافله‌ی جهانی‌شدن بازماند و کارشناسان گردشگری می‌گویند دیگر هیچگاه نام ماسوله در سکوی جهانی سازمان گردشگری ملل متحد نمی‌نشیند.
سازمان جهانی گردشگری درحالی با هدف کاهش مهاجرت روستاییان به شهرها و حفظ داشته‌های فرهنگی و تاریخی اقدام به ثبت جهانی آن‌ها کرده است که در ایران تنها درحدود ۱۳۰ روستا شناسایی شده که از قابلیت قرار گیری در این فهرست برخوردارند. شمار بسیاری از روستاها یا خالی از سکونت شده‌اند یا اینکه بافت روستایی خود به‌واسطه نوسازی از دست داده‌اند. روستاهای منحصربه‌فرد و تاریخی چون ماسوله نیز به‌دلیل تبدیل شدن به شهر از قافله جهانی شدن باز مانده‌اند.
به گزارش تجارت نیوز، کمتر از نیم سده پیش، پیش از آنکه شهرهای ایران صنعتی شوند و توسعه پایدار بلای جان شهرها و روستاهای ایران شود، ایران سرشار از روستاهایی بود که درصورت حفظ، هر کدام از آن‌ها می‌توانستند در نوع خود یک جاذبه منحصربه‌فرد و ارزشمند قلمداد شوند.
سازمان جهانی گردشگری از سال ۲۰۲۱ با هآرمان کاهش مهاجرت روستاییان به شهرها، توانمندسازی جوامع بومی، زنان و جوانان و همچنین حفاظت از منابع فرهنگی و طبیعی روستاها با ثبت جهانی روستاها تلاش داشت تا با حفظ داشته‌های فرهنگی از مهاجرت روستاییان به شهرها ممانعت کند و چرخه توسعه پایدار گردشگری را رونق ببخشد.
در ایران اما تنها ۱۳۰ روستا باقی مانده که دارای ظرفیت‌های اولیه برای ارزیابی در پروسه ثبت جهانی روستاهاست. دیگر روستاهای ایران یا خالی از سکنه شده‌اند یا کاملا با معماری ناهمگون نوسازی شده‌اند. حتا ماسوله که یکی از روستاهای پلکانی و منحصربه‌فرد ایران بود نیز با تبدیل شدن به شهر، از قافله ثبت‌جهانی روستاهای جهانی باز ماند. به‌طوری که کارشناسان گردشگری می‌گویند دیگر هیچگاه نام ماسوله در سکوی جهانی سازمان گردشگری ملل متحد نمی‌نشیند.
«حسین بهاروند» فرنشین (رییس) گروه توسعه و جاذبه‌های گردشگری معاونت گردشگری می‌گوید: ثبت جهانی روستاها در سازمان گردشگری ملل متحد به عنوان تنها فرایند ثبت جهانی روستاها، از سال ۲۰۲۱ آغاز شد و این سازمان با هدف تبدیل روستاها به یک مقصد گردشگری و همینطور تبدیل گردشگری به یک محرک اقتصادی، پروژه ثبت جهانی روستاها با هدف جلوگیری از مهاجرت روستاییان به شهرها، توانمندسازی جوامع محلی، توانمندسازی زنان و جوانان و حفاظت از منابع فرهنگی و طبیعی روستاها در راستای توسعه پایدار گردشگری را راه‌اندازی کرد.
بهاروند می‌گوید: به‌طور کلی سازمان جهانی گردشگری رای ثبت جهانی روستاها ۹ شاخص کلی اعلام کرد که یکی از مهمترین شاخص‌های آن حفاظت و مرمت از داشته‌های فرهنگی – تاریخی ملموس و ناملموس روستاهاست. درواقع روستایی که بتواند از داشته‌های خود محاظت کند، به مرمت آن‌ها بپردازد و در راستای حفاظت از آن‌ها و انتقال به نسل‌های دیگر با اجرای برنامه‌های جانبی مثل رویدادها، مراسم‌ها، جشنواره‌های مختلف تلاش کند در رده روستاهای دارای امتیاز و شاخصه‌های اصلی ثبت در فهرست روستاهای جهانی گردشگری قرار می‌گیرند. او معتقد است، یک روستا با ثبت جهانی در فهرست روستاهای جهانی گردشگری نه‌تنها برخوردار از برند و اعتبار بین‌المللی می‌شود که از مهمترین مرجع بین‌المللی گردشگری دنیا که سازمان گردشگری ملل متحد است، گواهی و لوح ثبت بهترین روستا در فهرست روستاهای جهانی گردشگری دریافت میکنند.
