شماره‌ی 449 هفتهنامهی امرداد با عنوان «سوگی نیست، پیامش ماندگار است!» با نوشتارهای تاریخی و فرهنگی و گزارش‌ها و خبرهایی از گوشه‌وکنار ایران در هشت رویه منتشر شد.
سخن نخست چهارصد و چهل‌و‌نهمین شماره‌ی امرداد با عنوان «چرا به جشن‌های ایرانی بها نمی‌دهیم؟!» به خامه‌ی بابک سلامتی، مدیرمسوول و سردبیر هفتهنامهی امرداد با اشاره به بایستگی شادی‌آفرینی در جامعه و نقش آن در آبادانی جهان، به ناشناختگی (:غربت) جشن‌های زیبا و برآمده از فرهنگ کهن ایرانی در میان جوانان و روانه شدن آن‌ها به دامان فرهنگ انیرانی به شوند کم‌کاری نهادهای فرهنگی می‌پردازد.
امرداد 449 از دوشنبه، 29 آذرماه 1400 خورشیدی، در روزنامه‌فروشی‌ها و نمایندگی‌های فروش «امرداد»، در دسترس دوست‌داران فرهنگ و تمدن ایران قرار دارد.
در چهارصد و چهل‌و‌نهمین شماره‌ی امرداد نوشتارهای زیر آمده است:
عنوان نوشتارهای رویه دوم (رویداد):
– سود جانشینان شوروی و زیان ایران
– برنامه پاسداری از خوشنویسی ایرانی ثبت جهانی شد!
– رویدادهای کوتاه
عنوان نوشتارهای رویهی سوم (مردم):
– به پیشواز خورشید در دیرپاترین شب سال
– نگاه مردم
– پیچازه (ویژه شب چله)
عنوان نوشتارهای رویهی چهارم (شاهنامه):
– ما به خرد شاهنامه نیاز داریم
– جنگ‌نامه‌ی رستم و زنون، منظومه‌ی حماسی باختر ایران
– یاریگری ایزد رام و طلسم‌گشایی کیخسرو
در رویهی پنجم (اندیشه) این نوشتارها آمده است:
– اشوزرتشت، آموزگاری که همیشه زنده است
– فروزه‌ی وهومنی یا نیک‌اندیشی، سدی در برابر دلهره
عنوان‌های رویهی ششم (تاریخ و باستان‌شناسی):
– نگارخانه‌ی هزاره‌های گمشده
– پادشاهی اردشیر دوم (درگیری با مصر)
– تمدن ایرانی، از پیشاتاریخ تا معاصر(کتاب‌شناخت)
عنوان‌های رویهی هفتم (زرتشتیان):
-علیرضا آسانلو نگارگر چهره‌ی اشوزرتشت: ادای دینِ من به زرتشتیان بود
– رویدادهای کوتاه زرتشتی
عنوان‌های رویهی هشتم (هشتی):
– بردسیر، تن‌پوشی از گل‌های سرخ و بنفش
«امرداد» شماره‌ی 449 از دوشنبه، 29 آذرماه 1400 خورشیدی، در روزنامه‌فروشی‌ها و نمایندگی‌های امرداد در دسترس خوانندگان قرار گرفت.
خوانندگان می‌توانند برای دسترسی به هفتهنامهی امرداد افزون‌بر نمایندگی‌ها و روزنامه‌فروشی‌ها از راه‌های زیر نیز بهره ببرند.
یک پاسخ
تاریخ ( پارسی ست ) در کنار آن : پاریک ( پارینه )
خَبَر ( پارسی ست ) : خَ – بَر
خَ – : پیشوند : به سوی بیرون
بَر : ستاک از بُردن
منتَشِر : از ریشه پارسیِ نِشار ( نَشَرَ) در ریختار مُفتَعِل
بَستِگی به کاربُرد دَر فَراز ، منتشر = نِشاریده ، نِشارَنده ، نِشارِش
نِشار : نِ – شار
نِ : پیشوند : به سوی پایین ، زیر ، فرو
شار : ریختن ، پَخشیدن
نویسش سَد با وات ” ص ” ( صَد ) نادرست است چون این وات در پارسی گوییده نمی شود.
بهتر است خامه را غامه بنویسیم که همریشه با غلم/ پَلَم ( قلم ) پارسی میانه و plumo لاتین است زیرا خامه به این شکل گونه ای فراوَرده ی مُلینی = شیری ( milk انگلیسی ، Milch آلمانی، لبنیات اَرَبی ) می باشد.