«اگرچه او را به انگیزهی وزارت بیمانندش در دستگاه ناصرالدینشاه قاجار از برجستهترین ترقیخواهان ایران روزگار ما دانستهاند، او را باید از نخستین روزنامهنگاران ایرانی و از جمله بنیانگذاران ایران نوین نیز دانست.
آری، سخن از میرزا محمدتقیخان فراهانی است. از او سخن بسیار گفته شده است، اما همچنان چهرهای ناپیدا دارد.
او همسر عزتالدوله، خواهر ناصرالدینشاه قاجار بود و به سبب پیوند دخترش تاجالملوک با مظفرالدینشاه، پنجمین پادشاه قاجار، پدربزرگ محمدعلیشاه نیز است. اما از دید اندیشه و روش فرمانروایی از تباری دیگر بود.
میرزامحمدتقی نزد قائممقام فراهانی پروریده شد و دورهای نیز منشی او بود. چندی پس از آنکه محمدشاه قاجار درگذشت، کاردار سفارت انگلیس با فرستادن پیکی این رخداد را به آگاهی ناصرالدینمیرزا در تبریز رساند. میرزافضلالله نصیرالملک، پیشکار ناصرالدینشاه، در فراهم نمودن زمینهی حرکت شاه به تهران درماند و میرزاتقیخان سرپرست این کار شد.»
آنچه در بالا آمده است بخشی از نوشتار «نادانی شه گرفت دامان امیر» به قلم فرشید ابراهیمی پژوهشگر تاریخ است. دبیر گروه تاریخ هفتهنامهی امرداد در این نوشتار به کنشهای امیرکبیر در دورهی صدارت، و چگونگی قتل وی پرداخته است. این نوشتار در رویهی تاریخ امرداد 403 چاپ شده است.
خوانندگان میتوانند برای دسترسی به هفتهنامهی امرداد افزونبر نمایندگیها و روزنامهفروشیها از راههای زیر نیز بهره ببرند.
لینک خرید اینترنتی شماره 403 امرداد