رای منفی به شورای پیشنهادی برای تغییر اساس‌نامه‌ی انجمن

هیات‌رییسه انجمن زرتشتیان تهران در پنجاه و نهمین نشست هفتگی انجمن، بار دیگر مصوبه‌ای را به هیات‌مدیره‌ی این نهاد ارایه داد که گفت‌وگوهای بسیاری را در پی داشت. در این مصوبه برای دگرگونی اساس‌نامه‌ی انجمن زرتشتیان تهران، تشکیل شورایی پیشنهاد شده بود که مخالفت بسیاری از هموندان هیات‌مدیره را در پی داشت.

افشین نمیرانیان، نایب‌رییس انجمن، نخست متن مصوبه‌ی هیات‌رییسه به همراه توضیحاتی درباره‌ی ضرورت نیاز به تغییر در اساس‌نامه‌ی انجمن را خواند: «مقرر شد شورایی مرکب از چند تن از هموندان هیات‌مدیره و بازرسان گردش ۴۳ و نیز مدیران و هموندان پیشین انجمن و افراد سرشناس هازمان تشکیل شود و درباره‌ی متن اساس‌نامه‌ی جدید اظهارنظر نمایند و متن نهایی را برای تصویب به هیات‌مدیره ارایه کنند. اساس‌نامه‌ی کنونی انجمن نزدیک به ۳۰ سال پیش تصویب شده است. شوربختانه در آن زمان با تغییرات بسیاری زیادی که کمیسیون ماده‌ی ۱۰ احزاب که در متن پیشنهادی مجمع همگانی آن سال اعمال کرد، این اساس‌نامه دارای برخی کاستی‌هاست. افزون بر این، گذشت زمانی این‌چنین طولانی برخی دگرگونی‌ها را در اساس‌نامه‌ی هر نهاد، به فراخور شرایط روز الزامی می‌نماید. این الزام به گونه‌ی ویژه با تغییرات پدید آمده در قوانین کشوری ثبت شرکت‌ها، به یک ضرورت آنی تبدیل شده است. با این‌همه نباید از نقاط قوت اساس‌نامه که ساختار انجمن در همه‌ی این مدت شکل داده است چشم‌پوشی کرد. افزون بر این‌که هر گونه تغییرات بزرگ و پیش‌بینی‌نشده‌ای می‌تواند خسارت‌های بزرگی را در پی داشته باشد. جمیع این موارد می‌تواند منجر به این پیشنهاد شود که گردش ۴۳ انجمن زرتشتیان تهران، اساس‌نامه‌ی نمونه که در نشست مشترک انجمن‌های زرتشتی سراسر کشور تدوین شده و به تصویب کمیسیون ماده‌ی ۱۰ احزاب رسیده است را با تکمیل برخی موارد خاص، به عنوان اساس‌نامه‌ی بعدی انجمن برای تصویب به مجمع عمومی پیشنهاد دهد. برای تعیین موارد ویژه مانند؛ شمار هموندان هیات‌مدیره و بازرسان، طول دوره‌ی هر گردش هیات‌مدیره، شمار دوره‌هایی که هر کس می‌تواند هموند هیات‌مدیره شود و چیزهایی از این دست، پیشنهاد می‌شود که شورای تدوین نهایی اساس‌نامه‌ی انجمن زرتشتیان تهران تشکیل شود. این شورا شامل هفت تن خواهد بود؛ دو تن از هموندان هیات‌مدیره گردش ۴۳ به انتخاب هیات‌مدیره، یک تن از بازرسان گردش کنونی به انتخاب خودشان و چهار تن از میان پیشکسوتان انجمن و نخبگان هازمان خواهد بود. برای تعیین این چهار هموند، مجموعه‌ای شامل ۲۰ تن از فرنشینان، خزانه‌داران، بازرسان و برخی هموندان باپیشینه‌ی انجمن در دوره‌های پیشین و چند تن از افراد سرشناس هازمان زرتشتی تشکیل می‌شود. سیاهه‌ی این افراد از سوی هیات‌رییسه پیشنهاد و به تصویب هیات‌مدیره خواهد رسید. سپس در یک نشست با باشندگی این افراد، آن‌ها از میان خود چهار تن را برای هموندی در شورای هفت‌نفره‌ی تدوین اساس‌نامه‌ی جدید معرفی می‌کنند. پس از تشکیل شورا نهایت در شش هفته، پیشنهادات خود را برای تکمیل اساس‌نامه‌ی انجمن به هیات‌مدیره ارایه خواهند کرد. سپس این موارد در هیات‌مدیره‌ی انجمن مطرح خواهد شد و پس از تصویب و درج در اساس‌نامه‌ی پیشنهادی، به مجمع عمومی برای تایید یا رد تقدیم خواهد شد.»

