خسرو مهرفر کنشگر زرتشتی که در آمریکا زندگی می‌کند نوشتاری را دوشنبه ۱۵ آبانماه ۱۳۹۶ برابر با ششم نوامبر ۲۰۱۷ میلادی در روزنامه‌ی لس‌آنجلس تایمز پیرامون خلیج فارس نوشته است که برگردان آن را در ادامه می‌خوانید.
سیاست‌مداران و مسوولان اجرایی می‌آیند و می‌روند اما این تنها تاریخ است که باقی میماند. سیاست‌ها به دست گذر زمان ناپدید خواهند شد مگر اینکه ریشه در اشتراکات ما که همان «انسانیت» است، داشته باشند.
رقابت‌های منطقه‌ای و جهانی میان قدرت‌ها تاثیری در نشان دادن هویت واقعی شاخاب (:خلیج) پارس نخواهد داشت. شاخاب پارس همیشه شاخاب پارس میماند. (اشاره به بحث منطقه‌ای نام شاخاب پارس که گروهی آن را خلیج عربی می‌نامند.)
تاریخ این منطقه از جهان همان‌گونه که اسناد گوناگون نشان می‌دهد، نمایان‌گر تنها دو واژه است: «شاخاب پارس»
بنابر نوشتاری که در روزنامه‌ی «گاردین» منتشر شده است، «بطلمیوس» و «استرابو» جغرافی‌دانان یونانی در نوشته‌های خود شاخاب پارس را بخشی از پهنه‌ای آبی می‌دانستند. در روزگار جدید از سال ۱۹۱۷ میلادی برابر با ۱۲۹۶ خورشیدی ایالات متحده‌ی آمریکا، سازمان ملل و دیگر سازمان‌های جهانی با اتکا به شواهد تاریخی این پهنه‌ی آبی را به طور رسمی شاخاب پارس نامیده‌اند.
آشکار است که این نام قدیمی پس از گذر سده‌ها همچنان زنده مانده و به بخش مهمی از هویت ملتی با تاریخ و فرهنگ چند هزار ساله تبدیل شده است. ملتی کهن که مهد تولد نخستین اعلامیه‌ی حقوق بشر و آزادی از سوی پسرش «کورش بزرگ» است.
این نوشتار را در روز بزرگ‌داشت کورش بزرگ می‌نویسم، روزی که سازمان ملل آن را به طور رسمی پذیرفته است. این روز به طور غیررسمی از سوی بسیاری از مردم صلح‌طلب در هفتم آبان جشن گرفته می‌شود. در این روز کورش بزرگ یودیان را از اسارت بابل رها کرد و این آزادی را به آنها داد به سرزمین‌های خود بازگردند و معابد خود را از نو بسازند.
این مرد بزرگ پسر ملتی با تاریخ و فرهنگ پرافتخار است به گونه‌ای که هویت دیرین آنها با شاخاب پارس پیوند خورده است. نام امروزی و تاریخی شاخاب پارس آزمونی برای این دوران است. این نام جدا از ملی‌گرایی، جهانی‌شدن و هرگونه مکتب فکری دیگر است.
این نام، مساله‌ی هویت برای گروهی از مردم صلح‌طلب و احترام به تاریخ بشریت تمامی انسا‌ن‌ها است.
شما می‌توانید این نوشتار را به زبان انگلیسی از اینجا بخوانید.
21 پاسخ
افرین بر این همکیشانی که در خارج از ایران هنوز هم در اندیشه ایران و ایرانی و شناسه تاریخی ملی خود آن هم در این سطح نشریه معتبر لوس انجلس تایمز هستند. و آفرین بر امرداد که بهدینان را در سراسر جهان به هم پیوند داده است.
