نخستین جشنواره طب انتقال خون همزمان با برگزاری چهارمین کنگرهی بینالمللی طب انتقال خون از 10 تا 12 مهرماه 1397 در حالی برگزار میشود که در آن جایزهای با عنوان مینا ایزدیار به یاد این بانوی دانشمند زرتشتی اعطا میشود.
این جشنواره به کوشش موسسهی عالی آموزشی و پژوهشی طب انتقال خون و با همکاری سازمانهای انتقال خون، نظام پزشکی، انجمنهای بیهوشی و خون و سرطان کودکان، انجمن تالاسمی و انجمن زرتشتیان تهران به شوند(:دلیل) نقش گستردهی انتقال خون در تامین سلامتی بیماران و در راستای تاکید بر موضوع دسترسی همگانی و به موقع بیماران نیازمند به خون و فرآوردههای خونی سالم و کافی و اهمیت رعایت سلامت کامل فرآیند انتقال خون در تمام طول چرخهی انتقال خون، از رگ اهدا کننده تا رگ گیرنده شکل گرفت.
در این جشنواره با فراخوان و گزینش پژوهشهای کیفیتمحور و اثربخش در زمینهی طب انتقال خون نسبت به اعطای پژوهانه و جایزهی پژوهشی به برگزیدگان اقدام میشود. این جایزه به پاس خدمات ارزندهی دکتر مینا ایزدیار در زمینهی انتقال خون در بیماران تالاسمی، به نام این بانوی دانشمند زرتشتی نامگذاری شده است.
زندهیاد مینا ایزدیار از زرتشتیان فرهیختهی کشور به عنوان فرنشین(:رییس) گروه موسسان انجمن تالاسمی ایران با همکاری گروهی دیگر در سال 1368 خورشیدی موفق به پایهگذاری این انجمن شد که نخستین انجمن حمایت از بیماران دیردرمان کشور است. وی در طول زندگی پربار خویش کارهای بزرگی برای بیماران تالاسمی کشور انجام داد.
زندگینامه زندهیاد دکتر مینا ایزدیار
دکتر مینا ایزدیار نهم مهرماه 1328 خورشیدی در شهر کرمان چشم به جهان گشود. پدرش داریوش ایزدیار و مادرش پوران تیگرانی بود. وی سالهای یکم و دوم ابتدایی را در دبستان دخترانهی شهریاری شهر کرمان گذارند و برای ادامه تحصیل به تهران آمد و در دبستان گیو و دبیرستان نوشیروانجی تاتا ادامه تحصیل داد.
او در سال 1346 با رتبه 13 کشوری در دانشکده پزشکی دانشگاه تهران و همچنین با رتبه 80 کشوری در دانشکده پزشکی دانشگاه شیراز پذیرفته شد و در این میان، دانشگاه تهران را برای ادامهی راه برگزید.
روانشاد ایزدیار در سال 1352 با پرویز ملکپور پیمان زناشویی بست که نتیجهی آن سه فرزند است. شیرین دکترای ریاضی، شیرزاد و شیدا نیز دانشجوی دکترای مهندسی برق هستند.
سالها بود که ایجاد انجمن حمایت از بیماران دیردرمان همچون تالاسمی و هموفیلی یک رویا بود. تلاشهای فراوانی برای ایجاد این نوع سازمانهای حمایتی با عدم موفقیت به بایگانی سپرده شد تا اینکه در سال 1368 به همت گروهی از افراد توانا نخستین انجمن حمایت از بیماران دیردرمان به عنوان انجمن تالاسمی ایران پایهگذاری شد.
مینا ایزدیار، فرنشین گروه موسسان انجمن تالاسمی ایران و ریاست هیاتمدیرهی انجمن تالاسمی ایران با درایت خود نقش بسیار بارزی در راهاندازی این نهاد حمایتی داشت. وی از سال 1362 تلاش خود را برای تشکیل انجمن تالاسمی ایران آغاز کرد و در سال 1368 این انجمن را پایه گذارد و به گونهی رسمی به ثبت رساند. پس از گذشت 24 سال از پایهگذاری این نهاد حمایتی، ایران تنها کشور در حال توسعهای است که همهی مبتلایان تالاسمی در آن شناسایی و زیر پوشش انجمن تالاسمی ایران قرار گرفتهاند که الگوی پیشگیری از تالاسمی را برای دیگر کشورها ایجاد کرده است. این دستاوردها مرهون زحمات دکتر ایزدیار و همکاران اوست.
خاطرهی این پزشک بلندهمت هرگز از یادها نخواهد رفت و تا زمانی که حتا یک بیمار تالاسمی در ایران به درمان نیاز دارد، نام دکتر مینا ایزدیار و خاطرهی همت والایش در اذهان برجای خواهد ماند.
شادروان ایزدیار در واپسین روز از بهار 1392 پس از یک سال و نیم مبارزه با بیماری سرطان در شهر مدیسون ایالت ویسکانسین آمریکا دیده از جهان فرو بست.
سالشمار زندگی مینا ایزدیار
36-1334 تحصیل در دبستان دخترانه شهریاری کرمان
40-1336 تحصیل در دبستان دخترانه گیو تهران
46-1340 تحصیل در دبیرستان دخترانه انوشیروان دادگر
53-1346 تحصیل در دانشکده پزشکی دانشگاه تهران
54-1353 اشتغال به کار در یکی از بیمارستانهای کشور امریکا
56-1354 عضویت در سپاه بهداشت
57-1356 تحصیل و کار در بیمارستان مفید به مدت تقریبی 4 ماه
91-1357 تحصیل و کار در مرکز طبی کودکان
1392 درگذشت
یک پاسخ
با بهترین درودها ، یاد و خاطره اش گرامی باد .