نمیرانیان سپس در سخنانی با قوی خواندن اساس‌نامه‌ی کنونی انجمن برخی از ایرادات آن را برشمرد: «برای نمونه مجموعه اهدافی که در اساس‌نامه آمده، بسیار محدود است یا درباره‌ی مواردی همچون وام گرفتن چیزی نیامده است و دست انجمن را در این زمینه بسته است.»

وی افزود: همچنین برخی نکات در اساس‌نامه‌ی کنونی هست که برای انجمن در وزارت کشور و اداره‌ی ثبت شرکت‌ها مشکلاتی پدید می‌آورد. من به شخصه درگیر کار به ثبت رساندن گردش ۴۳ انجمن بودم. با آقای دکتر اختیاری نزد رییس اداره‌ی ثبت رفتیم و وی گفت این بار فقط به خاطر آقای دکتر، انجمن را ثبت می‌کنیم، اما دفعه‌ی بعد با این اساس‌نامه امکان ثبت انجمن وجود ندارد. یکی از ایرادهایی که رییس اداره‌ی ثبت به ما گرفت درباره‌ی شمار هموندان هیات‌مدیره و علی‌البدل بود که با توجه به رد صلاحیت دو تن از هموندان هیات‌مدیره پس از انتخابات و افزوده شدن دو تن از هموندان علی‌البدل به گروه، هموندان علی‌البدل که بنابر اساس‌نامه باید هفت تن باشند، اکنون پنج تن هستند. من در این‌باره با پروین صیدی، مسوول وزارت کشور مکاتبه کردم و گفتم آیا اگر ما دفعه‌ی بعد به جای هفت تن علی‌البدل مثلا ۱۰ تن را معرفی کنیم مشکل حل می‌شود؟ که ایشان پاسخ منفی دادند و گفتند این مشکل وزارت کشور نیست که بنابر اساس‌نامه باید هفت هموند علی‌البدل داشته باشید.

نایب‌رییس انجمن مشکل دیگری که رییس اداره‌ی ثبت شرکت‌ها به اساس‌نامه‌ی انجمن گرفته است را شیوه‌ی برگزاری مجمع و انتخابات انجمن عنوان کرد و گفت: انتخابات ما به شیوه‌ای خاص انجام می‌شود. ما نخست مجمع را برگزار می‌کنیم و هیات‌رییسه‌ی مجمع انتخاب می‌شود و هفته‌ی بعد انتخابات برگزار می‌شود. در حالی که این مورد در اساس‌نامه نیامده است و به ما ایراد گرفتند که در همان زمان برگزاری مجمع، از میان باشندگان باید انتخابات انجمن برگزار شود.

وی افزود: می‌توانیم مقاومت کنیم و اساس‌نامه را تغییر ندهیم. اما برداشت من از برخوردی که با رییس اداره‌ی ثیت داشتم این بود که گردش آینده‌ی انجمن با این اساس‌نامه به مشکل خواهد خورد. امروز دیگر همه چیز مکانیزه شده است و اساس‌نامه‌ی کنونی برای ما مشکل‌آفرین خواهد شد. پنج، شش تن از ما تمام وقت درگیر ثبت این گردش انجمن بودیم و باید اعتراف کنم که این بار تنها به اعتبار دکتر اختیاری توانستیم انجمن را به ثبت برسانیم.

نمیرانیان تیپ جدید اساس‌نامه را که در نشست انجمن‌های زرتشتی سراسر کشور تدوین شده است، اساس‌نامه‌ای بسیار خوب خواند که نقاط ضعف اساس‌نامه‌ی کنونی را ندارد و تنها باید برخی جاهای خالی مانند اهداف انجمن، طول دوره و شمار هموندان انجمن در آن مشخص شود که شورای هفت نفره می‌تواند آن را تکمیل کند و سپس اگر به تصویب هیات‌مدیره رسید، به مجمع همگانی ارایه می‌شود.

آرمین هورمزدی، این مصوبه‌ی هیات‌رییسه را به گونه‌ای توهین به هموندان هیات‌مدیره خواند و گفت: هیچ عقل سلیمی با تغییر اساس‌نامه در جهت بهبود آن مخالف نیست. ولی این مصوبه اندکی من را حیرت‌زده کرد زیرا توقعم از هیات‌رییسه خیلی بیشتر بود. اگر این اساس‌نامه یک چارچوب مدون دارد و تنها چند جای خالی باید پر شود پس زمان چندانی نمی‌برد و در دو نشست انجمن می‌تواند انجام شود. اگر هم بخواهیم که از آغاز آن را دگرگون کنیم که بحث جداگانه‌ای است. اما منطق می‌گوید که چارچوب جدید اساس‌نامه را که به تصویب وزارت کشور رسیده و به قول آقای نمیرانیان هیچ بوروکراسی (کاغذبازی) ندارد، خود ما در نشست‌های هیات‌مدیره جاهای خالی را پر کنیم و نیازی به تشکیل شورا نیست.

