گزارش نشست هم‌اندیشی انجمن زرتشتیان تهران

نشست هم‌اندیشی انجمن زرتشتیان تهران آدینه 16 تیرماه 1402 در تالار دبیرستان فیروزبهرام برگزار شد. در ادامه گزارش این نشست بدون تنظیم خبری و با اندکی ویرایش آورده شده است:
افشین نمیرانیان، فرنشین انجمن زرتشتیان تهران: از همگی سپاسگزارم که به این نشست آمدید ما رسمی را در مجمع گذشته شروع کردیم. یعنی در سال 1398 تصمیم گرفته شد که پنج عدد از املاک انجمن را تعیین تکلیف کنیم و آنها را تبدیل به احسن کنیم. فکر کردیم پیش از مجمع همگانی نشستی بگذاریم و توضیحاتی به باشندگان بدهیم و به پرسش‌های آن‌ها پاسخ دهیم، تا در مجمع بتوانیم اگر پیشنهادی بهتری بیان شد آن را ارایه دهیم. چون شما نماینده جامعه ما هستید. از سوی دیگر این احترام گذاشتن به مجمع است، چون نباید تنها در روز رای‌گیری همگی بیایید، بلکه تمام هازمان ما باید بداند در کل چه خبر است.
در جلسه پیشین تعداد باشندگان خیلی کم بود و از این هم کمتر بود که اکنون شکر خدا تعداد بیشتری باشنده هستند و من این را به فال نیک می‌گیرم. مجمع همگانی روز 23 تیرماه در روز آدینه است و در تالار ایرج برگزار خواهد شد. در مجمع دستور همیشگی مجمع سالانه را خواهیم داشت. مثل گزارش بیلان و گزارش بازرسان و پس از آن رای‌گیری در مورد بازرسان و انتخاب بازرسان و سه مورد دیگر هم خواهد بود.
من امروز درباره‌ی این سه مورد از موضوعات نشست مجمع صحبت می‌کنم.
ما سه موضوع داریم:
1- زمین روانشادان دکتر بهمن جوانمردی و عشرت بختیاری
2- ملک فری‌چهر فریدونیان
3- چاه آب واقع در آدریان بزرگ
نخست ملک دکتر بهمن جوانمردی است. وی در سال 1376 روانشاد شد و وارث او همسرش یعنی عشرت بختیاری بود که او هم دو سال پس از همسرش خدابیامرز شد و چون فرزندی نداشتند و با توجه به سفارش هر دوی ایشان و امضای برادران عشرت و خواهرش که در سند هم موجود است و با توجه به اینکه این افراد می‌توانستند برابر وصیت نامه مالک تمام این املاک باشند ولی پل‌گذاری و امضا کردند و تمام میراث را به انجمن دادند. بنابراین انجمن اکنون هم پل‌گذار و هم وارث روانشادان است.

آن‌ها املاکی در تهران داشتند که شامل یک قطعه زمین در تجریش است که به انجمن زرتشتیان رسید. زمین تجریش دو پلاک داشت که یکی از آن پلاک‌ها در چند گردش پیش فروخته شده است و خرج ساخت‌و‌ساز انجمن شده است. البته با مجوز مجمع این کار شده است. اکنون یک قطعه زمین 396 متری واقع در حکمت، بلوار کریمی، که شرق تجریش است و این قطعه زمین در کوچه‌ی بن‌بستی قرار دارد.
روز‌به‌روز ارزش این زمین بیشتر می‌شود و به دنبال آن روز‌به‌روز گرفتاریش هم بیشتر می‌شود و شهرداری از ما خواسته است تا زمین را تعیین تکلیف کنیم. البته زمین مرغوب و خیلی خوبی است. به لحاظ جایگاه نه به لحاظ وسعت، این زمین ارزشمندترین زمین انجمن است ولی قرار نیست انجمن آن زمین را از دست بدهد. پیشنهاد ما فروش این زمین و مصرف کردن پول آن نیست.
