کتاب سوم دینکرد نوشتاری گزارشگونه از آموزههای اشراقی دین مزدایی، با پژوهش، ترجمه و آوانویسی بر پایهی دینکرد مَدَن فریدون فضیلت از سوی نشر بَرسَم منتشر شده است.
کتاب پیشرو با درونمایهی اندرزنامههای پهلوی دربردارندهی ترجمه تفسیری، آوانویسی و ترجمهی گزارشگونهی کردههااست.
پژوهش بُنْنوشتهای پهلوی_اوستایی، میتواند از نظرگاههای متفاوت پیگرفته شود:
-بررسی تاریخ تکامل زبان فارسی و ریشهشناسی واژگان زبان
-بررسی آغازههای نحوِ زبان فارسی و تکامل امروزیِ نحو
-اسطورهشناسی و روزگارپژوهی
-اسطورهشناسیِ ایرانی و دینشناسی تطبیقی
-خاستگاهشناسیِ تاریخ و تکاملِ فقه (دینْدادشناسی)
-پژوهش در فقه ایرانِ میانه و فقهِ مدوّنِ امروزی
-فلسفه ی تطبیقی و بسیاری دیگر.
ترجمهی در دست از دینکردِ سوم، با کمک گرفتن از پژوهشهای پهلویدانان و زبانشناسان، هر چند نه از نظرگاه زبانشناسی بلکه از نظرگاه تاریخ فلسفه و حکمت در ایرانزمین و تطبیق آن با فلسفهی یونانِ باستان آغاز و انجام گرفته است.
آنچه از کتاب سوم به دست ما رسیده شامل 420 کرده (فصل) است که از بیست سال گذشته تاکنون تنها 210 کرده آن ترجمه شده است. نکتهای که این کتاب را از چاپهای بیست سال گذشته متمایز میکند این است که برای نخستین بار، همهی 420 کردهی دینکرد واژه به واژه به گونهی کامل ترجمهی تفسیری شده و در یک جلد کتاب آمده است. همچنین بازسازی نوشتههای پهلوی آوانویسی شده و یادداشتها به گونهی کامل در کتاب آورده شده است.
تدوین پیشین این کتاب کهن به دست دو تن از فرهیختگان تاریخ فرهنگ ایرانزمین به نامهای آذرفرنبغ پسر فرخزاد و آذرباد پسر امید سامانبندی شده است. بازسازی نوشتار پهلوی، آوانویسی، ترجمه و یادداشتها برپایهی دینکرد چاپ مَدَن به کوشش فریدون فضیلت انجام شده است.
فریدون فضیلت در گزارش دیباچهی دینکرد سوم درباره ترجمه نوشته است: «در این دفتر، تا آنجاکه بشود، ترجمهی واژهبهواژه نزدیک به نحو پهلوی ارایه میشود، هر چند سربهسر چنین ترجمهای ممکن نیست؛ اما رویِ همرفته این گونه ترجمه به کار خواندن متن پهلوی میآید و زبانشناسان و پژوهندگان نامههای پهلوی را سودمند افتد».
در بخشی دیگر از گزارش مینویسد: «ازآنجاکه، زبان فارسیِ امروز، گسترشِ همان زبان پهلوی است از کسوتِ پیشینِ آن، ازاینرو، از متنهای پهلوی بهجز ترجمههای معنائیک، بهتر است ترجمههایی واژهبهواژه نیز در دسترس پژوهندگان باشد و این، به محقق زبانهای باستان و دانشجویان این رشته، زمانک (=فرصتِ) آن را میدهد تا به بافت سخن نویسنده یا نویسندگان نزدیک شوند».
گزارشگر پیرامون چراییِ بازنویسی دوبارهی آوانویسی دینکرد سوم آورده است: «بسا خواننده بپرسد با آنکه آوانویسی سرتاسری دینکرد سوم در دفتری جداگانه به همراه متن پهلوی نوشته و چاپ و پخش شده است، چراییِ بازنویسی دوبارهی آوانویسی در این دفتر، به همراه ترجمه در چیست؟ پاسخ این است که، آوانویسی در آن دفتر جداگانه، گزارش دینکرد سوم است آن گونه که به ما رسیده است و قرائت کردهایم. آوانویسی در این دفترِ در دست، به همراه ترجمه، مبتنی بر بازسازی متن پهلوی است آن گونه که پژوهش کردهام و آنگونه که متن را بازساختهام. که میتواند مقدمهای برای بازسازی آرمانی دینکرد باشد شاید به دست کسی دیگر».
دینْکرد یا دینکرت کتاب سترگی است به زبان پارسی میانه «پهلوی»، که آن را به درستی «دانشنامهی مَزْدَیَسْنی» یا «درسنامهی دین مزدایی (زرتشتی)» خواندهاند. این نسک، گستردهترین کارنامهای است که از زبان فارسی میانه (زبان پهلوی) به دست ما رسیده است. با مطالعه دینکرد میتوان به سبک اندیشه و جهانبینی دانشمندان مزدایی هم در دورههای واپسین ساسانی و نیز سه سده آغازین اسلامی پی برد. نویسنده دینکرد خود را هیربد پایبند به کردار دین میشناساند. در روایت پایانی دینکرد سوم، شخصی به نام آذرباد پسر امید خود را پیشوای بهدینان و مدون دینکرد کنونی معرفی میکند و مؤلف اصلی دینکرد را آذر فرنبغ پسر فرخزاد میشمارد.