بهاروند بر این باور است که روستاهایی که در این فهرست قرار می‌گیرند، از سوی سازمان جهانی گردشگری و همچنین از سوی سازمان‌های ملی و وزارتخانه‌های رسمی گردشگری کشورهای گوناگون، تبلیغ و اطلاع‌رسانی میشوند تا در مسیر تورهای بین‌المللی گردشگری قرار گیرند. علاوه بر آن، این روستاها با قرار گیری در شبکه جهانی بهترین روستاهای جهانی گردشگری از امتیازات دوره‌های آموزشی سالیانه و دوره‌های تجربه‌اندوزی توسط اعضای شبکه برخوردار شده و امکان ایجاد تعاملات برای آن‌ها فراهم می‌شود.
به گفته‌ی فرنشین گروه توسعه و جاذبه‌های گردشگری معاونت گردشگری، جدای از آنکه روستاهای جهانی از امتیازات ویژه برخوردار میشوند، روستاهایی که در سطح ملی قرار گرفته‌اند در حوزه ملی نیز اعتباراتی برای آن‌ها در نظر گرفته می‌شود تا به تقویت شاخص‌ها، اعتبارات و زیرساخت‌های خود بپردازند. این موضوع به روستاهای ملی کمک می‌کند تا با حمایت‌های مالی پروژه‌های سرمایه‌گذاری شده، سطح کیفی و کمی تاسیسات گردشگری در این روستاها ارتقاء پیدا کند. درواقع به دلیل اهمیت همین موضوع، پرونده روستاها در اولویت کاری دفتر گردشگری داخلی معاونت گردشگری قرار گرفته است.
بهاروند تاکید می‌کند، دست‌کم حدود ۱۳۰ روستا در ایران شناسایی شده است که از ظرفیت‌های اولیه برای قرار گیری در فرایند ارزیابی برخوردارند تا به عنوان روستاهای کاندید در فهرست جهانی گردشگری مطرح شوند.
به گفته او، ارزیابی اولیه از سوی تیم کارشناسی و تیم ارزیابی انجام می‌گیرد و روستاهایی که بیشترین تطابق را با شاخصه‌های ثبت جهانی داشته باشند به سازمان جهانی گردشگری ملل متحد معرفی میشوند.
بهاروند به مسایل و مشکلات موجود در حوزه روستاها اشاره می‌کند و ادامه می‌دهد: ما روستاهای زیادی با قابلیت‌های مناسب داشتیم که متاسفانه دچار یکسری تغییرات شده‌اند که مهمترین این تغییرات در حوزه بافت روستایی به‌چشم می‌خورد. بخش‌های وسیعی از بافت روستایی بسیاری از روستاهای ایران نوسازی شده و معماری آن‌ها از بافت‌های قدیم روستایی دور شده، بخش دیگری از مشکلات، مربوط به مهاجرت‌هایی بود که در روستاها به دلیل عوامل مختلف از عوامل اقلیمی گرفته تا مسائل اقتصادی سبب شده که بسیاری از روستاها خالی از جمعیت شوند و با اینکه پتانسیل لازم را برای توسعه گردشگری روستایی داشتند اما خالی از سکنه شدن روستاها باعث شد که در این فهرست گنجانده نشوند.
او به روستای تاریخی ماسوله اشاره کرد و افزود: بخشی از مشکلاتی که در ثبت روستاها داشتیم مربوط به روستاهایی می‌شد که قابلیت بسیار مناسب داشتند اما متاسفانه تبدیل به شهر شده‌اند مثل روستای تاریخی ماسوله که یکی از روستاهای خیلی خوب ما در این فهرست بود که در چند سال اخیر تبدیل به شهر شده و در واقع ما دیگر نمی‌توانیم از ظرفیت این روستا برای معرفی به روستاهای ثبت جهانی استفاده کنیم.
