در دل کوههای خشک و آرام اردکان، جاییست که آواز آب، هنوز نوای امید و آرامش است؛ جایی که دلهای رنجدیده را آسودگی میبخشد و دیدههای اشکبار را با اشکی دیگر، از جنسی دیگر، همراه میکند. آنجا «پیرسبز» است، «چکچک»، آرامگاه نیکبانو، فرزند یزدگرد سوم، واپسین شهریار ساسانی.
از دل افسانههای کهن، این جایگاه نهتنها پناهگاه بانویی پاکسرشت بود، که به آرامگاه باور، ایستادگی و پیوند با خاک و آب دگرگون شد.
آوردهاند که نیکبانو، پس از گریز از چنگ تازیان که ایرانزمین را درنوردیده بودند، در جستوجوی پناه، به کوهستانهای یزد رسید. در میانهی ترس و تشنگی، کوهی را یافت و با دلی لرزان به درگاه اهورامزدا نیایش کرد. از ژرفای جان بانگ برآورد که: «مرا در خود بگیر، اگر خواست تو این است که پاکی در این جهان بماند». پس از این ناپدید شده و دیگر کسی او را ندید.
از آن پس، چشمهای از دل سنگ جوشید، آرام و پیوسته، چکچک… گویی هنوز اشکهای نیکبانو است که میچکد بر سنگهای بردبار، تا یاد او، یاد ایران، یاد پایداری، در جان این خاک نگاشته شود.
پیرسبز تنها نیایشگاه نیست؛ خانهی دلهایی است که با هر گام بر سنگلاخ راهش، باری از دوش برمیدارند.
هر ساله از ۲۴ تا ۲۸ خوردادماه، شمار بسیاری از زرتشتیان از گوشهوکنار ایران و جهان، گرد هم میآیند. زن و مرد، پیر و جوان، از تهران و یزد و کرمان تا هند، اروپا و آمریکا، دل به راه میسپارند تا در دل کوه، در سایهی سروها و آوای چکچک بیپایان، با نیکبانو پیمانی تازه ببندند.
آنچه در بالا آمده است بخشی از نوشتاریست باعنوان «از جانفشانی نیکبانو تا راز آوای چکچک» که در تازهترین شماره امرداد آمده است.
متن کامل این نوشتار را در رویه سوم (مردم) شماره 501 امرداد بخوانید.
پانصدویکمین شمارهی هفتهنامهی امرداد در روزنامهفروشیها و نمایندگیهای امرداد در دسترس خوانندگان است.
خوانندگان میتوانند برای دسترسی به هفتهنامهی امرداد افزونبر نمایندگیها و روزنامهفروشیها از راههای زیر نیز بهره ببرند.
فروش اینترنتی فایل پیدیاف شمارهی 501 هفتهنامه امرداد
فروش اینترنتی نسخهی چاپی شمارهی 501 هفتهنامهی امرداد
اشتراک ایمیلی هفتهنامهی امرداد