ارباب رستم گیو در سال 1267 خورشیدی در شهر یزد به دنیا آمد پدر او به نام بهمن و مادرش به نام خرمن و خانواده او زرتشتی و بسیار مؤمن و معتقد بودند. رستم بهمن دوره‌ی ابتدایی را در مدرسه كیخسروی یزد آغاز كرد و پس از مدتی برای آموختن زبان انگلیسی به مدرسه‌ی مرسلین مراجعه، در آنجا نام‌نویسی و به تحصیل خود ادامه داد. رستم بهمن پس از پایان تحصیلات خود در یزد در سال 1287 خورشیدی به سن 20 سالگی به تهران مسافرت نمود چند سال با برادر خود بنام گیو شاه‌پور به تجارت مشغول شد و پس از آن در شركتی به نام شركت یگانگی پارسیان به تجارت ادامه داد. رستم بهمن به واسطه كوشش و جدیت در كار و راستی و درستی به زودی معروف گردید. از این به بعد رستم بهمن به فعالیت‌های اجتماعی هم پرداخت و در سال 1312 خورشیدی نام گیو را برای نام خانوادگی خود انتخاب نمود و در همین سال در انتخابات انجمن زرتشتیان تهران موفق و به عضویت انجمن انتخاب گردید. ارباب رستم گیو در انتخابات دوره‌ی بعد انجمن زرتشتیان هم موفق و به نیابت ریاست انجمن زرتشتیان برگزیده گردید. ارباب رستم گیو در دوره‌ی هفدهم انجمن زرتشتیان پس از درگذشت شادروان ارباب كیخسرو شاهرخ به ریاست انجمن زرتشتیان تهران انتخاب و تا دوره 28 انجمن زرتشتیان این سمت را حفظ نمود ( به استثنای یك دوره كه پس از انتخاب شدن استعفا داد) ولی بعد مجدداً انتخاب، باز در سمت ریاست انجمن ابقاء گردید.
ارباب رستم گیو در دوره‌ی چهاردهم مجلس شورای ملی از طرف زرتشتیان تهران به نمایندگی مجلس انتخاب و تا دوره‌ی 28 مجلس این سمت را حفظ نمود، پس از آن به واسطه كٍبَر سن از نمایندگی مجلس عذر خواست ولی در سال 1342 خورشیدی با خدمات عام‌المنفعه زیادی كه در تهران و شهرستان‌های دیگر ایران و خارج انجام داده بود از طرف پادشاه ایران به عنوان سناتور انتصابی و نماینده مجلس سنا گردید.
ارباب رستم گیو مردی بود بزرگوار، آرام، متین،سخت‌كوش، پركار و خیرخواه و در كلیه كارهای خیر و عام‌المنفعه پیش‌قدم، به این جهت نزد عموم مردم از احترام فوق‌العاده برخواردار بود.
ارباب رستم گیو مؤسسات خیریه متعدد و گوناگون از قبیل دبستان، دبیرستان، درمانگاه، سالن‌های اجتماعی و خانه برای خانواده‌های نیازمند ساخته است كه بعضی از آنها ذكر می‌گردد:
1- در تهران‌پارس بر روی زمینی به مساحت حدود بیست و پنج هزار مترمربع اقدام به ساختن شصت دستگاه آپارتمان با آب و برق و لوله‌كشی و وسایل لازم كرده است. این محل به نام رستم‌باغ معروف است. ارباب گیو آپارتمان‌ها را با اجاره‌ی بسیار ارزان در اختیار خانواده‌های نیازمند گذاشته است.
2- یك تالار سخنرانی كامل برای انجام مراسم و تشریفات اجتماعی بنا كرده است.
3- یك آدریان (عبادت‌گاه) برای انجام كارهای دینی در آنجا ساخته است.
4- یك مدرسه پسرانه به نام دانشمند ایران شناس معروف شادروان استاد ابراهیم پورداود درتهران‌پارس ساخته است.
5- یك مدرسه دخترانه هم به نام شادروان استاد خدابخش (كه استاد خدابخش در دوره‌ی تحصیل ارباب گیو معلم او بوده) بنا كرده است.
6- درمانگاهی در (كوهان دماوند) بنا كرده كه مانند مؤسسات دیگر مورد استفاده ساكنین كوهان دماوند است.
7- آب‌انبار بزرگی با آب لوله‌كشی در شهر یزد كه دچار كم آبی بوده بنا كرده است.
8- كمك‌های مالی به دبیرستان ایرانشهر كرمان نموده است.
9- كمك های مالی به دبیرستان كیخسروی یزد نموده .
10- همچنین در تهران، اصفهان، شیراز، سوهانك، دهات و شهرهای دیگر عبادت‌گاه، مسجد،
آب انبار
راه شوسه ساخته كه شرح همه‌ی آنها به قول معروف «مثنوی هفتاد من كاغذ شود»
نكته مهم دیگری كه باید ذكر شود این است كه شخصیت این بزرگ مرد فقط در بذل و بخشش و كارهای خیر خلاصه نمی‌شود.
ایشان هفت سال عضویت و بیست وپنج سال ریاست انجمن زرتشتیان تهران كه انجمنی خیریه – اجتماعی و غیرانتفاعی است دارا بوده‌اند روی‌هم رفته سی و دو سال در این انجمن خدمت كرده‌اند و آثار نیك بسیاری از خود به یادگار گذاشته‌اند.
ایشان شش دوره نمایندگی زرتشتیان را در مجلس شورای ملی بعهده داشته و یك دوره هم سناتور بوده‌اند.
به علاوه نباید فراموش شود كه در آغاز كار و فعالیت سیاسی ایشان جنگ جهانی دوم شروع شد كه پس از مدتی با هجوم بیگانگان به كشور ما (با وجود بی‌طرفی ایران در جنگ) بسیاری از كارها را مختل كرد و مشكلات زیاد دیگری به مشكلات كشور ما افزود. افق سیاسی مبهم و نابسامانی‌های زیادی بروز نمودكه ذكر همه‌ی آنها باعث ملال خاطر می‌شود. در چنین جو آكنده از عدم ثبات و تشنج و ناراحتی خدمت اساسی بسیار دشوار و مشكل بود ولی شادروان ارباب رستم گیو با درایت، خونسردی، شناخت و پشتكار كشتی جماعت را از میان طوفان سیاسی به ساحل نجات هدایت نمود. به علاوه انجمن زرتشتیان و تشكیلات خیریه و اجتماعی وابسته به انجمن را هم به خوبی اداره كرد و امروز می‌بینیم كه نام شادروان به نیكی پایدار و باقی مانده است. براستی همتی عظیم و كار و رنج شبانه روزی می‌خواهد تا كسی بتواند از ناپایداری، پایداری و جاودانگی بسازد. امیدوارم زندگی و خدمات او بتواند سرمشق و راه‌كار برای جوانان آینده میهن گرامی ما ایران بشود.