پیشنهاد هیات‌مدیره انجمن بهره‌برداری بهینه از زمین است و البته من خوشحال هستم که در جماعت زرتشتی متخصصانی وجود دارد و همین الان هم می‌دانم دو سه نفر از آن‌ها دراینجا باشنده هستند و می‌توانند صحبت‌های من را تایید و یا رد کنند. (در اینجا فرنشین انجمن از فرمول و مثال ریاضی استفاده کرد). نکته این است که اگر انجمن یک تکه زمین در تهران داشته باشد و قیمت آن را A فرض کنید و اگر سه سال گذشته این زمین را به شخصی واگذار می‌کردیم که مشارکت در ساخت کند و آن را در 10 واحد بسازد و پس از ساخت شش واحدش را به انجمن بدهد. اکنون به جای آن زمین انجمن مالک شش واحد آپارتمان بود و فرض کنید قیمت آپارتمان های سهم انجمن B باشد بدون هیچ تردیدی B از A بزرگتر است.
+یکی از باشندگان: حداقل دو برابر بزرگتر است.
افشین نمیرانیان: من در مورد حکمت عددی که دارم حداقل یک و سه دهم تخمین‌زده می‌شود که ضریب تساوی حداقل به صورت B = 1.3*A است. اگر اکنون زمین انجمن 80 میلیارد تومان قیمت داشته باشد، اگر سه سال پیش انجمن این کار را می‌کرد اکنون با ضریب 1.3 حساب کنید از 24 میلیارد هم بیشتر پول داشتیم.
اکنون این پیشنهاد نکته‌ی فرعی هم دارد و آن این است که، این کار نه تنها برای مالک سود دارد بلکه برای سازنده هم سود دارد. پس در نتیجه سازنده هم حاضر است وارد مزایده شده و برنده این مزایده شود و کار را به‌دست گیرد. در اینجا سازنده موافق است بلاعوض هم به مالک یعنی انجمن بدهد. یعنی همان ابتدای کار به انجمن تضمین خواهد داد که زمین را بسازد و چهار واحدش را بردارد و شش واحدش را به مالک که همان انجمن است، بدهد. افزون بر این به عنوان مثال 10 میلیارد تومان هم باید به انجمن بلا‌عوض پرداخت کند. یعنی یک پول دیگری هم به اسم C وجود دارد. پس یک پول دیگری هم هست که به حساب انجمن واریز می‌شود.
اکنون پیشنهاد هیات‌مدیره به مجمع چیست؟
پیشنهاد هیات‌مدیره این است که زمین را به شکل یک قرار داد مشارکت در ساخت توسط سازنده سرمایه‌گذار، به واحد‌های نوساز تبدیل خواهیم کرد. سپس واحد‌های نوساز را که سهم انجمن است، به شکل کلی پس از تحویل گرفتن بفروش می‌رسانیم. پس دیگر اسم آن B نیست  به طور مثال ‘B است همان زمان می‌بینید که اگر هازمان به طور مثال 400 متر زمین داشته باشد که سه سال پیش و به قیمت آن زمان به طور مثال 80 میلیارد تومان باشد – البته این مال سه سال پیش است نه قیمت امسال چون همه چیز را در زمان خودش باید حساب کنیم – و اگر اکنون قیمت زمین با توجه به رشد و بالا رفتن قیمت‌ها 120 میلیارد تومان باشد و به شوند همین رشد قیمت زمین ما نام آن را ‘A می‌گذاریم. کاری که می‌کنیم این است که هم تراز آن زمین، یعنی به قیمت زمین سه سال پیش که 80 میلیارد تومان بود در همان مکان زمین دیگری خریداری می‌کنیم. اکنون بهتر توضیح خواهم داد، ما یک زمین 396 متری را با یک قیمت مشخص  که ملک روانشاد جوانمردی است، با قرار داد مشارکت در ساخت می‌سازیم، تمام که شد و واحد‌ها را فروختیم، بلافاصله پول را برمی‌داریم و دوباره هم ارزش زمین قبلی، یک قطعه زمین دیگر خریداری می‌کنیم.
جماعت شما به من بگویید قرار است زمینی از انجمن کم شود؟ نه! خوب کم نمی‌شود. بلکه بعد از یک چرخه‌ی دو تا دو سال‌و‌ نیم ما یک قطعه زمین دادیم و یک قطعه زمین گرفتیم که این دو قطعه زمین‌ها معادل هم هستند. این زمین از کجا آمده از فروش واحد‌ها ولی این میان یک عددی است به این فرمول ‘B’ + C – A که ‘B درآمد حاصل از فروش واحدها است و C پول بلاعوض و ‘A ارزش زمین قبلی است.
