لوگو امرداد
در امرداد 494 بخوانید:

هنوز بهترین کارم را نساخته‌ام

p04 استاد میلاد کیایی، آهنگساز برجسته و نوازنده‌ی نامدار سنتور است. با او در روزی از روزهای پاییز دل‌انگیز دیدار کردیم و پرسش‌هایی را با وی درمیان گذاشتیم که پاسخ‌هایش شیرین و شنیدنی بود و از تجربه‌ی زندگی پُربار و هنری او ریشه می‌گرفت. میلاد کیایی پاسخ به پرسش‌های تخصصی را به زمان و گفت‌و‌گویی دیگر واگذاشت.

آ‌نچه در اینجا آمده است، چکیده‌ای از گفت‌وگویی پُردامنه با وی است.

توصیف شما از موسیقی چیست؟

«موسیقی هنر آسمانی است. اگر نباشد زندگی بی‌چاشنی خواهد بود و زیبایی و دل‌پذیری نخواهد داشت. به هنرمند نیز نغمه‌ها و ملودی‌ها الهام (یا وحی) می‌شود، این باور من است. سپس هنرمند می‌آید و آن الهام‌ها را با دانش خود تنظیم می‌کند. اما بخش نخست کار، همان الهامی است که اشاره کردم. کسی که چنین الهامی دارد، به پیوندی ذاتی و الهی دست پیدا کرده است و می‌تواند با آرانژمان (تنظیم)، آن را با ارکسترهای بزرگ اجرا کند».
موسیقی ایرانی را چگونه می‌بینید؟

 «هنگامی که از موسیقی سخن به میان می‌آید، موسیقی ایرانی در اولویتمان جای می‌گیرد، چون ما دل‌بستگی ملی داریم. زمانی که پا به این جهان می‌‌گذاریم، مادرا‌نمان در گوشمان لالایی می‌خوانند. این لالایی‌ها برپایه‌ی موسیقی اصیل ایرانی است. در یک ‌سده‌ی گذشته صدها آهنگ ساخته شده که نام ایران را بر خود دارند، اما تنها یکی از آن‌ها -«ای ایران، ای مرز پُرگهر»، ساخته‌ی استاد بزرگ موسیقی ایران روح‌الله خالقی؛ تا این اندازه همه‌پسند می‌شود. چرا؟ چون این آهنگ در گام و دستگاه شور و دشتی ساخته شده است. همان که در لالایی‌هایمان داریم. گامی بین‌المللی نبود که همگونی‌ای (:تجانسی) با روح و روان ما نداشته باشد. پس موسیقی ایرانی در دل و جان ما ریشه دارد. موسیقی ایرانی را نباید فراموش کرد. بسیاری از گوشه‌ها و ردیف‌های موسیقی ایرانی که امروزه نوتاسیون شده، تا صد سال پیش تنها سینه‌به‌سینه و شفاهی نگهداری می‌شد و نت‌نویسی و آوانگاری نشده بود. شوربختانه بسیاری از آن گوشه‌ها و ردیف‌ها فراموش شد. به‌ هر روی، آنچه به نام موسیقی ایرانی به‌جا مانده است، ریشه در فرهنگ و هنر ما دارد و باید نگاه داشته شود».

آنچه در بالا آمده است بخشی از گفت‌و‌گویی است از نگار جمشیدنژاد با استاد میلاد کیایی، آهنگساز و نوازنده‌ی نامی سنتور که با عنوان «هنوز بهترین کارم را نساخته‌ام»، در تازه‌ترین شماره‌ی امرداد چاپ شده است.

متن کامل این نوشتار را در رویه‌ی چهارم (ادب و هنر) امرداد شماره‌ی 494 بخوانید.

«امرداد» شماره‌ی 494 از‌‌ سه‌شنبه، 13 آذرماه 1403 خورشیدی، در روزنامه‌فروشی‌ها و نمایندگی‌های امرداد در دسترس خوانندگان قرار گرفت.

خوانندگان می‌توانند برای دسترسی به هفته‌نامه‌ی امرداد افزون‌بر نمایندگی‌ها و روزنامه‌فروشی‌ها از راه‌های زیر نیز بهره ببرند.

فروش اینترنتی فایل پی‌دی‌اف شماره‌ی 494 هفته‌نامه امرداد

فروش اینترنتی نسخه‌ی چاپی شماره‌ی 494 هفته‌نامه‌ی امرداد

اشتراک ایمیلی هفته‌نامه‌ی امرداد

نشانی نمایندگی‌ها و دکه‌های فروش امرداد در تهران

برای دریافت فایل اکسل نمایه امرداد کلیک کنید

به اشتراک گذاری
Telegram
WhatsApp
Facebook
Twitter

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

تازه‌ترین ها
1403-10-27