چاپ نخست «دینکرد سوم»، با ترجمهی تفسیری واژهبهواژهی 420 کرده، پژوهش و آوانویسی، فریدون فضیلت، سال 1399 از سوی انتشارات برسم با مدیریت دیناز دهنادی به چاپ رسیده و با 1451 رویه به قیمت 450 هزار تومان در دسترس دوستداران متون کهن قرار گرفته است.
دانشجویان ورودی سال 1399 با شرایط ویژه به گونه پرداخت وجه در 3 قسط میتوانند کتاب را از نشر برسم تهیه کنند. برای بهرهوری از شرایط ویژه میبایست در رویهی اینستاگرام نشر برسم به نشانی barsam_publishing@ پیام بگذارید.
دوستداران برای خرید کتاب میتوانند با دفتر امرداد به شمارهی 88325331 و 888824806 تماس بگیرند و یا از فروشگاه امرداد، اینترنتی از لینک زیر خریداری کنند.
لینک فروش اینترنتی کتاب دینکرد سوم
یک پاسخ
سلام،
آیا در دانشنامه دینکرد اشاره ای به مراسم چیدن سفره هفت سین به هنگام برپائی جشن عید باستانی نوروز و معنای نهفته شده در پشت پرده ظاهری این رسم شده است ؟ گویا ایرانیان ماقبل زرتشت و پادشاهان پیشدادی ، حرف سین را حرف اول هفت شئی یا چیز نمی پنداشته اند بلکه حرف اول واژه باستانی سامان به معنای نظم و زندگی.
یعنی اقوام ساکن سرزمین ایران بر این باور بوده اند که کیهان تنها دارای یک سامان یا نظم کلی نمی باشد بلکه هفت سامان یا نظم کلی و انسان در هرکدام از این سامان های هفتگانه دارای یک نوع زندگی دیگری می باشد، لذا از دیدگاه آن اقوام انسان تنها دارای یک حیات یا زندگی نمی باشد بلکه هفت تا. از آنجائیکه آن اقوام به نوسانات متوالی باز و بسته شدن یا انبساط و انقباض محتوای کیهان یا جهان علم و آگاهی نداشته اند طوریکه بتوانند ظهورات متوالی سامان ها و حیات هفتگانه را پشت سر هم از طریق چرخه یا گردش وقوع مه بانگ های متوالی به زبان و روش علمی شرح و توضیح دهند، آن هفت سامان را بصورت طبقه بر طبقه و یا محیط و محاط می پنداشته اند که هر فرد انسانی در هرکدام از طبقات بطور همزمان و به نوع دیگری مشغول زندگی است. آن جهان بینی انسان شناسی ؛ کیهان شناسی و هستی شناسی فرا باستانی بعدا منجر به پیدایش هیئت یا نجوم بطلمیوسی در اسکندریه و باور به هفت آسمان طبقه بر طبقه و یک زمین در مرکز آنها در بین قوم عرب گشته است. خواب معراج یعقوب نوه ابراهیم و معراج نامه اردا ویرادف پارسی و خواب معراج پیامبر اسلام هرسه ریشه در آن جهان بینی انسان ایران باستان دارند. خطوط هفتگانه روی جام باستانی جم هم به احتمال قریب به یقین اشاره به سامان های کیهانی و زندگانی های هفتگانه انسانی دارند و نه نوشیدن مَی و شراب. واژه امشاسپندان به احتمال قریب به یقین در اصل و ریشه بصورت زیر بوده است : آم شا پند. حرف سین بین شا و پند نشانه جمع بوده است. لذا معنای این واژه در اصل عبارت بوده است از : پند های عام شاهانه. و هفت امشاسپندان اشاره به سامان های هفتگانه کیهانی و هفت زندگی انسانی بوده است. ریشه
واژه سنگین باستانی ” خویدوده ” به همان جهان بینی مردم سرزمین ایران ماقبل زرتشت و آبا و اجداد زرتشت و پادشاهان پیشدادی ، می رسد و هیچگونه ارتباطی با رسم ازدواج با محارم ندارد و در اصل و ریشه خطاب به تک تک افراد انسانی به معنای 《 خود تو ده تایی 》 بوده است. یعنی هر فرد انسانی در برترین حالت ملکوتی هستی یا وجود یعنی در نظام احسن آفرینش مبداء از یک خانواده خودی ده عضویی مشتمل بر پنج مرد و پنج زن آفریده شده است با هدف زوجیت هر فرد انسانی با خود در قالب پنج زوج ملکوتی و تجربه عشق خویشتن به پنج روش مختلف. آن نظام احسن و حیات بهشتی درون آن در سطح کمال ایده آل دیگر وجود ندارد بلکه با آغاز سفر نزولی و صعودی به پایان رسیده و پس از آن، سلسله طویل نظم ها و حیات های دنیوی آغاز گردیده است با هدف بازگشت مجدد در پایان سفر به آن نظام احسن و از سر گرفتن دوباره زندگی بهشتی. این آمدن و شدن و رفتن از طریق چرخه یا گردش وقوع مه بانگ های هفتگانه و متوالی و فراوان جاری گشته و صورت می پذیرد و کلیه راه های دیگر گمراهه محسوب می شوند. چرخه یا گردش و یا زنجیره تولد و مرگ هندوان هم از این طریق صورت می پذیر و نه از طریق حلول روان.