این مقدار که به شکل تخمینی هیات‌مدیره درنظر گرفته معادل 30 یا 40 میلیارد تومان می‌شود که بعد از دو یا سه سال وارد سیستم انجمن می‌شود. اکنون ببینید انجمن یک قطعه زمینی را که داشته اکنون هم دارد ولی این میان یک ارزش افزوده تولید شده است که وارد انجمن می‌شود.
باید توجه کنید که فرایند کار به این شکل است که ما یک سازنده‌ی‌ سرمایه گذار انتخاب می‌کنیم. بعد با سازنده قرارداد مشارکت در ساخت قوی می‌بندیم و همچنین برقرارداد در درازای زمان ساخت نظارت می‌کنیم و تحویل گرفتن واحدها، فروش واحدها و انتخاب و خرید زمین جایگزین تمام این کار‌ها توسط تعدادی افراد خبره و آگاه انجام می‌شود.
هرچرخه شامل یک تیم که شامل افراد حقوقی مثل فرنشین انجمن که حتما باید در مجموعه باشد چون باید قراردادها را امضا کند وهمچنین باید تصمیم گیرنده باشد و نیز فرنشین کمیسیون مالی و موقوفات و بازرس خواهد بود ولی چیزی که در این چرخه مهم است، چهار تن آدم مسلط است که بایسته است هموند هیات‌مدیره نباشند این افراد متخصص را انجمن  خودش دعوت می‌کند که با تیم هم پیوند شوند.

آن اشخاص خبره به اتفاق هیات‌مدیره تمامی این کارها را از اول تا آخر باید انجام ‌دهند یعنی از انتخاب سرمایه‌گذار تا خرید زمین جایگزین را این‌ گروه باید انجام دهد و اگر خواستیم این چرخه را دوباره تکرار می‌کنیم. مگر عیبی دارد که سالی 10 میلیارد تومان پول وارد انجمن شود.
کل گردش مالی انجمن امسال در حدود 12 میلیارد تومان بود که با آن برخی از کارها را کردیم و خیلی کار‌ها را هم نتوانستیم انجام دهیم، چون پول کافی نداشتیم. انجمن اگر پول داشت خیلی کار‌ها انجام می‌داد.
همه می‌گویند چرا انجمن این کار را نمی‌کند و یا فلان کار را انجام نمی‌دهد برخی هم می‌گویند این ناشی از ناتوانی مدیریت است من به عنوان فرنشین انجمن زرتشتیان تهران ناتوانی خودم را قبول دارم ولی همگی ناشی از ناتوانی مدیریت نیست، بلکه  بیشتر برمی‌گردد به اینکه پول نداریم.

انجمن می‌خواهد به جای دادن 50 درصد سوبسید به سرویس مدارس 100 درصد سوبسید بدهد و یا خیلی دلمان می‌خواهد به مستمری بگیران ماهیانه 10 میلیون تومان مقرری بدهیم و یا یک قرارداد با بیمه تکمیلی ببندیم و 500 نفر هموند آن بیمه بشوند و انجمن سهم آن‌ها را بدهد.
گروهی درست می‌کنیم از اشخاص حقیقی و حقوقی که اشخاص حقیقی در این دو سه سال قرار است ثابت باشند و با گردش انجمن تغییر نمی‌کنند و انجمن آدم‌های حرفه‌ای هازمان را می‌شناسد و آن‌ها تمام کار‌ها را انجام می‌دهند و ظرف مدت دو تا سه سال همانطور که گفتم یک پولی وارد انجمن می‌شود، که می‌تواند خرج هزینه جاری و هزینه‌های عمرانی شود. توجه کنید تمام ساختمان‌های ما فرسوده و قدیمی است. اگر پول داشته باشیم تمامی ساختمان‌های قدیمی و در آستانه خراب شدن را می‌توانیم درست کنیم نه اینکه انجمن بخواهد گَز نکرده پاره کند، نه! منظورم این است که تا وقتی که پول نداشته باشیم، شروع به ساختمان‌سازی نخواهیم کرد.
-یکی از باشندگان: به جای واحد مسکونی بیاییم خودمان سالن ورزشی و یا مجموعه تجاری بسازیم و اجاره دهیم و از درآمد آن استفاده کنیم؟
فرنشین انجمن زرتشتیان تهران: ما تا دلتان بخواهد بنای ساخته شده داریم آن چیزی که نداریم پول است. ما آخرین ساختمانی که تحویل دادیم ساختمان خرمن گیو بود. ساختمان خرمن گیو یک چیزی در حدود هفت میلیارد تومان هزینه برداشت. البته به قیمت چند سال پیش در حدود هزار متر بنای مسکونی را ما اجاره دادیم. اگر هزار متر بنای مسکونی را اجاره بدهیم چقدر درآمد خواهیم داشت؟ هیچی! واقعا هیچی.
