پشتوانه‌ای از مهر؛ سپاس از هموندان پیشین انجمن زرتشتیان تهران

انجمن زرتشتیان تهران، نهادی است دیرپای، که بنیان آن بر همت، آگاهی و تلاش بی‌چشم‌داشت کسانی استوار شده که همواره دل در گرو سربلندی این خانه‌ی مینوی داشته‌اند. خانه‌ای که اگر امروز پابرجاست، به‌پشتیبانی هموندانی است که از گذشته تا اکنون، در جایگاه هموندی هیات مدیره ، کوشا بوده‌اند.

باور به خدمت، از دیروز تا اکنون

از روزهایی که انجمن در حال استوار شدن بود، تا زمانی که با دگرگونی‌های زمانه روبه‌رو شد، همواره زن‌ها و مردانی از میان همکیشان، پا پیش گذاشتند تا به‌سان ستون، نگهدار این نهاد باشند. باور آنان به سازندگی، امروز در کارنامه‌ی روشن انجمن پیداست.

نام‌هایی ماندگار در دل‌ها

نام هر یک از هموندان هیات مدیره در دوره‌های گوناگون، یادآور دورانی از دلسوزی و برنامه‌ریزی است. کسانی که برخی‌شان با اندیشه‌های نو، و برخی با منش آرام و همدلی، راهی را ساختند که هنوز ادامه دارد. اگر امروز دیوارها ایستاده‌اند و آیین‌ها برگزار می‌شوند، بی‌گمان، سهمی از این پایداری از آنِ آنان است.

در دشواری‌ها، همراه جماعت بودند

زمانی که توان مالی کم بود، یا هنگام رویارویی با گرفتاری‌های فرهنگی و اجتماعی، این هموندان هیات مدیره بودند که دلیرانه در کنار جماعت ایستادند. نام آنان نه در سنگ و دیوار، که در دل‌ها مانده است.

سپاس از امروز، در پیوند با دیروز

هموندان امروز هیأت مدیره، بازماندگان همان راه‌اند. آنان نیز، همچون پیشینیان، بار سنگین کارهای انجمن را بر دوش دارند و کوشش می‌کنند که پیوند میان نسل‌ها گسسته نشود. این پویایی، ادامه‌ی همان کوشش دیرینه است.

فراموش نمی‌کنیم، به یاد می‌سپاریم

فراموشی، دشمن پیوندهای انسانی‌ست.
ما با یادآوری و سپاسگزاری از همه‌ی هموندان هیات مدیره در سال‌های گذشته، فرهنگ سپاس را زنده نگه می‌داریم. هر نام، داستانی دارد و هر تلاش، شایسته‌ی یاد است.

پایدار ماندن، نیاز به دستان تازه دارد

اگرچه این یادداشت برای سپاس است، اما بی‌درنگ باید گفت که پایداری انجمن، نیازمند دل‌هایی نو و اندیشه‌هایی تازه است. خانه‌ای که چراغ دارد، نیاز به نفت امروز دارد؛ و انجمنی که ساختار دارد، نیاز به کوشندگان تازه‌نفس.

فراخوانی برای همکیشان اندیشمند

هم‌زمان با یاد کردن از پیشینیان، امید آن می‌رود که همکیشان جوان‌تر و دل‌سوز نیز، با نگاهی روشن به آینده، آماده‌ی پیوستن به چرخه‌ی راهبری انجمن شوند. فراخوان نام‌نویسی در جایگاه هموندی هیات مدیره، گامی‌ست به‌سوی ساختن فردایی بهتر.

سپاس، پیوندی است با ریشه‌ها

هرگاه از کوشش‌های گذشته سپاسگزاری کنیم، در حقیقت پیوند خود را با ریشه‌ها و ارزش‌های نیک تقویت می‌کنیم. این سپاسگزاری، هم نگهبانی از پیشینه است، هم انگیزه‌بخش آینده.

به نیروی نیکی، پیش می‌رویم

در پایان، با همه‌ی فروتنی، از همه‌ی کسانی که روزگاری در هیات مدیره انجمن زرتشتیان تهران کوشا بوده‌اند، سپاسگزاری می‌کنیم. باشد که این چراغ، به یاری دل‌های گرم، همچنان روشن بماند.