وی همچنین درباره‌ی چگونگی تشکیل شورای هفت‌نفره گفت: در این مصوبه آمده که دو تن از هیات‌مدیره، یک تن بازرس و چهار تن از شورای مشاوران که خودشان، خود را انتخاب می‌کنند در این شورا خواهند بود. این جدید است مشاوران یک هیات‌مدیره از میان خودشان تصمیم می‌گیرند که مشاوران ما را انتخاب کنند و جالب‌تر آن‌جاست که تعداد مشاوران هیات‌مدیره در این شورا از تعداد هموندان هیات‌مدیره‌ی انجمن بیشتر است.

این هموند هیات‌مدیره افزود: ما از مشاوره بسیار هم استقبال می‌کنیم، اما خودمان باید مشاوران خود را انتخاب کنیم. من هم بسیار با مشاوره گرفتن از پیشینیان و پیشکسوتان جامعه موافقم، اما آن‌ها بیایند و در نشست هیات‌مدیره دیدگاهشان را بگویند. در نهایت خود هیات‌مدیره باید در این‌باره تصمیم‌گیری کند.

وی تاکید کرد: اساس‌نامه‌ی انجمن مساله‌ی بسیار مهمی است و به مانند قانون اساسی یک کشور است و عوض کردن دوباره‌ی آن به همین سادگی نیست. اساس‌نامه‌ی جدید، خواسته یا ناخواسته، نتیجه‌ی کار گردش ۴۳ است، پس تک‌تک ما باید درباره‌ی آن گفت‌وگو و تصمیم‌گیری کنیم.

آرمین هورمزدی با طرح این پرسش که آیا ۲۱ تن هموند هیات‌مدیره توانایی تصمیم‌گیری در این‌باره را ندارند، گفت: می‌دانیم پاسخ چیست، این‌که نهایتا می‌آید در هیات‌مدیره تصویب می‌شود.

تاج‌گوهر خداداد کوچکی (خادم) نیز با تایید سخنان هورمزدی، تشکیل شورای هفت‌نفره را یک توهین به هیات‌مدیره‌ی گردش ۴۳ دانست و گفت: «من احساس کردم که ما در اینجا هیچ‌کاره‌ایم. مشورت گرفتن بسیار خوب است و ما از همه مشورت می‌گیریم.»

پدرام سروش‌پور که هم‌اکنون هموند هیات‌مدیره‌ی انجمن موبدان نیز هست و به تازگی توانسته‌اند در آن انجمن اساس‌نامه‌ی جدید خود را به ثبت برسانند گفت: من سال گذشته درگیر تغییر اساس‌نامه‌ی انجمن موبدان بودم. نشست‌هایی را با صیدی داشتیم و هدف وزارت کشور درباره‌ی این تغییر را به درستی دریافتم. نخست این‌که وزارت کشور بسیار تاکید دارد که تا زمانی که ایرادی به اساس‌نامه وارد نباشد نیازی به تغییر آن نیست. همچنین وزارت کشور هیچ اصراری ندارد که اساس‌نامه بر پایه‌ی چارچوبی که او به ما دیکته می‌کند نوشته شود. برای نمونه انجمن موبدان بندهای بسیار زیادی را متفاوت با طرح پیشنهادی وزارت کشور به ثبت رساند. وزارت کشور تنها یک چارچوب اولیه‌ی اساس‌نامه را می‌دهد و می‌گوید اساس‌نامه باید مواردی هم‌چون اهداف، ساختار، وظایف و شرایط انحلال و … را داشته باشد.

وی نیز با تایید سخنان هورمزدی گفت: اساس‌نامه‌ی انجمن، آینده‌ی آن است و ما نباید یک اساس‌نامه‌ای را که از به ما داده‌اند، تازه از آن حداقل چیزی را کم کنیم و به تصویب برسانیم.