در حالیکه این متراژ زمین شامل 18 واحد مسکونی می‌شود و اگر از این 18 واحد مسکونی دو واحد از آن را انجمن اجازه داشت که به‌ فروش برساند و می‌فروخت که البته من شخصا با این کار مخالفم، چرا مخالفم؟ چون چرا بیاییم و برای خودمان شریک جدید بتراشیم، به هر حال اگر دو واحد از آن را می‌فروختیم الان ارزش آن دو واحد برابر قیمت کل زمین بود.
باشنده دوباره پرسید: چرا همه آن مسکونی باشد؟
افشین نمیرانیان: چون که ما در 400 متر زمین در تجریش نمی‌توانیم سالن بسازیم.
اردشیر کیومرثی: در قرار‌داد ساخت‌و‌ساز، با سیستم 60 به 40 قرارداد بسته می‌شود. مثال سه سال قبل را زدید ولی توجه کنید که تورم هم بالا رفته و قیمت همه چیز بالا رفته است، شما نباید این گونه حساب‌و‌کتاب کنید. شما الان یک پول پیش را از سازنده می‌گیرید و خرج می‌کنید، تا سه سال دیگر این پول را خرج کردید رفته، حال انجمن با پول آن شش واحد چگونه می‌تواند هم ارزش آن زمین و در همان منطقه زمین بخرد آیا تورم را هم حساب کردید؟
فرنشین انجمن زتشتیان تهران: اگر کسی متخصص است و مخالف این طرح است، دستش را بالا ببرد؟ (کسی دست بالا نبرد) من در اینجا نگفتم (B+C >A) یعنی حتا روزی هم که این آپارتمان‌ها را بفروشیم، قیمت آپارتمان‌ها بیشتر از زمین است. من گفتم هم ارزش آن زمین را خریداری می‌کنیم. اگر هم اندازه بخواهیم بخریم که می‌رویم یک منطقه ارزانتر 400 متر زمین خریداری می‌کنیم. من گفتم هم ارزش آن زمین را خریداری می‌کنیم. متراژ حتما پایین نمی‌آید ولی هم‌ارزش و (یکی از باشندگان گفت هم اندازه) آفرین هم اندازه در آن منطقه که می‌شود هم‌ارزش، انجمن می‌رود و هم‌ارزش آن زمین را می‌خرد.
اردشیر کیومرثی: خوب خود انجمن بسازد.
فرنشین انجمن زرتشتیان تهران: نمی‌توانیم بسازیم. اردشیر‌جان نکته آن در C است، اصلا فرض کن همان روز اول پول بلا‌عوض را می‌گیریم و خرج می‌کنیم ولی این مهم نیست، چرا؟ چون روز آخر در هنگام فروش B را بدست می‌آوریم یعنی سهم مالک از واحدهای نوساز را بدست می‌آوریم. مثالی می‌زنم الان اگر سه سال پیش مشارکت می‌کردیم همان زمان، سه میلیارد بلاعوض می‌گرفتیم و در جاهای لازم خرج می‌کردیم. الان آن زمین 80 میلیارد قیمت دارد. ولی اگر شش واحد آپارتمان داشتیم الان قیمتش 100 میلیارد یا 95 میلیارد است خوب اگر الان همان آپارتمان‌ها را بفروشیم 100 میلیارد تومان، و زمین جوانمردی هم قیمتش 80 میلیارد تومان باشد و مجددا در همان منطقه یک زمین با قیمت 80 میلیارد تومان بخریم و جای زمین روانشاد جوانمردی بگذاریم در اینجا 20 میلیارد تومان سود به نفع انجمن شده که این پول وارد مجموعه می‌شود. این کار کجایش بد است؟
+رستم حقیقت (کارمند بازنشسته بانک ملی): کل ساخت و ساز تهران در مجموع به همین دلیل است. کار بانک ملی در ارتباط با مشارکت در ساخت‌هایی است که سازندگان از طریق شعب کل معرفی می‌شوند و وام‌های داده شده درهمین زمینه است. سازنده وام را می‌گیرد و زمین را می‌سازد و کلی سود می‌کند. در این میان هم بانک و هم مالک سود می‌برند.