فرنشین گروه توسعه و جاذبه‌های گردشگری معاونت گردشگری بر این باور است، با ثبت جهانی روستاها ورود گردشگر و تولید محتوایی که در این منطقه انجام می‌شود باعث رشد و افزایش گردشگران می‌شود و در فرایند قرار گرفتن تورهای ورودی رونق شریان اقتصادی در این روستاها باعث می‌شود که روند مهاجرت در آن‌ها متوقف شود. حتی در روستاهایی که در کشور گردشگرپذیر شدن روند مهاجرت معکوس شده و از نقاط گوناگون و یا کسانی که از روستا رفتند دوباره برمی‌گردند یا اینکه از مناطق شهری وارد این روستاها میشوند و کارآفرینی و توسعه اقتصادی آن بیشتر می‌شود.
10 پاسخ
اگر به كشورهاي اروپايي سفر كنيد، متوجه مي شود كه چقدر اين روستاها ارزش مادي و معنوي دارند متوجه مي شويد كه چگونه اروپاييان از اين روستاها به عنوان منبع در آمد براي روستاييان و تفريح گردشگران جهاتي استفاده مي كنند.
مردم روستا با پذيرايي از مهمانان و فروش صنايع دستي به گردشگران ، زندگي خوبي خواهند داشت.
پس بياييم شكل و سبك زندگي و معماري سنتي روستاها را حفظ كنيم و براي روستاييان به روش گردشگري، ايجاد درآمد كنيم.
با سلام و احترام
متاسفانه خیلی در ماسوله برای ساخت زمینم اذیت شدم و هنوز هم پس از چند سال مشکلات تمام نشده.
علتش هم اینکه بعضی از عوامل شهرداری و بعضی از نفرات شورا باهم موضوعاتی دارند که اجازه نمیدهند افراد ماسوله ای که در شهرهای دیگر هستند و مایل به برگشت به ماسوله توان برگشت به ماسوله و ماندن را داشته باشند و …. داستان زیاد است متاسفانه…
و بیشتر به جای مستمر بودن کارهای فرهنگی… به صورت سلیقه ای برخورد کردن و به موضوعات دیگر اهمیت ندادن ، چنین مشکلاتی را پیش خواهند آورد و دیگر درست شدنی نیست.
متاسفم برای نظارت گرهای بی مسئولیت و خودخواه چرا از وظایف خود دوری میکنیدشما چه جوابی دارید که به دوستان و حامیان طبیعت بدهید حق الناس برگردن شماست ما از حقوق خود نمیگذریم و در آخرت جوابگو هستيد حالا به خاطر خودتون هم که شده فکری کنید کاری کنید
خیلی از مشکلات را خود ما مردم مسبب آن هستیم.چند نظر سنجی اینستایی دیدم که مردم شمال را بدترین مهمان دار کشور خوانده بودند با اینکه بیشنترین گردشگر مربوط به شمال است.مردم شمال بجای اینکه قدردان نعمت سرسبزی خدادادی منطقه خود باشند و باعث جذب بیشتر گردشگران بشن باعث تنفر بقیه مردم کشور از مردم عزیز شمال میشن.مثلا شهر شاندرمن در استان گیلان اگر یا یکیشون لفظی درگیر بشی بقیه بدون توجه به اینکه حق با کیه میریزن سر غریبه بدبخت.اینو خودم بارها شاهد بودم.مغازه دارها کافیه فارسی حرف بزنی 30درصد گرونتر. بهت میفروشن.از لحاظ رانندگی هم که متاسفانه فاجعه بار.من قبلا مردم گیلان را طبق سریال های تلویزیونی بسیار مهربان و خونگرم تصور میکردم اما با دوبار مسافرت متوجه شدم که از زمین تا آسمان متفاوت هستن.خدایی باید شیرازی ها ساکن شمال بودن.دو بار رفتم شیراز خدایی آدم اصلا احساس غریبی نمیکنه
ما مهماندار شما نیستیم عزیز. اکثر مازندرانی‌ها و گیلانی‌ها هم کسب و کارشان ربطی به گردشگری ندارد ولی زحمت شماها را متحمل میشوند. جای سالم در این مازندران باقی گذاشتید؟ جاهایی در مازندران هست که پلنگ جرئت نمیکند برود ولی فلان عزیز از استان بهمان آمده آشغال ریخته رفته.
