امروز انارام ایزد و فروردین‌ماه سال 3758 زرتشتی، شنبه 30 فروردین‌ماه 1399 خورشیدی، 18 آوریل 2020 میلادی
چنین روزی در سال 531 (دوران پادشاهی قباد یکم)، یک سپاه از ارتش ایران به فرماندهی اسپهبد آذربُد، سپاه روم شرقی را به‌سختی شکست داد.
در نزدیکی شهر الرقّه (که رومیان Callinicum تلفظ می‌کردند) یک سپاه روم شرقی به فرماندهی ژنرال Flavius Belisarius شکست سختی را از سپاهیان ایران متحمل شد به‌گونه‌ای که نیمی از نظامیان این سپاه هنگام فرار در رود فرات غرق شدند. علت جنگ، ورود رومیان به قلمرو ایران در منطقه‌ی فرات شمالی بود. در این نبرد، افزون‌بر یگان‌های پیاده و سوارِسبک، 15 هزار سوار زره پوش ایران شرکت داشتند. نیروهای رومی مرکب از 30 هزار سوار و به همین میزان پیاده بودند.
در پی این شکست، ژوستی‌نیان امپراتور روم شرقی درخواست صلح کرد. قرارداد صلح، سال بعد (سال 532) امضاء شد و روم شرقی از تمامی دعاوی خود در قلمرو ایران ازجمله مناطق شمالی سوریه دست کشید، ولی این قرارداد عُمری بیش از دو سال نداشت.
در گاهشمار زرتشتی سال به ١٢ ماه ٣٠ روز بخش می‌شود که هر روز به نامی آراسته است. امروز سی‌اُمین روز از ماه فروردین در گاهشمار زرتشتی است و «انارام» نام دارد.
سی‌امین روزماه انیران یا انارام، به معنی فروغ بی‌پایان جهان مینوی است. در اوستا: «اَنَغرِرَاوچَ» است. انارام به چم «روشنایی بی‌پایان» است. برابر با آموزش‌های اشوزرتشت؛ کسانی که با اندیشه، گفتار و کردار نیک زندگی می‌کنند و با دروغ و ناپاکی مبارزه می‌ورزند، سرانجام به سرای نور و سرور خواهند شتافت که سرشار از خرسندی و شادمانی برای آن‌هاست. این سرا، همان خانه واپسین و جایگاه روشنایی و فروغ بی‌پایان است. زرتشتیان در این روز به سفر می‌روند و اهورامزدا را به شوند داده‌های نیکش ستایش می‌کنند.
گل «مرو اردشیران» نماد انارام در دین زرتشتی است.
سروده‌ی مسعود سعد سلمان، بر پایه‌ی کتاب بندهش
انارام ز پیران شنیدم چنان / که می خورد باید به رطلِ گران
بیار ای نگار آن می مشک‌بوی / کزو نافه مشک یابی دهان
دل اندر کم و بیش گیتی مبند / همی دار جان را همی شادمان
اندرزنامه آذرباد مهراسپندان (موبد موبدان در روزگار شاپور دوم)
موی و ناخن پیرای و زن به زنی کن که فرزند نامور زاید.
اندرزنامه آذرباد مهر اسپندان در سروده‌ی استاد ملک‌الشعرای بهار:
در این روز جامه بیفزای بر / بدوز و بپوش و بیارای بر
(اَنیران) بود نیک، زن خواستن / همان ناخن و موی پیراستن
یک پاسخ
به ایران در نژاد او کیانی
بزرگی در نژادش باستانی
درودیزدان پاک بر قهرمان اسپهبدآذربد،واما بس دریغ پنداشت وافسوسمندانه که سینماوتلویزیون ایران قهرمانان بیگانگان،جنگ تروا،ادیسیوس،هرکول،آشیل،پرسیوس، اسپارتاکوس،کوم دیوس ،جومونگ،موهیول و…رابه نمایش می گذارند.بس شوربختانه که دربرنامه های سینماوتلویزیون به هویت ایرانی
به جای پاسداشت قهرمانان به نام ،به آنهاتوهین می شود.دربیشینه برنامه هانام شخصیت های منفی فیلم ،ایرانی وآن هم از نام آوران تمدن ایرانی می باشدکه به یک نمونه کوتاه اشاره می شود.درسریال پاییتخت۶ کوروش نماد دلالی و کلاهبرداری واسکندرقاتل ایرانیان نمادجوانمردی است.