افشین نمیرانیان: ما می‌خواهیم یک ملک دیگر هم پیدا کنیم و همین کار را تکرار کنیم.
+یکی از باشندگان: انجمن بیاید و روی زمین وام بگیرید و آن را خودش بسازد و خودش هم بفروشد چرا کلی خرج محضر کنیم و از درآمد فروش  وام را پس بدهیم و همین زمین را داشته باشیم. چرا بریم یکی دیگه بخریم؟
فرنشین انجمن زرتشتیان تهران: ما تا حالا کلی ساختمان ساخته‌ایم، ولی هیچ کدام نتوانسته است خرج خودش را در بیاورد. وقتی می‌خواهی تجریش آپارتمان بسازید باید تجریشی بسازی با مصالح عالی و درخور منطقه تجریش.
+تعدادی از باشندگان: این یعنی تبدیل به احسن کردن، ولی باشنده قبلی باز مخالف بود و بر روی پیشنهاد خود اصرار داشت.
افشین نمیرانیان: اتفاقا انجمن نمی‌تواند وام بگیرد چون انجمن نهادی خیریه است و نهاد‌های خیریه نمی‌توانند وام بگیرند در اساسنامه نوشته نشده است که انجمن می‌تواند وام بگیرد.
+یکی از باشندگان: من در غرب تهران قیمت خانه کلنگی را گرفتم، متری 300 میلیون تومان است.
+یکی دیگر از باشندگان: در واقع در یک بازه زمانی باید تمام آپارتمان‌ها فروخته و جایگزین شود تا ارزش پول کاهش نیابد. ‌   افشین نمیرانیان: بله کاملا درست است و من موافقم.
+یکی از باشندگان: درهنگام بستن قرار داد مشارکت باید وسواس بی نهایت به خرج دهیم!
 افشین نمیرانیان: صد‌در‌صد من امیدوارم مجمع به این رای دهد و به ما اعتماد کند. آن موقع باید شما کمک کنید.
فرنشین انجمن زرتشتیان تهران: مورد دوم، زمین فری‌چهر فریدونیان است که در سال 1397 روانشاد شدند. این‌ها یک قطعه زمین داشتند که مساحت آن 285 متر مربع است این قطعه زمین خیلی بزرگ است ولی نیمی از آن را به فرزندش بابک خسروان داده است که اکنون ایشان سال‌هاست که در خارج هستند و ما به ایشان دسترسی نداریم.
این 285 متر زمین عرصه‌ی بخشی از هتل اطلس واقع در خیابان طالقانی بین نجات‌الهی و قرنی است. قسمت جلوی پلاک مورد نظر هتل است. بعد یک حیاط مانند دارد و پشت آن یک ساختمان است که این ساختمان 285 متر آن به روانشاد فریدونیان متعلق بوده است و زمین هم همینطور. یعنی عرصه برای انجمن است و حق بهره‌برداری از اعیان برای هتل است. ما خیلی جنگیدیم که پس بگیریم، که خوب نتوانستیم. چون در زمان حیات، فریچهر خانم حق استفاده از کسب و پیشه را به صاحبان هتل بخشیده بود.
خانم فریدونیان خود ملک را ساخته و واگذار کرده است ولی دردادگاه ثابت نشد. ولی کل زمین برای انجمن است. در هتل اطلس سه تن با یکدیگر شریک هستند یکی آقای ساعد است که 97 سال سن دارد و سه دانگ آن را دارد و دو نفر دیگر هم هستند و سه دانگ بقیه را دارند. چون شرکا با هم نمی‌سازند جملگی می‌خواهند ملک را بفروشند و البته زمین ارزشمندی است. اکنون مشتری پیدا شده که کل 285 متر را یکجا با هتل و زمین می‌خرد.
ما قرار گذاشتیم از کانون کارشناسان رسمی دادگستری یک هیات سه نفره به عنوان کارشناس رسمی دادگستری بیاید و تعیین تکلیف کند. درست است که زمینی که انجمن دارد درب آن داخل کوچه است، بنابراین قیمت آن کمتر است. ولی گفتیم هنگام ارزیابی نمی‌گوییم این تکه را فقط ارزیابی کنید بلکه کل 285 متر زمین باید ارزیابی شود. فعلا که قبول کردند.
