ارستو ستودیان با ۳۱ سال سابقه آموزشی در مدارس زرتشتی، در یادداشتی به نقد و بررسی مدیریت به شیوه‌ی هیات‌امنایی یا همان هیات امنایی‌شدن مدارس زرتشتی پرداخته است.
وی در گردش ۴۰ انجمن زرتشتیان تهران هموند کمیسیون فرهنگی و آموزشی بوده و در آن گردش نشست‌هایی با وکلا و نماینده زرتشتیان و… برای بررسی وضعیت مدارس و اداره مدارس به شیوه‌ی هیات امنایی و قرارداد ۳٪ برگزار شده است. به گفته‌ی ستودیان سرانجام آن هم‌اندیشی‌ها، برای منفعت انجمن تصمیم به ادامه روند قرارداد ۳٪ گرفته شد، زیرا بر این باور بودند هر حرکت دیگر باعث ضرر زیان انجمن و جامعه خواهد شد. در ادامه یادداشت نقد بر هیات‌امنایی‌شدن مدارش زرتشتی را می‌خوانید:
اینجانب ارستو ستودیان لازم دانستم که در این شرایط حساس کنونی مطالبی را با شما درباره قرارداد ۳٪ انجمن زرتشتیان و آموزش پرورش که ۶ مدرسه ما را در تهران تحت پوشش قرار می‌دهد در میان بگذارم.
قبل از هر چیز باید متذکر شوم در بیش از ۹۰٪ مدارسی که زرتشتیان در تمام شهرهای کشور و تهران (بجز ۶ مدرسه مورد نظر) داشته و وقف کرده‌اند، که تعداد آنها نزدیک به بیش از ۴۰ مدرسه است، مدیریت به دست افراد غیرزرتشتی است و تقریبا انجمن‌ها نظارت خاصی بر اداره آنها ندارند، مگر مختصری در مسایل مالی آنها که این امر باعث دلسردی و نگرانی است. توجه داشته باشید متاسفانه افرادی می‌گویند که ۳٪ قرارداد نیست، درصورتی که اشتباه می‌کنند، طبق متن قانون (هر چیزی که بین ۲ یا چند نفر یا گروه به امضا برسد و تعهدآور باشد، قرارداد محسوب می‌شود)
پس دلیل پرداخت ۳٪ چه بوده است ؟!!!!! متاسفانه دوستانی در کمیسیون فرهنگی انجمن زرتشتیان (بدون مشاوره با وکیل حقوقی خبره و ……) تصمیم گرفته‌اند که مدارس مذکور را بصورت هیات امنایی اداره کنند.
انجام این خواسته مشکلات زیادی را بوجود می‌آورد که در ادامه به آن می پردازم. در ( ماده دوم ) صفحه اول به نحوه مدیریت مدارس اشاره شده، که با همکاری اعضای انجمن و رییس مسوولی که از طرف وزرات آموزش و پرورش تعیین شده انجام می‌شود، (پس نیازی به هیات امنایی شدن مدارس نیست) توجه داشته باشیم که چنانچه مدارس هیات امنایی شود، دو مشکل عمده ایجاد می‌شود:
۱- اصل قرارداد باطل شده و انجمن ناقض آن شناخته می‌شود، و در دادگاه‌ها نیز محکوم خواهد شد، که البته شامل خسارت نیز می‌شود.
۲- با توجه به نفوذ افراد غیرزرتشتی در هیات امنای مدارس (کنترل مدارس به بصورت کامل به مرور زمان از دست انجمن و جامعه خارج خواهد شد)
دقیقا همان سرنوشتی که بر سر هرمز آرش، استاد خدابخش و آگاهی و مدارس یزد و کرمان و…. آمد.
در صورتی که مدرسه‌ای متولی و یا منبع درآمدی نداشته باشد (بی‌صاحب باشد)، اداره مدرسه بصورت هیات امنایی فکر بدی نیست، ولی مدارس زرتشتی هم صاحب دارد و هم منبع بسیار قوی درآمد (طبق قرارداد)
افرادی به بهانه این که تعداد دانش‌آموزان کم شده، به این اشتباه دامن می‌زنند دلیل نمی‌شود که چون تعداد دانش‌آموزان کم شده، مدارس را از دست بدهیم. چنانچه در متن قرارداد آمده وزارت آموزش و پرورش متعهد شده مبلغی را بابت ۳٪ ارزش ساختمان‌ها و تجهیزات مدارس، سالانه کارشناسی و محاسبه شده و در اختیار انجمن زرتشتیان قرارمی‌گیرد.
آن‌طور که من خبر دارم، هنوز انجمن چک قبلی وزارتخانه را بابت ۳٪ نقد نکرده (که البته تا کنون ارزش ریالی خود را از دست داده است) باید متذکر شوم که هیچ نامه‌ای از جانب وکلای مجرب بابت تضمین ضرر نکردن انجمن زرتشتیان و لغو قرارداد ۳٪ مدارس ارایه نشده است (که این خود نشانه‌ای از عدم کار کارشناسی است).
در صورت اصرار آنان به هیات امنایی کردن (لغو یک‌طرفه قرارداد)، بهترین راه این است که انجمن ( به عنوان مالک و یا …) کاربری تمام مدارس را تغییر دهد، یعنی یکی را گهنبارخانه، دیگری را به سازمان زنان زرتشتی و دیگری را به کانون دانشجویان و موزه و…. تبدیل کند (و از درآمد آن بچه های زرتشتی را به مدارسی مانند انرژی اتمی و دکتر حسابی و …) بفرستد. قابل توجه است که بیشتر مدارس ما خیریه‌ها و یا مغاره‌ها و یا بنیادهایی برای تامین مالی خود دارند، انجمن می‌تواند پس از تغییر کاربری مدارس در شرایط فعلی، از آن درآمد برای بورسیه کردن دانش آموزان استفاده کند. حسن این کار این است که مدارس در اختیار انجمن باقی می‌ماند و بچه‌ها نیز با بورسیه انجمن به مدارس بهتر می‌روند و انجمن دیگر دغدغه معلم و مدیر و هزینه و…… را ندارد.
پس بهتر است انجمن از سال دیگر کسی را در مدارس خود ثبت نام نکند. باید دوباره متذکر شوم دلیل نمی‌شود که چون تعداد دانش‌آموزان کم شده، مدارس را از دست بدهیم.
ارادتمند ارستو ستودیان
