پژوهشگران به سنگ‌نوشته‌‌‌ای از یک سنگ‌گور از بهدینان زرتشتی نزدیک‌به دو استودان تاقچه‌ای بر فراز صخره‌های نقش رستم دست یافتند.
ابوالحسن اتابکی، دکتری تاریخ، از یافته‌شدن سنگ‌نوشته‌ی تازه‌ای خبر داد که در پایان دوره‌ی ساسانی بر فراز صخره‌های نقش رستم در مرودشت نگاشته شده است.
این پژوهشگر در این‌باره گفت: این سنگ‌نوشته وابسته به دو استودان تاقچه‌ای است که در بخش بالادست صخره‌های نقش رستم و بخش باختری شهر باستانی استخر برای دو تن از بهدینان زرتشتی به نگارش در آمده است.
وی افزود: این سنگ‌نوشته در یک سطر به شکلی گزیده نوشته شده و وارون (:برخلاف) دیگر سنگ‌نوشته‌های گورسپاری (:تدفینی) از درگذشته یا درگذشتگان نامی برده نشده است.
ترجمه این سنگ‌نوشته چنین است: «سرور این دخمک(ان) …»
به گفته‌ی وی نام نبردن از شخص درگذشتگان بدین معنی است که نگارنده‌ی آن به شوند نامرغوبیِ جنس سنگ‌های صخره از ادامه‌ی نگارش سنگ‌نوشته سر باز زده و به همین چند واژه‌ی کوتاه بسنده کرده است. هم‌اکنون وجود انبوه گُل‌سنگ‌ها تاثیر بسیار ویرانگری بر روی این سنگ‌نوشته داشته است.
نجمه ابراهیمی کارشناس ارشد تاریخ در این زمینه گفت: امروز این دو استودان تاقچه‌ای را از دیگر استودان‌های فلات ایران جدا (:متمایز) می‌کند. وجود درهای سنگی است که نخستین‌بار در بررسی‌های ما کشف و شناسایی شد. همواره برای پژوهشگران این پرسش مطرح بود که درِ استودان‌ها به چه شکل مسدود می‌شده است؟ این کشف باعث گره‌گشایی از حل این معما شد و با کشف درِ سنگی ثابت شد که در استودان‌های دوره‌ی ساسانی همانند در آرامگاه‌های هخامنشی با تک‌سنگ تراش خورده و یکپارچه پوشیده می‌شده است.
