باستان‌شناسان با کاوش در گورستان وِلِم بهشهر در استان مازندران، دو گور جداگانه از دو جنگاور با شمشیر و خنجر آهنی به‌دست آوردند. گمانه‌ی انتساب این گوردخمه‌ها به دوره‌ی ساسانی مطرح شده است.
به گزارش ایسنا، رحمت عباس‌نژاد سِرِستی، سرپرست این کاوش و هموند (:عضو) هیات علمی دانشگاه مازندران با اعلام این خبر گفت: فصل دوم کاوش نجات‌بخشی و برنامه تعیین عرصه و حریم گستره‌ی گورستان ولم بهشهر در پیرامون سد گِلوَرد نکا با تشکیل هیاتی ۱۰ نفره از کارشناسان باستان‌شناسی، انسان‌شناسی، ژئوفیزیک، سیستم اطلاعات جغرافیایی و سنجش از دور و دیگر علوم در پیوند و با پشتیبانی و نظارت علمی اداره کل میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی استان مازندران در چارچوب قرارداد پژوهشی بسته‌شده میان پژوهشگاه میراث فرهنگی و دانشگاه مازندران و با پشتیبانی مالی شرکت آب منطقه‌ای مازندران آغاز شده و ادامه خواهد داشت.
او افزود: فصل اول کاوش باستان‌شناسی ولم در تابستان ۱۴۰۰ برای سه ماه انجام شده بود که در آن یافته‌های پیش از تاریخ از دوره‌های مس‌وسنگ، مفرغ و آهن و گورهایی از دوره آهن متاخر (۸۰۰ تا ۵۵۰ ق. م) به‌ویژه گورسپاری‌های (:تدفین‌های) دوره اشکانی به دست آمد.
این باستان‌شناس ادامه داد: روستای وِلِم از توابع بخش مرکزی شهرستان بهشهر در بخش هزارجریب در خاور استان مازندران است که در بلندای نزدیکبه ۸۵۰ متری از سطح آب‌های آزاد جای گرفته است. منطقه هزارجریب، شرقی‌ترین بخش جبهه شمالی البرز مرکزی است که فرهنگ‌ها و تمدن‌های کوهستانی فراوانی را در دل خود سر به مهر نهاده و چشم‌انتظار پژوهش‌های جامع و دامنه‌دار است.
عضو هیات علمی دانشگاه مازندران با بیان اینکه گورهای یافته‌شده در این فصل نیز همانند فصل کاوش پیشین، دارای ساختار دخمه‌ای هستند، افزود: گوردخمه‌ها، بیشتر دارای یک فضای مستطیلی ناسامان‌مند (:نامنتظم) با کارکرد راهرو بوده که به سنگ‌چین بخش ورودی دخمه و جای قرارگیری پیکر ختم می‌شود. فضای داخلی دخمه‌ها، مدور بوده و از دو بخش شامل سکوی گورسپاری و چاله هدایا تشکیل شده‌اند. دو گور به‌دست آمده در این فصل کاوش مربوط به دو جنگاور هستند که با شمشیر و خنجر آهنی به خاک سپرده شدند. برجای مانده و یافته‌هایی از دیگر ابزار رزم مانند تیر و کمان نیز از کاوش این گورها به‌دست آمده است. برخی از گورنهاده‌ها مانند ظرف‌های سفالی و انگشترمهرها و نقش روی آن‌ها، گمانه‌ی انتساب گوردخمه‌های یافته‌شده به دوره ساسانی را تقویت می‌کنند.
او گفت: مُهره‌هایی از جنس عقیق، خمیر شیشه و خمیر سنگ، اشیای زینتی مفرغی، آهنی و نقره‌ای مانند آویز، گوشواره، انگشتری و انگشترمهر و نیز پلاک‌های استخوانی مدور تزیینی و منقوش از دیگر یافته‌های این کاوش هستند.
عباس‌نژاد سِرِستی افزود: شمار، کیفیت و وضعیت اسکلت‌های یافته‌شده در فصل پیشین و نیز این فصل کاوش، زمینه مطلوبی را برای پژوهش‌های گوناگون انسان‌شناسی جسمانی مانند پژوهش‌های ژنتیک باستانی، ایزوتوپ‌های سنگین، دیرینه بافت‌شناسی، دیرینه آسیب‌شناسی و پژوهش‌های گسترده روی برجای‌مانده دندانی فراهم خواهند کرد. هم‌اکنون، در نتیجه دو فصل کاوش در گستره‌ی ولم بهشهر مجموعه‌ای از برجای‌مانده‌ی نزدیک به۳۰ گورسپاری را در دست داریم که نزدیک به نیمی از آن‌ها، توانمندی همه‌ی پژوهش‌های یادشده را دارا هستند.