با درود بسیار و سپاس بیکران. مهرداد پیروزمند
بنده اصل مقاله را درخود نشریه لس انجلس تایمزخواندم. اولا به نویسنده این مقاله افرین گفته و به مترجم ان نیز به همچنین. گفتار و کامنت اقای قبلی را نیز کاملا تایید میکنم. داریوش
درود بر ايرانيان و مخصوصا وهدينان فرهيخته
نوشتار نگارنده در لس أنجلس تايمز در رابطه با حقانيت تاريخي ايران و ايرانيان در خليج پارس عالي بود. به وجود چنين همكيشاني افتخار ميكنيم. پاينده و پايدار باشيد. هوشنك
عالي بود و سزاوار تحسين. با درود و سپاس
جهانگير
امارات خرد و ریز و چند کشور عربی حوزه خلیج فارس که حتا ۱۰۰ سال پیش اصلا وجود خارجی نداشتند اکنون در هر مجتمع ساختمانی جدید باید نام یک خیابان خود را خلیج عربی بگذارند. این (گویا) دستور دولتشان میباشد. این در حالیست که کشور ما با چند هزار سال قدمت و انواع و اقسام مدارک معتبر تاریخی حق طبیعی و قانونی خود را در پاسداری از نام خلیج پارس می‌خواهد. درود ما بر تمامی هم میهنان ایرانی در سرتاسر جهان که پاسدار حق و حقیقت هستند، و بر نویسنده این مقاله که به زیبایی تمام حق تاریخی ما را در لوس آنجلس تایمز در دید افکار جهانی قرار داده است. سپاس ما ٔبر عزیزان امرداد و به ویژه به آریا جوانمردی که ترجمان بسیار دقیق و درستی از اصل مقاله کرده است. در ضمن هم کشور ایران و هم یونان اصل مقاله را با ذکر ماخذ اصلی از لوس انجلس تایمز در چند سایت کشوری چاپ کرده اند. گویا یک کپی از این مقاله نیز به کاخ سفید و دست آقای ترامپ رسیده است. با امید پیروزی حق بر باطل و زنده ماندن نامه همیشگی خلیج فارس و ایران عزیز. کامران
خورشيد تابناك و روشني بخش راستي هميشه زير ابر تيره و تار دروغ نميماند. از نويسنده اين مقاله وزين و راستين و از دست اندر كاران امرداد ممنونيم. با بهترين ارزو ها براي ايران و ايراني سهراب.
این نوشتار را آنهایی که دشمنان تاریخی ما ایرانیان بوده و هستند و همین طور آنها که برای منافع شخصی سعی در جعل تاریخ دارند باید بخوانند. شاخاب پارس همیشه جزو سرزمین جاودان ایران بوده، هست و خواهد بود. سپاس و درود به امرداد و به نویسنده این نوشتار مستند تاریخی در لوس آنجلس تایمز، که سومین نشریه معتبر آمریکا و شاید جهان است. سپاسمند شیرین
ترجمه عين مفاله از لس انجلس تايمز با دكر مرجع و نام نكارنده و با اظافه شدن بك عكس تاريخي از خليج فارس و نام خياباني در قاهره با اسم،جليج فارس،كه شايد در زمان سادات بوده منتشر شده است. جاي خوشحالي و امبدواريست. نياز
مقاله بسيار اگاهي دهنده مستند و دقيقي بود. مقاله بعدي ايشان در لس أنجلس تايمز كه ٣ زور پيش در مورد تكنولوژي چاپ شد نيز بسيار دقيق و هشدار دهنده است. با درود. فريدون٤٤
به وجود همكيشاني مانند ايشان افتخارميكنيم. سرفراز ايران و ايراني و شاخاب هميشه فارس
بسيار منطقي علمي و سزاوار ستاايش و افرين. با درود فرحتاز.