سروش‌پور با اعلام این‌که اعتراض شدید نسبت به هیات‌رییسه دارد گفت: هیات‌رییسه‌ی انجمن، آیین‌نامه‌ی داخلی را که آن همه برای آن زحمت کشیدیم و درباره‌ی آن بسیار گفت‌وگو و تصمیم‌گیری کردیم، باید خیلی قوی‌تر اجرایی می‌کرد. پس از آن از کمیسیون‌ها خواسته شد تا آیین‌نامه‌ی کمیسیون‌ها نوشته شود که هیات‌رییسه هنوز آن آیین‌نامه‌ها را در این‌جا مطرح نکرده است. چگونه زمانی که هیات‌رییسه آیین‌نامه‌های داخلی و کمیسیون‌ها را هنوز اجرایی و مطرح نکرده، می‌خواهیم راهی برای اساس‌نامه‌ی انجمن باز کند؟

وی برای تدوین اساس‌نامه‌ی جدید انجمن سه مرحله را پیشنهاد داد: در مرحله‌ی نخست در نشست‌های هیات‌مدیره بندهای اساس‌نامه را بررسی و تصویب کنیم، همانند تصویب آیین‌نامه‌ی داخلی. در مرحله‌ی بعد از بزرگان و پیشکسوتان جامعه مشورت بگیریم. در مرحله‌ی پایانی محکم می‌ایستیم تا آن اساس‌نامه‌ای که به درد انجمن می‌خورد تصویب شود. این سه مرحله‌ای است که باید انجام شود، نه این‌که بخواهیم صورت مساله را پاک کنیم و بخواهیم چیزی را سریع تصویب کنیم.

کامبیز میزانیان، دیگر هموند هیات‌مدیره درباره‌ی تیپ پیشنهادی اساس‌نامه گفت: ما تنها یک فرمت تاییدشده نداریم و اساس‌نامه‌ی پیشین هم هست، چون‌که تاییدشده است و می‌توانیم ترکیبی از این دو اساس‌نامه را داشته باشیم.

وی سپس درباره‌ی شورای پیشنهادی هیات‌رییسه گفت: چگونه هیات‌رییسه به این ترکیب عددی هموندان شورا رسیده است؟ همچنین اگر بنا است افرادی برای هیات‌مشاوران مشخص شوند، چه مشخصه‌هایی برای انتخاب آن‌ها تعیین شده است؟

میزانیان با یادآوری سخنانی که در نشست‌های پیشین گفته‌بود افزود: من پیشتر نیز گفته‌ام که مشکلات و نقاط قوت اساس‌نامه‌ی پیشین باید نخست روشن شود. ممکن است برخی مشکلات اساس‌نامه از راه‌های دیگر درست شود. برای نمونه برای انتخابات شاید با برگزاری زودتر انتخابات و تعیین صلاحیت نامزدهای انتخابات پیش از برگزاری آن، برخی مشکلات اساس‌نامه‌ی کنونی حل شود. وی در پایان با اعلام مخالفت خود با مصوبه‌ی هیات‌مدیره گفت: «من این‌که جای خالی اساس‌نامه‌ی پیشنهادی را پر کنیم، اصلا قبول ندارم، زیرا دست‌کم یک اساس‌نامه‌ی دیگر هم برای بررسی داریم.»

رستم خسرویانی، فرنشین انجمن در پاسخ به سخنان مطرح‌شده از سوی هموندان هیات‌مدیره گفت: «گهگاهی متاسف می‌شوم، روز اول من گفتم که یکی از مسایل ما اساس‌نامه است. گفتم اساس‌نامه را بخوانید و نقاط ضعف و قوت آن را بررسی کنید. الان می‌بینم کامبیز میزانیان پس از یک سال‌ونیم می‌گوید اساس‌نامه را تطبیق بدهید با آن.» کامبیز میزانیان نیز با یادآوری این‌که او سال گذشته هم درباره‌ی اساس‌نامه نکاتی را درباره‌ی اساس‌نامه‌ی انجمن گفته است، خاطرنشان کرد که این مهم، کار هیات‌رییسه است.

خسرویانی سپس درباره‌ی اساس‌نامه‌ی جدید گفت: وزارت کشور یک تیپ اساس‌نامه برای همه‌ی شرکت‌ها و ارگان‌ها فرستاده است. بخش اهداف این اساس‌نامه را ما بر اساس عملکرد انجمن تعیین می‌کنیم، نه وزارت کشور. در اساس‌نامه‌ای که ما نوشتیم همه‌ی این اهداف را ریز کرده و نوشته‌ایم. اساس‌نامه‌ی جدید را با اساس‌نامه‌ی پیشین تطبیق داده‌ایم و سعی کرده‌ایم بند بند نسخه‌ی پیشین را در اساس‌نامه‌ی جدید بگنجانیم. یک گروه این کار را در چندین نشست انجام داد و حتا در همایش انجمن‌های زرتشتی برده و تک‌تک بندهایش خوانده شد و پس از بحث، یک تیپ کلی را تصویب کردند.

