آیین سنتی «غم به در» از آیینهای سنتی شوشتر از سوی مردم و شماری از دوستداران تاریخ و فرهنگ شوشتر برگزار شد.
در گذشته، مردم شوشتر پس از گذراندن سیزدهبدر، روز چهاردهم فروردین را به جشن و شادی اختصاص میدادند و آن را با نامی جالب و ویژه «غم به در» به یاد میآوردند. از آنجا که شوربختانه این آیین به فراموشی سپردهشده بود، برای آشنایی نسل جوان و زندهسازی آن به گونهی نمادین در 23 آذرماه 1403 برگزار شد.
وارون (:برخلاف) سیزدهبدر که با آرمان دور کردن نحسی و گذراندن اوقات در طبیعت برگزار میشد، غم بدر بهعنوان روزی برای کنار گذاشتن هرگونه غم و اندوه و آغاز دوباره با امید و انرژی مثبت شناخته میشد.
در این روز، خانوادهها دور هم گرد میآمدند، به موسیقی گوش میدادند، شعر میخواندند و با انجام بازیهای بومی و رقصهای سنتی، فضایی شاد ایجاد میکردند. غم بدر نمادی از روحیهی شاداب و پرانرژی شوشتریها بود که حتا پس از پایان تعطیلیهای نوروز، همچنان تلاش میکردند شادی و نشاط را در زندگی خود حفظ کنند.
این آیین که از سنتهای گذشته شوشتر به شمار میرود و سالها به فراموشی سپرده شده بود شامل اجرای پیادهروی خانوادگی، اجرای ورزشها و بازیهای کهن شوشتر، شعرخوانی و خواندن موسیقیهای زیبای بومی برگزاری نمادین بخشی از آداب و رسوم عروسی سنتی … مراسم برق زنان بود.
فرتور از هستی فتوتی است.
6744
7 پاسخ
زنده باد آیین اصیل ایرانی و مردمان اصیل ایران زمین
زنده باد ایران،ایران،ایران
ممنون از انتشار آیین ایرانیان
امید که اجرای آیین های کهن ایران زمین همواره مد نظر آحاد جامعه از هر قوم و آئینی باشد و بویژه در میان نسل جوان با شوق و اعتقاد به اصالت فرهنگی – ایرانی روز به روز راسخ تر شود.
شما باید تلاش کنید در رادیو و تلویزیون ملی ،یک کرسی آیینی برای جشنواره ها و آیین های ماندگار از یاد رفته،اختصاص دهید
با این روش های محدود نمی تواند فرهنگ ایرانی سره را گسترش دهید
از نمایندگان هم کیش تان بخواهید طرح فرهنگی ارایه بدهند
درود وسپاس که آئین کهن ایرانی را یادآوری میکنید
بسیار زیبا
شوشتر (قدیمیترین شهر ایران که بطور پیوسته برقرار بوده) شهری است که بخشهای جالبی از تاریخ و تمدن ایران را حفظ کرده. گویش شوشتری هم از قدیمیترین گویشهای فارسی است و برای نمونه هنوز تلفظهای باستانی مثل خَوردن و خَورشید را حفظ کرده.
سلام دوستان
اولن تشکر از جناب شاپور بخاطر یاد آوری گویش شوشتری.
و یک اصلاح کوچک: خوَرشید = خوَرشیت(پهلوی) درست است. این واژه ی پهلوی مانند اول ساکن های فراوان دیگر، اول ساکن است، ولی چون در فارسی دری اول ساکن های اصیل ایرانی حرکت پذیرفته اند، در نتیجه مردم بر مبنای عادت، غلط تلفظ می کنند.
در ضمن اصل خوردن نیز در پهلوی خوَرتن یعنی به سکون اول است.