گزارش تصویری یادبود انوشه‌روان شهناز شهزادی‎

خبریار امرداد: فرشید سیروس
1402-04-09
19:55

آیین یادبود انوشه‌روان شهناز شهزادی به‌ کوشش کانون دانشجویان زرتشتی و به یاد این بانوی دین‌یار و کنشگر هازمان زرتشتی در روز پنجشنبه هشتم تیرماه 1402 خورشیدی در تالار خسروی برگزار شد.
این مراسم با اوستا‌خوانی پرُسه برای شادی روان شهناز شهزادی با آوای موبدان راشین جهان‌گیری و سرور تارا پوروالا در ساعت 18 آغاز شد. سپس موبد پدرام سروش‌پور داور همایش مانتره بخش اوستاخوانی به عنوان مجری برنامه و نخستین سخنران این مراسم به جایگاه رفت و افزون بر سپاسداری از برگزارکنندگان گفت: «من اعتقاد دارم بزرگترین ویژگی ایشان این است که او بدون هیچ چشم‌داشتی برای جامعه زرتشتی زحمت می‌کشید و امیدواریم همه ما ادامه دهنده راه این عزیز باشیم».
بهراد ستودیان، دبیر کانون دانشجویان زرتشتی: «امسال سی‌اُمین همایش اوستا خوانی مانتره برگزار می‌شود در تصمیمی که ما در کانون گرفتیم قرار بر این است مانتره امسال را به‌یاد خانم شهزادی برگزار کنیم تا یاد ایشان پایدار باشد».
تاج‌گوهر خداداد کوچکی مادر جانسپار فرهاد خادم و کنشگر فرهنگی و آموزگار دینی: «بانی آشنایی شهناز با من پسرم فرهاد بود، فرهاد به من گفت: یک دختری هست که همانند چرخ آسیاب می‌دود که تو به گرد پای او نخواهی رسید».
اسفندیار اختیاری، نماینده زرتشتیان در مجلس: «به نظر من کارنامه‌ی ایشان را به شکل دیگری باید دید، من درمورد دختری 24 ساله صحبت می‌کنم که 24 سال تصمیم می‌گیرد که آموزگار دینی باشد زمانی که جنگ بود و زمانی که برای کلاس دینی همه چیز را باید با چنگ و دندان به دست می‌آورد، در مورد آموزگار دینی صحبت می‌کنم که از یزد با هزینه شخص خودش به حسن‌آباد می‌رفت تا هر هفته حتا اگر یک دانش‌آموز در آنجا نیاز به فراگیری درس دینی داشت به او یاد بدهد».
افشین نمیرانیان، فرنشین انجمن زرتشتیان تهران: «آدم‌ها ترکیبی از خوبی و بدی هستند من وقتی خواستم در اینجا صحبت کنم با خودم گفتم ایشان فقط سراسر خوبی بود و بدی نداشت، اگر ایشان برای ما الگو باشد فروتنی، ایمان و خیلی سرشت‌های خوبی داشت که باید ما آن سرشت‌ها را از ایشان یاد بگیریم. اگر قرار هست از ایشان خوش‌اخلاقی را به یاد بیاوریم باید بدانیم که ایشان همیشه می‌خندید حتا درزمان جدی و ترسناک بودن، خوش اخلاق بود».
فرزانه گشتاسب، از داوران همایش مانتره: «درباره‌ی ایشان می‌شود خیلی حرف زد ولی من دل‌نوشته‌ای آماده کردم که از رو می‌خوانم: «معمولا آدم‌ها را درچند کلمه می‌توان توصیف کرد ولی ایشان را نمی‌توان درچند کلمه توصیف کرد. بارزترین صفت ایشان فداکاری بود. ایشان زنی بود که هرآنچه داشت فدای دیگران می‌کرد. ایشان سربلندی هازمان را می‌خواست. صفت دیگر او وظیفه‌شناسی بود. او می‌گفت،اگر بدانم اینجا کسی وجود دارد که با سوختن من ردپایی پیدا می‌کند، خشنود خواهم شد. شهناز تکرار نشدنی است، ولی ما باید روش او را تکرار کنیم تا میراث او باقی بماند».
