کسانی که امرداد را درست به‌کار می‌برند معرفی کنید

امردادماه از راه رسید و بار دیگر دوست‌داران فرهنگ و زبان فارسی برای یادآوری بهره‌مندی از کاربرد درست آن به‌ویژه در شبکه‌های مجازی دست به‌کار شدند.

 از دید واژه‌شناسی «اَمُرداد» دارای دو بخش «اَ» و «مُرداد» است. «اَ» در زبان اوستایی به چم(:معنی) «نه» و «نا» و «مُرداد» به چم «مرگ و نیستی» است،  از این‌رو «اَمُرداد» به چم نامیرایی، جاودانگی و بی‌مرگی است.

امرداد، در گاتاها، سروده‌های اشوزرتشت، یکی از فروزه‌های مزدااهورا است: «پروردگارا دو بخشش (خورداد و امرداد) مردم را به نور و فروغ مینوی و آگاهی درونی خواهد رسانید. در پرتو نیروی اراده، منش پاک، راستی و پاکی، مهر و باورمندی به خدا، زندگانی پایدار و نیروی مینوی افزایش خواهد یافت. ای خداوند خرد، در پرتو این فروزگان، بر دشمنان پیروزی توان یافت.» (هات 34 بند 11)

واژه‌ی امرداد با گذشت زمان همچون بسیاری از واژه‌ها تغییر یافت و با حذف «اَ» به واژه‌ی مُرداد دگرگون شد. از آنجا که این ساده شدن و دگرگونی معنای واژه را هم دگرگون کرده و معنایی وارون به آن داده یعنی جاودانگی را به مرگ دگرگون کرده بایسته و شایسته است از واژه‌ی درست آن بهره بگیریم.

امرداد از خوانندگان درخواست می‌کند کسانی که واژه‌ی امرداد را به‌درستی به‌کار می‌برند در بخش دیدگاه همین خبر معرفی کنند تا بهره‌گیری درست این واژه در هازمان (:جامعه) گسترش پیدا کند.