بنیاد فرهنگی بزرگمهر حکیم به مدیریت دکتر محمد رسولی، پژوهشگر و شاهنامه شناس، بر آن است که در دی‌ماه سال ۱۴۰۲ همایش بزرگداشت یعقوب لیث صفاری را برگزار کند.
یعقوب لیث در آستانه‌ی از میان رفتن زبان پارسی به آن هویت دوباره داد و این زبان ارزنده را زنده کرد. او همچنین برای بازیابی استقلال ایران‌زمین بسیار کوشش کرد و کارهای او در این راه پیروزمندانه بود.
یعقوب لیث صفاری، فرزند سیستان و فرزند برومند ایران را می‌توان از بانیان اصلی سرایش شاهنامه دانست. اگر یعقوب لیث اسناد بازمانده از دوران کهن و باستان ایران را گردآوری نمی‌کرد و این اسناد تاریخی در سال‌ها و سده‌های بعد در دسترس نویسندگان و سرایندگان قرار نمی‌گرفت امکان آفرینش شاهنامه نبود.
پدیدار شدن کتاب گرانسنگ شاهنامه افزون بر رنج 30 ساله‌ی فردوسی بزرگ، برآیند کوشش‌های میهن‌پرستانه‌ی یعقوب لیث است. از این‌رو شاید اگر کار بزرگ یعقوب نبود، شاهنامه‌ای سروده نمی‌شد. پس شایسته است هر ایرانی و هر فرهنگ‌دوست در جهان یاد این رادمرد بزرگ تاریخ ایران را گرامی بدارد.
از همین رو موسسه‌ی فرهنگی بزرگمهر حکیم، بنا دارد همایشی برای یعقوب لیث در تهران برگزار کند.
این موسسه از همه‌ی پژوهشگران، دانشمندان، تاریخ‌شناسان، دانشجویان و همه‌ی ایرانیان فرهیخته درخواست می‌کند مقاله، شعر، پژوهش، دل‌نوشته و … حود را درباره‌ی این چهره ی نامدار ایرانی به دبیرخانه‌ی موسسه فرهنگی بزرگمهر بفرستند.
این نوشته‌ها با همکاری یکی از دانشگاه‌های معتبر کشور، به نام نویسندگان در یک کتاب چاپ و منتشر می‌شود.
موسسه فرهنگی بزرگمهر حکیم، از همه‌ی سمن‌ها، انجمن‌هاو بنیادهای فرهنگی و ادبی و دیگر گروه‌های فرهنگی کشور برای همراهی در این کار نیکو، درخواست حضور و همراهی می‌کند.
زمان برگزاری همایش یازدهم دی‌ماه سال ۱۴۰۲ در تهران است.
دوستداران از سراسر کشور و جهان می‌توانند، کتاب، نوشتار، مقاله یا و … در زمینه‌ی یادشده به نشانی : تهران، صندوق پستی : ۱۶۷۶۵- ۴۸۸ پست کنند یا به رایانه‌ی m_irsni56,@yahoo.com بفرستند.
همچنین تلفن همراه ۰۹۱۰۲۲۲۱۴۰۹ برای پیوند با دبیرخانه‌ی همایش پاسخ‌گوی دوستداران است.
خبرهای تکمیلی از رسانه‌ها و تارنمای موسسه به نشانی Bmlaw.ir به آگاهی می‌رسد.
5 پاسخ
درود بسیار بر امرداد که خبر خوش به یاران و دوستداران فرهنگ ایران می هد. درود بر همه ی کوشندگان راه فرهنگ و آیین ایران.
