آیین درگذشت اَشو زرتشت، چهارشنبه پنجم دیماه ۱۴۰۳، روز خور ایزد و دیماه 3762 زرتشتی در الهآباد یزد برگزار شد.
این آیین با اوستاخوانی موبد پرویز مالی و باشندگی زرتشتیان از ساعت 15 برگزار شد. پس از آن بهرام خدابخش یزدانی الهآبادی، هموند انجمن زرتشتیان الهآباد یزد برای باشندگان سخنرانی کرد و در پایان از باشندگان پذیرایی شد.
فرتورها از سرور دهموبد است.
4090
یک پاسخ
سلام دوستان
نام اَلَه آباد، هم شادی بر انگیزد و هم غم در دل ریزد.
زیرا این نام می تواند دو داستان متضاد داشته باشد.
1 – آنجا برج و بارویی بوده که اَلَه ها یا اَلغ ها = عقاب ها، رویش لانه می ساختند و پروازشان در منطقه شور بر می انگیخت.
2 – در قدیم رسم کثیفی در ایران زمین بود به نام پرنده سوزان، که یکی از اصلی ترین پرنده ها در آن جشن بیهودگی، عقاب بود. پرندگان را نفت آگین کرده به آتش می کشیدند و رها کرده بیرحمانه از پروازِ آتش “لذت” می بردند. حال سوال این است: این اَلَه آباد یا اَلغ آباد(به سکون لام) کدام سرنوشت را داشته؟
در ضمن شاید برای کسانی این پرسش پیش آید که چرا اَشُو و اَشا(دو شکل)، نوشته می شود؟ و کدام درست است؟
اغلب در چنین مواردی فقط یکی درست است. ولی در باب لقب حضرت زَرتَشت، هر دو مورد تقریبن درست است. ولی اَشا دقیقتر است؛ زیرا در تالشی شمالی آ به او بدل می شود، یعنی اصل اَشا است که اَشُو با اندکی تغییر همان مفهوم را داراست. اَشا(تالشی ماسالی – جنوبی) = اَ شا = او می تواند، او تواناست.
شاشتِن(بُندار) = توانستن.
صرف بندار: شام، شای، شا(می تواند – سوم شخص مفرد)
در ضمن با پستی جدید در وبگاهِ «جهان زبان» به روز شده ام.
عنوان پست: «صددرصد یا سددرسد؛ کدام دقیق و درست است؟»