آشتی پیروز را به یاری می‌خوانیم

امروز رام ایزد از ماه شهریور سال 3758 زرتشتی، نَبُر روز پرهیز از خوردن گوشت، یکشنبه 16 شهریورماه 1399 خورشیدی، ششم سپتامبر 2020 میلادی

ایزد رام در آیین مزدیسنی، پاسدار و نگهبان روز بیست‌ویکم هر ماه خورشیدی است و در اوستا با صفت «بخشنده‌ی چراگاه و خوراک خوب» از وی یاد شده‌است.
ترا روز رام از جهان رام باد
همان باد را با تو آرام باد
واژه‌ی رام به معنای آرام، خوشحال، مطیع آمده‌است و هنوز هم این واژه به همین صورت یا به صورت رامش در معنی صلح و شادی و سازش به کار می‌رود. در این آیین گل خیری زردرنگ به این ایزد ویژه شده‌ است.
رام یا ایزد رام، که در اوستا به گونه‌ی رامه یا رامن آمده و در زبان پهلوی رامشن یا همان رام خوانده شده‌است، در آیین زرتشت یکی از ایزدان یا فروزه‌ی در خور نیایش است. این ایزد که آن را وای وه نیز گفته‌اند، بر روز بیست‌ویکم هر ماه که آن را رام روز می‌نامند، نگهبان است. چهارمین روز نَبُر یا پرهیز از خوردن گوشت است.
در کنار بهمن (وهمن یا وهومانا از امشاسپندان) سه دستیار او قرار می‌گیرند که نخستین آنها ماه، دومین گؤشورون و سومین رام است که قرینهٔ وای محسوب می‌شود و در زندگی پس از مرگ نقش ویژه‌ای را به‌جا می‌آورد. به درستی در زندگی پس از مرگ، رام به ارواح نیکوکار و دادگر یاری می‌رساند تا مشکلات و بازدارندگان را پشت سر بگذارند. رام یکی از جنبه‌های زمان نیز به شمار می‌رود او نخستین پزشک مینوی است که چاره و درمان دردها به دست او سپرده شده است.
فردوسی می‌سراید:
ترا روز رام از جهان رام باد
همان باد را با تو آرام باد