بنیاد بزرگمهر حکیم که نام برازنده ای هم دارد چه تصمیم شایسته ای گرفته است. یعقوب لیث بر گردن هر پارسی گویی حق دارد.سپاس
به یاری اهورمزدا
نقش سیستان در تدوین حماسه های ملی ایران بسیار تاثیرگذار می باشد و اکثر حماسه های کهن ایران زمین در دوران پیش از تازش تازیان و بعد آن سرانجام، قهرمان اصلی آن منسوب به خانواده سام و زال و رستم هستند که از سیستان(ساکستان) برخاسته اند و رادمان پورماهک (یعقوب لیث صفار) در چنین محیط تاریخی و فرهنگی رشد نموده بود و اراده و خواست سیستانیان حفظ تاریخ و فرهنگ و پاسبان دین ایرانی و ستیز با اندیشه دینی تازشگران به میهن .رادمان پور ماهک از پدر بزرگ خود که یک مومن بهدین بود درباره تاریخ شکوهمند ایران و دین ایرانی اطلاعاتی ارزشمند آموخته بود و در راستای تحقق مقابله با اندیشه دینی دشمنان ایران زمین به جنبش های رهایی بخش ایرانیان برای مقابله با تازشگران پیوسته بود و بعد از اخراج تازیان و تازی پنداران از مناطق شرق و فلات مرکزی ایران و رسمی نمودن زبان ایرانی در سرزمینهای تحت امرش ، این بزرگمرد ایرانی نژاد به کارگزاران خود دستور داد تا کتابهایی درباره تاریخ ایران و پادشاهان آن راجمع آوری کنند تا با پیوند تاریخ و ملیت دوباره هویت ایرانی را بازیابی نماید و مرزهای سیاسی ایران را به دوران شکوهمند ساسانی بازگرداند. بعد از تازش اعراب تازی به ایرانشهر و سوزاندن کتابهای کتابخانه های مهم،بیشتر کتابها در هر زمینه علمی نایاب و کمیاب بود و کتوب در زمینه تاریخی نیز همچنین.کتاب نایاب تاریخ یزدگردی و تاریخ فرخان ناپدید گشته و کتاب دانشور دهقان(خداینامک) کمیاب و در دست پارسیان ساکن هند..این بزرگمرد رسولانی را بسوی هند فرستاد تا آن را پیدا کنند و بسوی ایران روانه… آنها بعد از گشت و گذار و دیدار با موبدان خردمند پارسی نسخه ای نایاب از کتاب دانشور دهقان را پیدا نمودند و با خود به ایران و سیستان آوردند و چون به زبان پهلوی بود، دانستن آن کمی دشوار بود و آن شاهنشاه (رادمان پورماهک) ، این اثر گران سنگ را به دست موبدان سیستانی سپرد تا به پارسی دری ترجمه کنند،اما پیش از اتمام ترجمه، در جنگ با تازیان وفات نمود و کتاب در دستان موبدان سیستانی ماندگار شد تا دو نفر از این خردمندان ایران دوست با نام های موبد یزدان داد پور شاپور سیستانی(کیخا) و آزاد سرو سیستانی(از فرزندان رستم دستان) با همکاری ابومنصور عبدالرزاق توسی حاکم کنارنگ و وزیرش فرخزاد خراسانی و موبد خراسان با نامهای موبد شاپور آذربرزین توسی و موبد ماخ هروی و موبد خورشید ماهوی نیشابوری نگاشتن حماسه ملی ایران را بصورت نثر تدوین و شاهنامه ای با عنوان شاهنامه ابومنصوری نگاشتن، اما اندک زمانی پس تر حکیم ابوالقاسم فردوسی زاده روستای پاژ توس با تقلید از نثر شاهنامه ابومنثوری ، شاهنامه ای را بصورت حماسی و منظوم نزدیک به ۵۰٬۰۰۰ تا ۶۱٬۰۰۰ بیت سرود و اندک اندک با رونق گرفتن شاهنامه فردوسی بزرگ ،کم کم شاهنامه ابومنثوری بفراموشی سپرده شد. خلاصه اینکه علاوه بر نقش رادمان پورماهک(یعقوب لیث صفار)و نقش تاثیرگذار دو موبد سیستانی( بنامهای موبد یزدان داد سیستانی و آزاد سرو سیستانی ساکن مرو) در راستای تدوین حماسه های ملی و تاریخ ایران و سیستان نیز قابل تقدیر می باشد.
سیستان زادگاه دین مزدیسنان و محل حماسه های ملی ایران و نقش مستقیم در زایش شاهنامه ابومنثوری و شاهنامه حکیم ابوالقاسم فردوسی …ایدون باد ایدون ترج باد
پاینده ایران
درود بر دکتر محمد رسولی و موسسه فرهنگی بزرگمهر حکیم که یاد یعقوب لیث را گرامی می دارد
پاینده ابران
کار ارزنده و مفید و مهمی است.
سپاس از تلاشگران این کار بزرگ.
درود وخسته نباشید بر کسانی که تاریخ و تمدن ایرانی را فراموش نکرده اند و وامدار آن هستند پاینده باشید