بابک سلامتی، سردبیر هفته‌نامه اَمرداد: «من او را به فرانک شاهنامه می‌انگارم که پَروَرَنده فریدون بود و شهناز پرورنده جوانان زرتشتی در اردوی مانتره بود. ما در هردوره می‌توانیم کسانی از این دست را ببینیم که شهناز شهزادی یکی از این استوره‌ها است».
آرمین هورمزدی، دبیر پیشین کانون دانشجویان زرتشتی: «ویژگی بارز ایشان از نگاه من با وجودی که سن ایشان بالا بود و سن مادر من را داشت، ولی با این اختلاف سن زیاد ایشان خودشان را با نسل‌های بعد از خود سازگار می‌کرد، به شکلی که همه ما فکر می‌کردیم او هم سن ما هست و این اختلاف سن به هیچ عنوان تاثیری در روابط ما با ایشان نداشت».
موبد راشین جهانگیری، از داوران همایش مانتره بخش اوستاخوانی : «خانم شهزادی خیلی جلوتر از زمان خود بود، خواهش من این است که از ایشان یک جزوه گاهان به یاد‌گار مانده است، که یادداشت‌های ایشان در آن است اگر دسترسی به این منبع را دارید در یک موزه نگهداری شود شاید این بهترین نمونه‌ای است تا به امروز خواست من این است که این اثر مکتوب باقی بماند».
فرشاد فرهی‌فر، دبیر پیشین کانون دانشجویان زرتشتی: «از نظر من میراث ایشان ده‌ها و یا شاید صدها جوان زرتشتی است که همگی می‌توانند گاتها را بخوانند و جملگی گاتها شناس شدند ایشان پروراننده این آموزگاران گاتها هستند این میراث را گسترش دهیم. خانم شهزادی راه ماندگارشدن را می‌دانست».
موبد فرهنگ ضیاتبری: «من آرزو می‌کنم از بین بچه‌هایی که او در این اردوها پروراند، تمامی آنها و یا حتا یک نفر از آنها به مانند شهناز شهزادی شود. شهناز تمام کارهای خود را با عشق پیش می‌برد یگ گروه موسیقی را در نظر بگیرید همه در این گروه ساز می‌نوازند ولی آن سازی نوایش دلنشین است که از دل نواخته شود».
موبد پریا ماوندی، از داوران همایش مانتره بخش اوستاخوانی:«واژه روان برای ایشان واژه درستی نیست چراکه روان ایشان به فروهر پیوست. برای من صحبت کردن در این جایگاه خیلی سخت است ایشان آموزگار من شدند و گاتاخوانی را فشرده به من آموختند. من به کانون دانشجویان پیشنهاد می‌دهم در کنار اینکه این مانتره را به یاد شهناز شهزادی برگزار می‌کنیم؛ ایشان را بانوی واج‌های اوستایی شهناز شهزادی بنامیم».
رامین بامسی، دبیر پیشین کانون دانشجویان زرتشتی: «خانم شهزادی روحت شاد آنقدر خاطرات خوب با ایشان داریم که از صحبت کردن درباره ایشان خسته نمی‌شویم در ذهن خودم به ایشان گفتم خوش به حالت کاش ما هم بتوانیم زمانی که از دنیا می‌رویم این‌گونه تجلیل شویم و خاطرات خوشی از خود بر جای بگذاریم».
مهسا خوشرو، هموند کانون دانشجویان زرتشتی: «امسال اردو بدون بودن ایشان برگزار می‌شود که خیلی سخت است».
ساعت 20 و 30 دقیقه موبد سروش‌پور به عنوان مجری از سازمان فروهر و بنیاد خیریه سیروس یگانگی سپاسداری کرد و برنامه را با بندی از گاهان هات51 بند 22 به پایان برد.
در این مراسم از سروناز نیک‌جو، یکی از شرکت‌کنندگان بیست‌و سوم‌اُمین همایش‌مانتره برای سخنرانی درخواست شد که در مراسم باشنده نبود. همچنین تمام سخنرانان سعی می‌کردند با چیرگی بر بغض خویش به سخنرانی خود ادامه دهند ولی در برخی زمان این بغض بود که به ناگه می‌ترکید و فضا را غم می‌گرفت یکی از سخنرانان گفت خانم شهزادی همیشه شاد بود و برای شادی روان ایشان برخیزیم و بلند دست بزنیم که باشندگان به احترام انوشه‌روان از جای خویش بلند شدند و بلند دست زدند.