شورای حل اختلاف زرتشتیان یزد در پیامی درگذشت موبد مهربان فیروزگری را آرامش‌باد گفت.
متن پیام فرنشین شورای حل اختلاف زرتشتیان یزد به شکل زیر است:
بنام خدا
ایرس‌تنام اوروانو یزه‌مه‌ئیده.
یاو اشه‌انام فره‌وشه‌یو.
به روان درگذشتگان درود باد و به فروهر پاکان و اشوان
به روان بزرگ موبد فرهیخته ارجمند موبد مهربان فیروزگری فرنشین پیشین شورای حل اختلاف زرتشتیان تهران درود باد. زرتشتیان به‌راستی انسانی بزرگوار، صلح‌جو، آشتی‌منش، با منش و گفتار و کردار نیک را از دست دادند. روحش شاد سرای نور و سرور جایگاهش باد. گروثمان‌نشین باد ایدون باد.
با درود و احترام
شورای حل اختلاف ۱۷ دادگستری یزد ویژه زرتشتیان
موبد رستم کاوسیان‌زاده
یک پاسخ
سلام دوستان
کهن واژه ی ایرانی مرادفِ «آشتی منش» همان «سازگار» یا «سازگَر» است. سازگار یا سازگر آن است که با دیگران می سازد – او سازگاری می کند، در دی بهاری می کند. نغمه اش نیکو بُوَد، با گُل هَزاری می کند.*
اخیرن جای این واژه ی بجا و زیبای ایرانی غلطی به نام “تعامل” را جا انداخته اند. یعنی “تعامل” نه فقط بیجا است، بلکه هم غلط است؛ زیرا چنان واژه ای اصلن وجود نداشته و ندارد. برای خواندن بیشتر در باب آن کلمه ی غلط به آخرین پست وبگاهِ «جهان زبان و واژه شکافی» رجوع شود.
* در ضمن این سازگاری، با هر ناسازگاری نیست؛ بلکه «با گُل هَزاری می کند»
در ضمن گروثمان شکلی غلط از گروسمان است. گروس = بزرگ، بالا، بلند. گروسمان = گروس نشین، بالا نشین، در جایگاهِ بزرگان نشستن. پس با گروسمان، نشین را آوردن دوبار تکرار «نشین» است؛ زیرا گروسمان = او که در بالا نشیند؛ او که در بالاترین مکان می مانَد، در بالا جایگاه دارد، جای نشستن دارد. گروسمان واژه ای ست مرکب مانند شادمان = شاد می مانَد. یعنی شادی دوامدار، پیوسته و نه لحظه ای.
این واژه در زبان های ایرانی به شکل روس و اوروس همینک بکار می رود. ولی در آلمانی و کردی سورانی(زبانی ایرانی) هنوز به شکل گروس یا گرُس بکار برده می شود. استان اُرُزگان یا اوروزگان افغانستان نیز در همین اوروس(تالشی، تاتی) بُن دارد. اوروزگان = اوروسگان = مردمان رستم پیکر = پیل تنان = بزرگ تنان.
پیل(تالشی ماسالی) = بزرگ