ساعت حدود شش بامداد به وقت واشنگتن دی سی بود كه خبر امرداد را در خصوص فرنشین برگزیده گردش جدید انجمن زرتشتیان تهران خواندم. گویی رقابت این دوره ریاست بین رییس فعلی انجمن و فرهاد كشاورزی بوده است. فرهاد كشاورزی را سالهاست كه می‌شناسم، حدود ١٨ سال. نخستین دوره فعالیت وی در انجمن زرتشتیان تهران باز می گردد به گردش ٤٠ انجمن، گردشی كه به ریاست اله‌یار دانشمند شكل گرفت و از موفق‌ترین گردش‌های انجمن زرتشتیان تهران به شمار می‌رود، این حرف من نیست، سخن فرهاد كشاورزی است!
در ابتدای گردش ٤١ ، انجمن مورد آماج حملات گروهی از زرتشتیان به انجمن گردش ٤٠ زرتشتیان تهران و رابطه آن انجمن با نماینده وقت كه دیگر رد صلاحیت شده بود، قرار گرفته بود. من در آن زمان سایت خبری امرداد را مدیریت می‌كردم. با فرهاد كشاورزی تماس گرفتم و از او خواستم در خصوص فعالیت گردش چهل انجمن تحلیل شخصی خودش را بنویسد، ایشان هم پذیرفتند و در نوشتاری با عنوان “من از گردش ٤٠ دفاع می‌كنم” شجاعانه از همكارانشان در آن گردش سخن گفتند و نوشتند؛ فكر می‌كنم آن نوشتار همچنان در آرشیو امرداد وجود داشته باشد.
باری، تجربه زندگی چندین ساله‌ام در آمریكا و نگاهی به ساختارهای دمكراسی این كشور، من را به فكر شباهت‌سازی ساختاری با نهادی چون انجمن زرتشتیان تهران انداخته است. در آمریكا، مثلا در مجلس نمایندگان گروهی كه كمتر كرسی‌ها را در اختیار دارند اقلیت خوانده می‌شوند، اما این به معنای آن نیست كه در تصمیم گیری‌ها نقشی ندارند، بلكه ساختار به گونهای است كه در مواقع حساس چنین افرادی نقش كلیدی دارند.
به عنوان نمونه در چند روز گذشته وقتی كه در سایت امرداد خبر هراس شماری از اعضای انجمن زرتشتیان تهران از ریكورد شدن سخنانشان توسط خبرنگار امرداد را خواندم، اندیشیدم كه چرا نباید گروهی كه این كار را از اساس منافی آزادی می‌دانند، توانایی سخن گفتن داشته باشند.
پیشنهادم این است كه در انجمن زرتشتیان تهران گروهی تشكیل شود كه در مقابل برخی از مصوبات انجمن كه این گونه محل بحث است و احتمالا دارای دیدگاهی متفاوتی هستند بتوانند نظر خودشان را بلند و رسا بیان كنند تا حداقل از انجمن این گونه تک صدایی های ناپسند به گوش نرسد.
3 پاسخ
من هم با شما موافقم۱۰ نفر مخالفبا رأی اکثریت باید به طریق بتوانند مخالفت خود را بگویند باید راهی باشد که ها زمان با اندیشه های اقلیت با خبر شود شاید ها زمان با نظر اقلیت موافق باشد
جناب پورجاماسب حساسیت شما نسبت به انجمن تهران جای تشکر دارد فقط ذکر چند نکته را بر خود واجب دانستم
الف- آمریکا مهد دمکراسی نیست
ب- دمکراسی حکومت مردم بر مردم خوانده میشود و در چنین سیستمی تفکیک قوا صورت گرفته تا سرپرست قوه مجریه امکان تحمیل نظرات شخصی خود را بر دیگران نداشته باشد . در حکومت های دمکراتیک سرپرست قوه مجریه باید از قوانینی که توسط مردم (نمایندگان مردم) مشخص میگردد پیروی کند و در صورت عدم تمکین باید پاسخگوی قوه قضاییه باشد . در انجمن قوانین عبارتند از اساسنامه و آئین نامه هایی که تدوین شده و باید عملکرد ریاست و سایر اعضاء را بر اساس آن سنجید .
ج- انجمن زرتشتیان تهران یک حکومت نیست و لذا شیوه اداره آن هم لزوما دمکراسی نیست ، در واقع در انجمن تفکیک قوا صورت نگرفته و انجمن بیشتر نقش قوه مجریه را بر عهده دارد پس مقایسه آن با کنگره چندان قیاس صحیحی نیست . توجه داشته باشید بر اساس سوگندی که اعضاء انجمن خورده اند قرار نیست که مدافع اصول دموکراسی باشند بلکه باید مدافع مصالح جامعه زرتشتی باشند البته امید من این است که مصالح جامعه هیچکاه با اصول دموکراسی در تعارض قرار نگیرد .
د- تصمیم دکتر نمیرانیان در شرایطی صورت گرفته که ما از آن بی خبریم و لذا انتظار داریم تا در این مورد ما را مطلع کنند و نباید این پاسخگویی به درازا بکشد .
ه- به نظر من باید در درجه اول به این موضوع پرداخت که حضور خبرنگار در جلسات مجاز است یا غیر مجاز اگر کسانی فکر میکنند غیر مجاز است باید تبعات ناشی از شایعات و اخبار نادرست را که به واسطه عدم وجود خبرنگار رسمی منتشر خواهد شد بپذیرند و اگر مجاز است چگونه انتظار داریم خبرنگار بدون ابزار کار خود در جلسات حضور داشته باشد به نظر بنده دستگاه ضبط صدا امروز در قرن 21 معادل با کاغذ و قلم در قرن بیستم میباشد و مقاومت در برابر آن ما را در نگاه مردمان کوچک خواهد کرد .
در نهایت با احترامی که برای تصمیمات ریاست انجمن قائل هستم امیدوارم بر اساس عقلانیت و به دور از جنجال این موضوع از طرف اعضاء محترم انجمن بررسی گردد و نتیجه مطلوبی که در نظر من است (آزاد بودن ضبط صدا توسط خبرنگار) حاصل شود
با درود بابک شهریاری
من در بیست و چند سالی که در امریکای شمالی و کانادا زندگی کردم تبلیغ دموکراسی را زیاد دیدم و شنیدم ولی در عمل هیچ جای دنیا به اندازه اینجا سانسور ودروغ وجود ندارد. من فکر نمیکنم مدل غربی برای جامعه ما چیز بدرد بخوری داشته باشد…