پیش‌نهادی که به مجمع همگانی داریم این است که زمین را بفروشیم. با پول فروش این زمین یکی از دو بهره‌برداری زیر را داشته باشیم:
اولویت انجمن این است که زمین باشگاه وصال را بتوانیم به شکل کامل بخریم اگر توانستیم باشگاه وصال را بخریم که عالی است ولی اگر نتوانستیم، معطل نشویم. چون با این پول نمی‌توانیم زمین دیگری بخریم، تنها کاری که می‌توانیم انجام دهیم این است که بخشی از این پول را صرف یک نیاز مهم دیگر، یعنی ساختمان پذیرشگاه پارسایی کنیم که من آن را توضیح خواهم داد.
نخست درمورد زمین وصال باید بگویم که این زمین 3.8 دانگ آن در اختیار سازمان فروهر است و 2.2 در اختیار یک بنیاد است اکنون این بنیاد بنا به دلایل خودش می‌خواهد آن 2.2 سهم خودش را بفروشد. نخست به سازمان فروهر پیشنهاد داده است تا این سازمان زمین را خریداری کند. ولی چون سازمان فروهر توان مالی ندارد، به انجمن زرتشتیان تهران پیشنهاد داده است که انجمن آن 2.2 دانگ را خریداری کند و سازمان فروهر هم 3.8 دانگ خودش را به انجمن زرتشتیان تهران دهش می‌کند. به این شکل ما مالک شش دانگ زمین وصال خواهیم شد. اگر زمین وصال شش دانگ شود به عنوان نماد ما به حساب خواهد آمد و به نظرم این بهتر است.
حالا اگر به هردلیلی نشد که 2.2 دانگ را بخریم بهتر است پول به دست آمده از فروش زمین روانشاد فری‌چهر را در جایی دیگر خرج کنیم که اولویت بعدی ما است، یعنی پذیرشگاه پارسایی.
همگی شما آگاه هستید که امسال این پذیرشگاه 80 ساله شد و همین چند وقت پیش هشتادمین گهنبار پذیرشگاه را خواندیم.
این پذیرشگاه اکنون در حدود 530 مترمربع بنای قدیمی و بدون استحکام است. ما یکی از بهترین کارشناسان استحکام بنای کشور را آوردیم. وی تا این اتاق‌ها را دید گفت برویم بیرون اینجا نایستیم خطرناک است. این ساختمان 80 ساله فرسوده شده است و نظر ایشان این بود که باید آن را خراب کرد و از نو ساخت.
حالا شما بگویید اکنون که در سال 1402 هستیم آیا این اتاق‌های خیلی قدیمی مناسب سلیقه ما زرتشتیان و جوانان ما است؟ اگر ما بتوانیم برای این 530 متر بنای قدیمی که داریم و با توجه به حقوق مکتسبه‌ای که داریم اقدام کنیم. همچنین به نظر می‌رسد برای نوسازی این بنای 530 متری چیزی در حدود 10 تا 12 میلیارد تومان پول لازم است که از فروش زمین گفته شده تامین خواهد شد (که البته امیدوارم که به این مرحله نرسیم ولی اگر کار زمین وصال پیش نرفت انجمن این کار را انجام می‌دهد تا این پول زمین فری‌چهر خانم از بین نرود). مالک ملکی نوساز خواهیم بود در‌ خور مسافران زرتشتی و از پهنه باز آن هم استفاده خواهیم کرد.
+یکی از باشندگان: نوسازی و غیره باید با اجازه شهرداری باشد وگرنه ایراد می‌گیرند و به درد نمی‌خورد.
افشین نمیرانیان: بله بدون اجازه شهرداری یک تکه سنگ نمی‌توانیم جابه‌جا کنیم حتما مجوز خواهیم گرفت. ما همان متراژ را نوسازی می‌کنیم.
+یکی از باشندگان: یک جواز کلی بگیرید و بزرگتر بسازید چرا همان مقدار را بسازید.

ساسان نیکنام، فرنشین کمیسیون ساختمان و موقوفات: چون زورمان به واحد‌های تجاری نمی‌رسد فقط همین متراژ را می‌سازیم.
+باشنده دیگر به نام مهندس خضری: باید اسکلت بنا را به گونه‌ای بسازیم که بعد‌ها بتوانیم افزایش طبقات داشته باشیم.