حرفهای عجیبی میزنی دوست شیرازی، شما هم اگر در شهری مثل انزلی یا شاندرمن با جمعیت ۲۰۰ هزار نفری ، آماج دو برابری جمعیت ساکن بشوید ،که در هر گوشه و کنار چادر بزنن و دستشویی بروند و زباله بریزند، مهمان های اینچنین را دوست نخواهی داشت، توازن ظرفیت مهمان پذیری و گردش اقتصاد معیار تراز در میزان مهمان دوستی هر دیار ست، با پرلید قراضه و چادر و پیک نیک و گوشه پیاده رو شاشیدن اقتصاد توریستی پدید نمیاد
آقا داوود من اصلا حرفای شمارو قبول ندارم،کی گفته اگ فارسی حرف بزنین گرونتر میدن؟؟؟مردم گیلان معمولا تو فروشگاه جایی میرن فارسی حرف میزنن حای بچه های امروزی ک دیگ لهجه ی شمالیشونم کمه و طرف نمیفهمه گیلانیه،ولی اصلا تا حالا نشده بریم فروشگاه طرف گرونتر بده،اصلا امکان نداره،فقط یچیز ممکنه ک بری از فروشگاهای ساحلی یا مرکز خریدا یا جاهای دور از شهر مثل کوه،مثلا قلعه رودخان؛اونجاها چون عبور و مرور سختتره کلا گرونترمیدن،حتی ما خودمونم همون قیمتی ک شما میگیرین میخریم،بعد اون چیزی ک درباره دعوا میگین،خب عزیز این هرجای دیگ بری حتی همون شیراز طرف میاد سمته هم محلیش وایمیسه،الان من بیام محل شما دعوا بگیرم همسایه های شما طرفه منو میگیرن؟نخیر حتی اگ تقصیر شما باشه میان سمته شما چون ی عمری باید کنار هم زندگی کنین وگرنه کدورت پیش میاد
بعد درباره اون چیزی ک گفتین چرا مهمون نواز نیستن،ببخشید تعریف شما چیه ازین حرف؟راحت نصف گردشگرا هیچیو رعایت نمیکنن و کثیفی و زباله از خودشون بجا میارن خیلیم پرتوقع هستن،انتظار دارن مردم ببرنشون خونشون ازشون پذیرایی کنن،ببخشید اصلا مگه میشه؟میدونین چ حجمی از مسافر واردشمال میشن؟همیشه هستن تمومی نداره،گردشگر خیلی خوبه واسه اقتصاد ولی ب شرطی ک منفعتش بیشتر از زیانش باشه،لطفا اینقدر بی انصاف نباشیم،ما هممون ایرانی هستیم و میشناسیم خودمون رو ک همش ادعامون چاک آسمونو پاره میکنه ولی همچ پوچه،جسارت نباشه راحت نصف مردم ما خیلی بی فرهنگن
لطفا بجای برچسب زدن ب همدیگ،روی رفتارخودمون کارکنیم و تلاش کنیم همه چیز رو از دریچه ی انصاف ببینیم،خودمون رو جای همدیگ بزاریم بعد بشینیم قضاوت کنیم.
من به عنوان کسی که در مقطع کارشناسی ارشد در رشته توسعه روستایی تحصیل کرده باید بگم این جمله که توسعه پایدار بلای جان شده از اساس اشتباه یکی از بخش های مهم توسعه پایدار توسعه روستایی هست و البته صنعتی شدن به معنای توسعه یافتگی نیست خواهش می کنم هیچ وقت توسعه پایدار و صنعتی شدن رو بهم نچسبونید یک معنی نمی دن
حرمت امام زاده رو متولیش حفظ میکنه وقتی اهالی ماسوله فقط به فکرجیب ونفع خودشون هستن و برای بقای تاریخ ایران نگران نیستن همین میشه نتیجه اش
اصن ثبت جهانی نشه.همین الان هم تعطیلی اخر هفته نمیشه اونجا رفت.بس که شلوغ و‌گرون‌میشه.همینکه توسعه پیدا کرده خدارو شکر.امکانات شهری برای کوهنشینان مهمتره تا ثبت جهانی.
درمورد مسافران شمالی من شاهدم که طوری با مردم شمال حرف میزنن که سرتاپا توهینه.لازم نیست شمالی حرف بزنید کافیه ادب و حرمت مردم رو حفظ کنید.مردم شمال از مسافر فحش ناموس بشنون دیگه نیاز به حق و ناحق و غریبه و‌اشنا نداره ادبش میکنن.با نگاه شهرستانی و نیازمند وجود مسافر و توهین حرف میشنوند و بازهم تحمل میکنند.والا مسافرا فقط باعث ترافیک و گرونی و قحطی مایحتاج مردم میشن و هتل و مسافرخونه های بی خاصیت فضای سبز رو نابود کردند.