وی افزود: ما مشکلات بسیاری را در اساس‌نامه‌ی پیشین داشتیم. برای نمونه، نامی از مهدکودک و سرای سالمندان در اساس‌نامه نیامده است و بسیاری مشکلات با بهزیستی و دیگر نهادها بر سر مهدکودک پرورش و سرای سالمندان زرتشتی داشته‌ایم. ما اهداف انجمن را ریز کردیم و تمام نیازهای انجمن را هم در آن گنجاندیم. ما تیپ جدید اساس‌نامه را به وزارت کشور فرستادیم و یک سال در آن‌جا بود. سپس با آن موافقت کردند و گفتند این تیپ مورد تایید است. اکنون تنها مواردی که باقی مانده است شمار هموندان هیات‌مدیره، شمار دوره و مدت زمان حضور هیات‌مدیره در انجمن است.

فرنشین انجمن درباره‌ی لزوم تغییر اساس‌نامه گفت: «خانم صیدی به من گفت اگر که اساس‌نامه‌ی انجمن را درست نکنید، برای دوره‌ی بعد به مشکل برخواهید خورد، چون یک سری مشکلات اساس‌نامه است.»

وی سپس با تاکید بر این‌که هدف هیات‌رییسه به هیچ‌عنوان توهین به هموندان هیات‌مدیره نبوده است گفت: ما فکر کردیم که افراد باتجربه‌ی انجمن و جامعه را دعوت کنیم که بسیاری از آن‌ها پیشنهاداتی را درباره‌ی تغییر اساس‌نامه به من گفته‌اند. ما گفتیم که از دیدگاه‌های این افراد هم استفاده شود. فردا که این اساس‌نامه را به مجمع ببریم، همین افراد با آن مخالفت می‌کنند. اما اگر آن‌ها را در یک جمع بیاوریم و اساس‌نامه را تایید کنند، دیگر در مجمع با آن مخالفت نمی‌کنند. اگر یکی از همین افراد در مجمع با اساس‌نامه مخالفت کنند، ۲۰۰ نفر پشت سر او به آن رای منفی می‌دهند.

خسرویانی درباره‌ی گروه مشاوران شورای هفت‌نفره گفت: اگر ۴۰ نفر را برای تصمیم‌گیری دعوت کنیم، ۴۰ ایده و عقیده دارند و هیچ‌گاه نمی‌توانید نتیجه‌گیری کنید. ما باید تا آن‌جایی که می‌توانیم این جمع را کوچک‌تر کنیم تا تصمیم‌گیری کنند و اساس‌نامه را برای بحث و رای‌گیری به هیات‌مدیره و سپس مجمع ببریم. حال اگر مشکل تعداد هموندان این شوراست، تعداد آن را عوض کنید. این تعداد هموندان پیشنهاد هیات‌رییسه بود و اصراری هم بر آن ندارد.

وی تاکید کرد که اساس‌نامه‌ی نوشته‌شده از سوی شورای هفت‌نفره در هیات‌مدیره‌ی انجمن بررسی می‌شود و باید تصویب این هیات برسد. هورمزدی در پاسخ به وی گفت: «چنین اساس‌نامه‌ای که به هیات‌مدیره داده می‌شود تغییرات زیادی نمی‌توان در آن انجام داد. اگر می‌شود که آن را از اول در هیات‌مدیره بررسی کنیم.»

در ادامه پدرام سروش‌پور پیشنهاد داد که در نشست‌های هفتگی هیات‌مدیره‌ی انجمن، ساعتی را برای تدوین اساس‌نامه‌ی جدید مشخص کنند و از پیشکسوتان هازمان زرتشتی نیز با نامه‌ی رسمی برای مشاوره دادن در این باره دعوت کنند. وی درباره‌ی شوند این کار گفت: این‌گونه اگر کسی دلسوز جامعه باشد در این نشست‌ها حاضر می‌شود و دیدگاهش را درباره‌ی اساس‌نامه خواهد گفت.

سپس نوبت به افشین نمیرانیان رسید تا پاسخ برخی شبهات هموندان دیگر را بدهد. وی در پاسخ به میزانیان که گفته بود انجمن دو نسخه‌ی اساس‌نامه برای بررسی دارد، گفت: من تیپ جدید اساس‌نامه و اسا‌س‌نامه‌ی پیشین را خوانده‌ام. تقریبا می‌توان گفت در نسخه‌ی جدید ایرادهای اساس‌نامه‌ی پیشین را برطرف کرده‌اند و در باقی موارد همان نسخه‌ی پیشین است.