 افشین نمیرانیان: مورد سوم درباره‌ی چاه آب آدریان بزرگ است. آدریان بزرگ یک حلقه چاه دارد که مجوز آن 12 لیتر در ثانیه است که این مقدار خیلی زیاد است. البته همه‌ی ما ارزش آب را می‌دانیم اداره آب هر سال بر اساس این مقدار آب و بدون توجه به میزان مصرف واقعی آب، مبلغی را به شکل علی‌الحساب از ما می‌گیرد.
قبض سال 1400 یعنی روز نخست فروردین 1400 مبلغ 69 میلیون و 500 هزار تومان آمده است که باید سه برابر کنیم چون در هر سال برای سه دوره می‌آید سال 1400 بهای آب و خدمات 210 میلیون تومان شده است و برای سال 1401 یک دوره 195 میلیون تومان شده است که اگر سه برابر کنیم در یک سال بهای آب و خدمات 600 میلیون تومان می‌شود حالا امسال چقدر بشود نمی‌دانم. این مبلغ را بدون این که ما استفاده‌ای از آن مقدار آب کنیم هر ساله باید پرداخت کنیم.
پیش معاون وزیر نیرو رفتیم تا تخفیف بگیریم گفت: نمی‌شود، فقط چاره کار در کم کردن سهمیه آب است تا پول کمتری بدهید یک کارشناس ارزیابی آمد و ارزیابی کرد و گفت: برای آدریان یک لیتر در ثانیه هم کفایت می‌کند. اکنون ما در مرحله تصمیم‌گیری هستیم. برآورد ما هم این است که 12 لیتر در ثانیه زیاد است ما می‌خواهیم اجازه‌ی این را داشته باشیم که آن را به میزان مناسب کاهش دهیم.
+یکی از باشندگان: مساحت زمین مشخص است و کشت‌و‌کاری هم که در آن مکان نمی‌شود حتا یک لیتر در ثانیه هم زیاد است پس برای چی این حجم را نگهداریم و بی‌خودی پول زیادی بدهیم.
فرنشین انجمن زرتشتیان تهران: بحثی که در هیات‌مدیره وجود دارد این است که این آب یک سرمایه برای نسل آینده است وضع آب در 50 سال آینده مشخص نیست. ممکن است این منبعی باشد برای اختصاص آب به همکیشان، به هر حال این یک نوع بیمه است.
+یکی از باشندگان: کسانی که این امتیاز آب را گرفتند چه فکری کردند؟
+جمشید غریب‌شاهی: در زمان انقلاب ما این امتیاز را گرفتیم زمانی که آنجا سراسر بیابان بود، هیچ مشکلی نداشتیم. ولی اکنون به نظر می‌رسد این مقدار آب زیاد است.
یکی از باشندگان: ارزش این زمین به چاه آب وحجم آب خروجی است و ما می‌توانیم در آینده از آن استفاده کنیم.
افشین نمیرانیان: ما در مجمع باید تصمیم خوب بگیریم. یکی نگاه داشتن چاه ارزشمند و پرداخت هزینه‌های آن است که پنج درصد هزینه‌ی انجمن است یکی دیگر کم کردن حجم آن است.
+کارمند بازنشسته بانک: زمانیکه به مشکل آب برخورد کنیم این چاه بخشی از امنیت ملی می‌شود ودیگر هیچ کاری نمی‌توانیم انجام دهیم و برابر گفته شما این هزینه‌بر است و درآمدی ندارد.
خضری: بیاییم صلح کنیم با زمین‌هایی که کم بود آب دارند و با شهرداری صحبت کنیم.
فرنشین انجمن زرتشتیان: صحبت کردیم، پذیرفته نشد.
یکی از باشندگان: تاریخچه این چاه را آقای غریب‌شاهی می‌دانند و می‌توانند درمورد آن توضیح دهند و همچنین افزود ما 15 سند داریم که بایسته است آن‌ها را تجمیع کنیم تا هر روز یک مالک جدید پیدا نشود.
غریب‌شاهی در پاسخ باشندگان برای بیان تاریخچه گفت: همه حرفی را نمی‌شود اینجا بیان کرد.
فرنشین هیات‌مدیره گردش 45 انجمن زرتشتیان تهران در بخش پایانی سخنانش از همه خواست برای بازرسی در انجمن نام‌نویسی کنند و همگی این مطالب را به دیگران منعکس کنند وی افزود: همینطور که امروز آمدید در روز آدینه 23 تیرماه هم به مجمع همگانی بیایید.