آیین گهنبار پنجی پایان سال با هماهنگی انجمن زرتشتیان اله‌آباد در آتشکده اله‌آباد برگزار شد.
آیین گهنبارخوانی پسین آدینه 25 اسفندماه 1402 خورشیدی در روز اهنود از ماه گاتابیو گاهشماری زرتشتی به نامگانه روانشادان خدامراد رشید باستانی اله آبادی و همسرش بانو خداداد بیوک با همازوری همکیشان برگزار شد. هزینه این مراسم از سوی آیدین لاگین نوه آن روانشادان پرداخت شده است. خویشکاری اوستاخوانی را موبد فریبرز مالی بر دوش داشت.
والاترین آرمان از برگزاری این آیین‌ها، فرهنگی است به نام فرهنگ همازوری که مهمترین عامل برای پایداری و پویایی یک هازمان به شمار می‌رود. گهنبارها در کنار بار دینی خود، با برگزاری نیایش همگانی، شادی، داد و دهش و مهم‌تر از همه با ایجاد همازوری در هازمان، به یکی از ارکان مهم همبستگی هازمان زرتشتی درآمده است. در گاهشماری زرتشیان هر سال به دوازده ماه بخش می‌شود که هر ماه سی روز دارد هر روز به نام ویژه‌‌ای آراسته شده است. در پایان هر سال پنج روز باقی‌می‌ماند. پنج روز پایانی سال (پنجه‌ی بزرگ) است که ماه گاتابيو نام دارد. و پس از چهار سال شش روز می‌ماند که آن یک روز کبیسه (اَوِرداد) نام دارد. همس پَت‌میدیاریم‌گاه که به گهنبار پنجه یا پنجی نیز نامیده می‌شود، ششمین و واپسین گهنبار سال است. این گهنبار گاهی است که «مردمان» آفریده شدند. این گهنبار به چم (:معنی) برابر شدن روز و شب است. گاهی از سال که گرما و سرما به میانه می‌رسد. این جشن هر سال در پنج روز پایان سال برگزار می‌شود. این روزها نام جداگانه‌ایی دارند که بخش‌های پنج‌گانه‌ی گات‌ها را یادآوری می‌کنند. از این‌رو به روزهای برگزاری گهنبار پنجی، ماهِ گاتابیو نیز می‌گویند. آیین گهنبار با رای شورای عالی سیاست‌گذاری ثبت میراث معنوی در سیاهه‌ی آیین‌های ملی ایران ثبت شده‌است.
فرتور رسیده است.
6744