وی همچنین افزود: ما برخی افراد با پیشینه‌ی ۱۰، ۱۵ سال در انجمن داریم که از دید من آن‌ها صاحب‌نظرتر هستند و باید نظر آن‌ها نیز در اساس‌نامه‌ای که قرار است ۲۰ سال برای انجمن کار کند در آن لحاظ شود. حال اگر مساله تعداد نفرات است، می‌توانیم آن را به ۹ یا ۱۱ برسانیم. اما بیشتر از ۱۱ تن به نظر من بازده خوبی نخواهد داشت. ما پیشنهاد دادیم که تعداد هموندان هیات‌مدیره از مشاوران کمتر باشد، زیرا تجربه‌ی ما از آن‌ها کمتر است. همچنین به نظر من مشورت تنها کافی نیست.

نمیرانیان در پاسخ به سروش‌پور گفت: اساس‌نامه‌ی تیپ جدید بسیار خوب است. من احساس نمی‌کنم نیاز باشد چیزی به آن اضافه کنیم، شاید چیزی را هم باید از آن کم کنیم. گرچه شاید هم اصلا هیات‌مدیره اسا‌س‌نامه‌ی جدید را نپذیرد و بخواهد اساس‌نامه را از نو بنویسد. ولی من می‌خواهم از این شانس استفاده کنیم که اگر این اساس‌نامه‌ی جدید خوب است با اصلاح آن را به مجمع ببریم، وگرنه تغییر اساس‌نامه حق و وظیفه‌ی هیات‌مدیره است.

بهمن تیمساری نیز با اشاره به سخنان دیگر هموندان هیات‌مدیره که در مخالفت با این مصوبه‌ی هیات‌رییسه صحبت کردند، گفت: هیچ‌یک از دوستان با تغییر اساس‌نامه مخالف نبودند و این بدیهی است که اساس‌نامه باید بهبود یابد. اما نمونه‌ی بارز آن‌چه درباره‌ی اساس‌نامه‌ای که در این شورای هفت‌نفره تدوین شود، همین مصوبه‌ی هیات‌مدیره است. مصوبه‌ای دو خطی که همگان بر سر مسایل بدیهی با آن مخالفند اما هیات‌رییسه بر درستی آن پافشاری می‌کند. هنگامی هم که اساس‌نامه‌ی شورا بیاید همین اتفاق خواهد افتاد و اگر ما بخواهیم بندی را تغییر بدهیم با همین پافشاری‌ها روبه‌رو خواهیم شد و به ما گفته خواهد شد که برای تدوین آن زحمت کشیده شده است. ما نباید شعار حق داشتن برای تدوین اساس‌نامه را تنها به زبان بیاوریم، بلکه باید آن را در عمل نشان دهیم.

وی سپس از هیات‌رییسه پرسید: معیارتان برای گزینش پیشکسوتان انجمن و هازمان زرتشتی و همچنین تعداد هموندان شورا چیست؟ زیرا مسلما پیشکسوتان جامعه و انجمن بیشتر از ۲۰ تن هستند. همچنین این‌که می‌گویید اگر ۷ نشد، ۹ یا ۱۱ خوب است، نشان می‌دهد که معیار درستی برای انتخاب تعداد هموندان این شورا نداشته‌اید.

کورش ساسانی، دیگر هموند هیات‌مدیره که هم‌اکنون فرنشین انجمن زرتشتیان تفت و توابع مقیم تهران است گفت: صیدی، نماینده‌ی وزارت کشور درباره‌ی تغییر اساس‌نامه با ما نیز صحبت‌هایی کرده بود. بهتر است یک کمیته‌ی ۲۰ نفری از معتمدان برای بررسی اساس‌نامه تشکیل دهیم و در آن‌جا بررسی شود و سپس به هیات‌مدیره آورده شود.

وی همچنین پیشنهاد داد که پیگیری شود تا بررسی صلاحیت نامزدهای انتخابات پیش از برگزاری آن انجام شود، زیرا همه‌جا عرف این است. این سخن با پرسش رستم خسرویانی روبه‌رو شد که از ساسانی پرسید: «شما برای انجمن تفت و توابع چه کار کردید؟» و ساسانی گفت در انجمن تفت و توابع نیز این مشکل وجود دارد.

کامبیز میزانیان درباره‌ی این سخن که دیدگاه پیشکسوتان انجمن باید درباره‌ی دگرگونی اساس‌نامه لحاظ شود گفت: دو مورد وجود دارد. یکی این‌که شاید برخی از قوانین تغییر کرده باشد که قدیمی‌ها از آن آگاه نباشند و دوم این‌که کسانی که مدت زیادی در یک ساختار باشند خیلی به دنبال تغییر در آن نیستند.

سرانجام پس از گفت‌وگوهای بسیار طولانی که نزدیک به نیمی از زمان نشست را به خود اختصاص داد، درباره‌ی این مصوبه‌ی هیات‌رییسه رای‌گیری شد و با ۹ رای مخالف، ۳ رای ممتنع و ۹ موافق این مصوبه رد شد.

