پژوهشگران به یک سنگ‌نبشته‌ی ساسانی که در آن تندرستی روان انسان‌های سپند(:مقدس) آرزو شده است، در نقش رستم مرودشت دست یافتند.
به گزارش ایلنا، ابوالحسن اتابکی، دانش آموخته زبان‌های باستانی و دکتری تاریخ، از دستیابی به سنگ‌نوشته‌ی دیگری گفت که برجای‌مانده از پایان دوره‌ی ساسانی است و بخشی از دیدگاه‌ها و اندیشه مردمان آن روزگار را به نمایش می‌گذارد.
او در این‌باره گفت: این سنگ‌نوشته در دو سطر و به دبیره‌ی (:خط) پهلوی کتابی در راستای شیب افقی کوه نگاشته شده که مقاله‌ی آن با همکاری نجمه ابراهیمی، کارشناس ارشد تاریخ و فضل‌اله حبیبی، دانشجوی دکتری باستان‌شناسی، در مجله‌ی «آوای تاریخ» در تهران به چاپ رسیده است.
اتابکی افزود: به دلیل جنس سنگ‌های آهکی رسوبی و بارش بارهای پیاپی در 1600سال پیش، فرسایش زیان‌باری روی سنگ‌های این مکان ایجاد شده، به‌گونه‌ای که سطر نخست این سنگ‌نوشته که از جنس سنگ‌های رسوبی تیره‌تر است آسیب بیش‌تری دیده است. با این وجود ما کوشیدیم به خوانش این سنگ‌نبشته بپردازیم که شوربختانه بخشی از حرف‌ها و واژگان آن از میان رفته است.
او درباره‌ی موضوع این سنگ‌نوشته گفت: این سنگ‌نوشته یک «سنگ‌نبشته‌ی یادبود یا دعایی» است که از سوی یکی از بهدینان زرتشتی از اهالی شهر استخر یا ساکنان فراز قلعه نقش رستم، درباره‌ی «شکوه و تندرستی روان انسان‌های پرهیزگار» به کتابت درآمده است.
نجمه ابراهیمی، کارشناس ارشد تاریخ، در همین زمینه گفت: به شوند فرسایش بیش از اندازه سطر نخست سنگ‌نوشته، تمایز واژه‌ها و حروف چندان روشن نیست به همین سبب ما با حدس و گمان به پردازش واژگان این سطر پرداختیم.
وی افزود: حرف نویسی، آوانویسی و ترجمه این سنگ‌نوشته که برای نخستین بار از سوی ما انجام شده، این‌گونه است:
«شکوه جان سپار……
تندرست روان آدم پرهیزگار بواد»