ما همكيشاني هستيم كه در شهر هاي مختلف امريكا شمالي و اروبا و در تماس از راه هاي مختلف با هم. كبي اين نوشتار را تكثير كرده و به ديكر ايرانيان داده ايم. از نويسنده مترجم و امرداد عزيز ممنونيم كه واقعيت هاي تاريخي را از اين راه زنده و بر روي شبكه اينترنت همبشكي و مانا ميدارد. اردشير
ما به تازگی این نوشتار را دیدیم. باید به این همکیش عزیز و کنشگر زرتشتی، بهدین خسرو مهرفر درود گفت و به امرداد سپاس که چنین نوشتار هایی را در این سطح مطرح و چاپ میکنند. حفظ آبرو و حیثیت ایران و ایرانی در سطح جهانی وظیفه هر ایرانی از هر کیش و در هر کجای جهان است، به ویژه اگر بر پایه سند و مدرک تاریخی و بر اساس منطق و راستی و درستی که اساس دین بهی هست باشد. آفرین، درود و سپاس بر همگی شما. آرش و پریسا
ما أصل مقاله را در لس أنجلس تايمز خوانده بوديم. همكيشان عزيز تماس گرفتند كه در گرامي نامه امرداد نيز چاپ شده است. به امرداد به نگارنده و به أريا جوانمردي كه ترجمان بسيار دقيقي از أصل مقاله در لس أنجلس تايمز كرده است افرين كفته و درود و سپاس داريم. شهريار و مهين بانو
آفرین بر این نوشتار و آفرین بر امرداد. قرین امیدواریست که نام و فرهنگ و تاریخ ایران و خلیج همیشگی پارس در غربت توسط فرزندان ایران و نشریات معتبر و مسول همیشه زنده و جاوید مانده و میماند. جای امیدواریست. با سپاس و درود بیکران، منوچهر
فرزانگان ارجمند و فرهیخته مشترکین امرداد؛
اگر به این نشریه علاقمندید باید که به پایداری آن به کوشید. اگر به مطالب امرداد اخبار و عکس‌ها و پرتره‌های زیبا از ایران ما سرزمین مادری همه شما برون مرزی‌ها علاقمندید باید به امرداد همیاری رسانید. این نشریه متعلق به تمامی همکیشان درون مرز و برون مرز است. در پایداری و گسترش آن بکوشیم. هما زور بیم، هما زور اشو بیم. یک همکیش
با خواندن این گونه نوشتار‌ها آن هم در این سطح هر ایرانی به جاودانگی فرهنگ غنی و انسانی و دیرپای ایران اهورایی پی میبرد. آفرین درود و سپاس. جهانگیر
در تأييد ديدگاه و نظريات إبراز شده من و همسرم نيز به امرداد و نويسنده اين مقاله سپاسمنديم. جاي اميدوارست كه جوانان همكيش در هر كجاي جهان كه زندگي ميكنند ايران و إيراني را نه تنها فراموش نكرده اند بلكه در كسترش و پويايي فرهنك دير پاي نياكاني كوشا نيز هستند. رستم با درود و سپاس بر همه همكيشان
افرين به تمامي إيرانياني كه سرزمين مادري را فراموش نكرده و در حقانيت تاريخي ان در سراسر جهان ميكوشند. افرين درود و سپاس.
من آلمان به دنیا آمده‌ام تا ۸ سالم آنجا بعد کار بابا رفته‌مان به فرانسه و بعد همه آمدیم آمریکا. فارسی هم اینجا کم بلد هستم و خوب نیست و ببخشیدم. پدر یک دوستم لوس انجلس تایمز داد به بابام و من هم خواندم. با اینکه هرگز ایران را ندیده‌ام و امیدی دارم یک روز ببینمش، ولی عشق ایران را دارم و به فرهنگ آن خیلی دوست دارم. نوشته لوس انجلس تایمز در من عشق به ایران و فرهنگ بزرگش رو بیشتر کرده و افتخار من هست که اول ایرانی هستم هر کجا که زندگی کنم. من ایران را دوست دارم. من دریای مازندران و خلیج ایرانی پارس را دوست دارم. من یک روز ایران را میبینم. رایان