 

خرید پیشکش به مناسبت روز زن، باز هم بحث‌برانگیز شد

خرید پیشکش به مناسبت جشن سپندارمزگان (اسفندگان) و گرامی‌داشت جایگاه زنان امسال نیز مانند سال گذشته، گفت‌وگوهایی را در پی داشت. در متن این مصوبه آمده بود: با خرید پیشکش به مناسبت روز زن برای بانوان کارمند انجمن زرتشتیان تهران تا سقف ۱۳ میلیون ریال موافقت شد.

تاج‌گوهر خداداد کوچکی (خادم) که مسوول کارهای مددکاری انجمن است، با یادآوری نزدیک شدن نوروز و عیدی مستمری‌بگیران انجمن گفت: خرید این پیشکش وحی منزل نیست، شاید بهتر باشد مشکلی مانند کمک به مستمری‌بگیران انجمن را نخست کامل حل کنیم و سپس به سراغ مشکلات دیگر برویم. من مطمینم که بانوان ما حاضر هستند این پیشکش را ببخشند تا مشکل مستمری‌بگیران حل شود. فکر می‌کنم با یک شاخه گل نیز می‌توانیم از بانوان کارمند انجمن سپاس‌داری کنیم. در گفت‌وگویی که امروز با خزانه‌دار انجمن داشتم، فهمیدم برای فراهم کردن پول مستمری‌بگیران مشکل داریم و باید عیدی آن‌ها در اسفندماه پرداخت شود.

فرهاد کاویانی نیز با تایید سخنان خادم گفت: من با این مصوبه موافقم اما سخنان خادم را نیز تایید می‌کنم و فکر می‌کنم که نیاز به کمیسیون برنامه‌ریزی در این‌جا احساس می‌شود و باید هر چه زودتر در انجمن تشکیل شود تا نیازسنجی شود. مهردخت شهریاری نیز از لزوم وجود کمیسیون برنامه‌ریزی در انجمن سخن گفت.

کامبیز میزانیان در موافقت با این مصوبه گفت: کارمندان ما حداقل حقوق را می‌گیرند و فکر می‌کنم برای انجام کارهای فرهنگی باید این کار را نیز انجام دهیم. مساله کادو دادن نیست، بلکه از بانوان سپاس‌گزاری می‌کنیم. ما برنامه‌های بسیار دیگر از این دست نیز داریم مانند برگزاری گهنبار، که نیاز فرهنگی جامعه‌ی زرتشتی است.

بهمن تیمساری درباره‌ی سخنان میزانیان گوشزد کرد: بهتر است بر روی برخی واژه‌ها دقیق‌تر باشیم. با توجه به شرایط کاری، من فکر نمی‌کنم که ما حداقل حقوق را به کارمندان خود می‌دهیم. رستم خسرویانی نیز با تایید سخنان تیمساری گفت: «حقوق ما وابسته به وزارت کار است، اگر حداقل باشد یا حداکثر.»

مهردخت شهریاری در توضیح این مصوبه گفت: این کادو بسیار کوچک است و تنها جنبه‌ی سپاس‌داری دارد. پارسال ۶۵ کارمند داشتیم و امسال نیز در این حدود خواهد بود. آرمین هورمزدی نیز این پیشکش را یک دلگرمی برای کارمندان انجمن دانست.

فرنشین انجمن درباره‌ی این مصوبه و مشکل مالی انجمن گفت: «زمانی که می‌آیید و تند تند مصوبه می‌گیرید باید فکر اینجاها را هم می‌کردید. لطفا بر روی مصوباتتان بیشتر فکر کنید. پارسال این مصوبه را آوردید و این شده روال و ما هر سال باید هزینه‌ی آن را پرداخت کنیم. خانم خادم درست می‌گوید و ما باید اولویت‌بندی کنیم.» وی در ادامه با اعلام موافقت خود با این مصوبه گفت: ارزش‌گذاری برای روز زن و جایگاه زن، با وجود بار مالی آن برای انجمن کاری پسندیده است. من و گشتاسبی (خزانه‌دار) هر روز با هم بحث می‌کنیم و اولویت‌بندی می‌کنیم و نگران پول مستمری‌بگیران هم نباشید، فراهم می‌شود.

مصوبه‌ی پیشکش به خجستگی روز زن کم‌کم جنبه‌ی مالی پیدا کرده بود و گفت‌وگوهایی پیرامون مشکل مالی انجمن را پیش کشید. آرمین هورمزدی در این‌باره گفت: «خیلی خوب است که ما درباره‌ی مبالغ کوچک صحبت می‌کنیم. ولی ما به عنوان انجمن خیریه باید اجاره‌هایمان چقدر زیر قیمت بازار باشد؟» خسرویانی پاسخ داد: «۳۰ درصد، اما خیلی پایین‌تر از این‌ها می‌گیریم.» هورمزدی در دنباله گفت: «من فکر می‌کنم بزرگ‌ترین زیان انجمن و ریشه‌ی آن در پایین بودن اجاره‌هاست که منبع اصلی درآمد انجمن است. دست‌کم اجاره‌ها را ۵۰ درصد زیر قیمت بازار بگیریم نه ۸۰ درصد.» خسرویانی در پاسخ گفت: «مستاجران را چه کار کنیم؟ آن‌ها را کجا ببریم؟» و خادم در پاسخ پیشنهاد داد: «بیرون کردن مستاجر تنها راه نیست، به آن‌هایی که نمی‌توانند اجاره‌های بالا را بپردازند خانه‌های کوچک‌تر بدهیم.»

پس از این گفت‌وگوها خادم با تغییر دیدگاهش، موافقت خود را با این مصوبه اعلام کرد و گفت که به آن رای مثبت می‌دهد.

دادن پیشکش به کارمندان بانوی انجمن زرتشتیان تهران نیز به تصویب هیات‌مدیره رسید.

 

بیماران کم، چالش درمانگاه یگانگی

کمیسیون خدمات و درمانی در آغاز دو مصوبه پیرامون درمانگاه‌ی یگانگی به هیات‌مدیره ارایه داد:

• موافقت با مبلغ ۶۰۰ هزار ریال از فاکتور شماره‌ی ۴۵۱۳ جهت کار لابراتوار پروتزهای دندانی و مبلغ ۳۰ میلیون و ۲۰۰ هزار ریال از فاکتور های ۶۲۳ و ۶۲۴ در دی‌ماه و ۵۵۸ و ۵۵۹ و ۵۶۰ در آذرماه در وجه یک شرکت موافقت شد.
• موافقت با درخواست درمانگاه یگانگی برای خرید تجهیزات دو ماه اسفند و فروردین تا سقف ۳۰ میلیون ریال

مهردخت شهریاری، فرنشین کمیسیون خدمات و درمانی درباره‌ی درمانگاه یگانگی گفت: برای راه‌اندازی بخش اپتومتری به وزارت بهداشت و درمان درخواست داده‌ایم. اکنون در نوبت هستیم تا کارشناسان آن‌ها بیایند و بررسی کنند و پس از تایید بتوانیم پروانه‌ی راه‌اندازی این بخش را برای درمانگاه یگانگی بگیریم. وی سپس به گزارش داد که برخی ضایعات در حیاط درمانگاه وجود دارد که باید تعیین تکلیف شوند و مصوبه‌ی آن را خواهند آورد.

شهریاری سپس به این نکته اشاره کرد که بنا است دو دندان‌پزشک متخصص شناخته‌شده، برای برخی کارهای تخصصی دندان‌پزشکی که نیاز به درمان در بیرون از درمانگاه دارند، در روزهای خاصی از هفته به درمانگاه بیایند و بیماران را درمان کنند تا نیازی نباشد بیماران به بیرون از درمانگاه مراجعه کنند.

بهمن تیمساری پیرامون این سخنان شهریاری گفت: آوردن دندان‌پزشکان از بیرون از درمانگاه نیاز به بررسی بیشتر و کار کارشناسی‌تر در زمینه‌ی اقتصادی انجام شود.

فرشاد فرهی‌فر نیز گفت: من فکر می‌کنم که مواردی مانند اضافه کردن پزشک به درمانگاه نیاز به مصوبه‌ی انجمن دارد، زیرا در آینده اگر مشکلی پیش بیاید انجمن باید پاسخگو باشد.

افشین نمیرانیان، نایب‌رییس انجمن نیز در این‌باره گفت: باید با جمشید گشتاسبی، خزانه‌دار انجمن گفت‌گو کنم تا اگر نیاز هست، کمیسیون خدمات برای این مورد در نشست آینده مصوبه بیاورد.

تاج‌گوهر خداداد کوچکی نیز از درآمدزایی کم درمانگاه برای انجمن گله کرد که مهردخت شهریاری در پاسخ گفت: زنده‌یاد یگانگی این درمانگاه را وقف زرتشتی و غیرزرتشتی کردند و ما وظیفه داریم که این درمانگاه خیریه را سر پا نگه داریم. از نخستین روزی که آمدیم درگیر درمانگاه هستیم، ما توقع سود آن‌چنانی نداریم و مراقب هستیم که ضرر نکنیم. من در چند درمانگاه تحقیق کردم و روش درصدهایی که به پزشکان داده می‌شود را بررسی کردم که