گروهی از زرتشتیان کرمان آیین گهنبار چهره میدیوزرم گاه را در آتشکده باستانی بر بلندی‌های بهرامجرد برگزار کردند.
این برنامه با راهنمایی دکتر آرش ضیاتبری، استاد تاریخ و اوستاخوانی موبد ویشتاسب موبدشاهی و هماهنگی امید آذری بامداد پنجشنبه 14 اردیبهشت‌ماه 1402 خورشیدی در واپسین روز چهره گهنبار میانه‌ی بهار به روز دی‌بمهر و اردیبهشت ماه 3761 زرتشتی برگزار شد. همراهان بامداد پنجشنبه از جلو باشگاه اردشیر همتی با پنج خودرو شخصی به سمت کوه‌های بهرامجرد حرکت کردند. پس از گذر از مسیر خاکی و پر پیچ‌وخم در میان کوهستان به تپه‌ای که آتشکده بر روی آن قرار دارد رسیدند و در آنجا آیین گهنبارخوانی را به جای آوردند.
آتشکده‌ی باستانی در منطقه‌ای بین نگار و بهرامجرد بر بلندی‌های مابین بَردسیر و جنوب‌شرقی کرمان جای دارد. این آتشکده که به چهارتاقی می‌ماند جایی پنهان برای برافروختن آتش سپند و انجام آیین‌های دینی بوده است. پس از ورود اسلام به سرزمین‌مان ایران، زرتشتیانی که دین نیاکانی خود را نگه داشتند، برای گریز از پرداخت جزیه به تازیان و در امان‌ماندن از یورش بیگانگان به کرانه‌های کویر جایی دور از مسیر لشکرکشی دشمن روی آوردند و در جاهای دور افتاده زندگی گزیدند. هر چند این پناه در کویر با سختی‌های بیشمار روبه‌رو بود، ولی با این شیوه زندگی از دین و آیین کهن خود نگاهبانی کردند و این خویشکاری را به آیندگان سپردند. درباره‌ی دیرینگی آتشکده‌ی باستانی (چهارتاقی تاریخی) کرمان دکتر ضیاتبری به تارنمای امرداد گفت: گمان می‌رود دیرینگی این سازه‌ی تاریخی به سده‌ی دوم مهی (:هجری قمری) اوایل دوران اسلام بازگردد. آتش سپند تا سال 1050 مهی فروزان بوده و بزرگ موبدان برای پرستاری از آتش آتشکده در آن نزدیکی زندگی می‌کرده است. در دوره‌ی حکومت صفویان سالی یک‌بار گردهمایی آیینی در آنجا برگزار می‌شده همانند آنچه که در پیرانگاه‌های کنونی اجرا می‌شود. پس از آن از سرنوشت این آتشکده اطلاعی در دسترس نبوده تا سال 1385 خورشیدی که گروهی از پژوهشگران باستانی از کشور روسیه برای یافتن آتشکده به ایران آمدند. با همکاری سازمان میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی کرمان و همراهی انجمن زرتشتیان کرمان نقشه‌برداری هوایی انجام و آتشکده‌ی باستانی مکان‌یابی شد. در آن سال به ثبت سازمان میراث فرهنگی رسید. نیمه بازسازی شد و بازسازی این یادمان ارزشمند ادامه نیافت. دکتر ضیاتبری از ویژگی‌های این چهارتاقی به داشتن راه‌رو اشاره کرد و گفت: نیایشگران با گذر از راه‌رو به محل آتش سپند می‌رسیدند و آتشدان به آسانی در دسترس نبود. دیگر ویژگی این آتشکده پنهان بودن است از چهارسو آتشکده دیده نمی‌شود تنها به شوند این که در بلندی قرار گرفته فقط از یک سمت با دخمه قدیم کرمان و از راه روشنایی آتش در شب و دود در روز در ارتباط بوده که با این نشانه‌ها شهر را از رخدادهای پیرامون آگاه می‌ساخته است.
این پشتوانه‌ی فرهنگی سرزمین‌مان با رهاشدن در کویر، از گزند شرایط بد آب‌وهوایی و چپاول سودجویان آثار تاریخی در امان نیست و در تنهایی چهره‌اش خراش برداشته از دست یادگارنویسان.
فرتور رسیده است.
6744
