غیاث‌الدین جمشید کاشانی (790-832 قمری/1388-1429 میلادی) و یا به سخنی جمشید پور مسعود پور محمود پزشک کاشانی نامور به غیاث‌الدین، که در باختر (:غرب) به الکاشی (al-kashi) نامبردار است، چنان‌كه از نامش پیدا است فرزند پزشكی كاشانی بود.
سرتاسر سرگذشت غیاث‌الدین جمشید كوشش و پژوهش‌های دانشی است. او در ریاضی و ستاره‌شناسی بزرگ‌ترین خدمت‌ها را به جامعه بشری نموده است و در زمینه‌ی فیزیك یكی از زبردست‌ترین دانشمندان ایرانی به شمار می‌رود.
بیشترین آگاهی‌های ما از سرگذشت او پژوهش‌های ارزنده و نیز دو نامه‌ای است که به پدر خود و مردم کاشان نوشته است.
دوران کودکی و جوانی او درست هم‌زمان با اوج تاخت و تازهای ددمنشانه‌ی تیمور به ایران بود. با این همه، جمشید در همین پیرامون نیز هرگز از آموختن دانش‌های گوناگون بازنماند. پدرش، مسعود، چنان‌که گفتیم، پزشک بود و یچ دور نیست که از دانش‌های دیگر نیز بهره‌ی بسیار داشته است. برای نمونه، در یکی از نامه‌های کاشانی به پدرش آشكار می‌شود که پدر بر آن بوده تا گزارشی بر «معیار الاشعار» نصیرالدین توسی بنویسد و برای پسرش، یعنی جمشید بفرستد.
آنچه در بالا آمده بخشی از نوشتار «در اندیشه‌ی آسمان» به قلم فرشید ابراهیمی پژوهشگر تاریخ است که در رویه‌ی تاریخ امرداد 382 به زندگی غیاث‌الدین جمشید کاشانی دانشمند ایرانی پرداخته است.
خوانندگان می‌توانند برای دسترسی به هفته‌نامه‌ی امرداد افزون‌بر نمایندگی‌ها و روزنامه‌فروشی‌ها از راه‌های زیر نیز بهره ببرند.
لینک خرید اینترنتی شماره‌ی 382 امرداد:
لینک اشتراک ایمیلی هفته‌نامه امرداد:
