ایران درودی نقاش و هنرمند پرآوازه‌ی ایرانی، بامداد امروز در ۸۵ سالگی درگذشت.
به گزارش خبرنگار مهر، ایران درودی نقاش پیشکسوت و مطرح ایرانی بامداد آدینه هفتم آبان ماه درگذشت.
تکتم نعیمی مدیر برنامه ایران درودی و عضو بنیاد ایران درودی با تایید این خبر درباره‌ی درگذشت این هنرمند گفت: «متأسفانه امروز صبح هفتم آبان ساعت هفت و نیم پس از تلاش‌های کادر درمان بیمارستان دی ایران درودی دار فانی را وداع گفت».
وی درباره وضعیت این بانوی نقاش پیش از این عنوان کرد: «از ۱۱ شهریور و پس از بهبود ابتلای به کرونا، همچنان درگیر رفتن به بیمارستان بود و چند باری هم بستری شد. با این حال هفته پیش حالشان به صورت اورژانسی خراب شد منتقل به بیمارستان شدند اول بیمارستان ایران مهر و بعد به بیمارستان دی رفتند و در آی سی یو بستری بود».
ایران درودی نقاش نام‌آور ایرانی در ۱۱ شهریور ۱۳۱۵ در خراسان زاده شد و غیر از نقاش، نویسنده، منتقد هنری و استاد دانشگاه رشته تاریخ هنر نیز بود.
درودی در نمایشگاه‌های گروهی بسیاری در ایران و در سطح بین‌الملل شرکت داشته که از واپسین آن‌ها می‌توان به نمایشگاه هنرمندان پیشکسوت اشاره کرد. این نمایشگاه در آبان‌ماه ۱۳۹۸ در فرهنگسرای نیاوران برگزار شد.
ایران درودی در فروردین ماه 1399 در گفت‌وگویی خواندنی با ایسنا از عشق به ایران و مردمش سخن گفته بود:
به ایران بازگشته‌ام تا در خاک ایران بمیرم
از درودی پرسیده شده است که آرزوی شما برای مردم ایران چیست؟ او می‌گوید: «در طول عمرم به ملت ایران ثابت کرده‌ام که این ملت صبور و متحمل و بزرگ‌مردان تاریخ ایران و تاریخ پرشکوهش را عاشقانه دوست می‌دارم. من در هیچ لحظه‌ای از زندگی مایوس نشده‌ام؛ چراکه می‌دانم ملت ایران مرا دوست می‌دارد. من به ایران بازگشته‌ام تا در خاک ایران بمیرم. برای من مهمترین ارزش زندگی در ایثار عشق است. پس بیشتر از همیشه به ایران عزیزمان عشق بورزیم تا قادر شویم در برابر صدمات ناگوار سال گذشته ناشی از طبیعت چون سیل و زلزله و حادثه دردناک سقوط هواپیمای مسافربری، تاب بیاوریم»
وی همچنین در یکی از گفت‌وگوهای مجازی با «انجمن دوستی ایران و فرانسه» از عشق بی‌اندازه و بی‌مرز خود به ایران و تاریخ این سرزمین سخن گفت:
نام من ایران است …
«درودی سخنان خود را با گفتن عشق خود به ملت ایران آغاز کرد و یادآور شد: «در طول زندگی‌ام بارها ثابت کرده‌ام که تا چه‌اندازه ایران‌زمین، تاریخ پرشکوه آن و هموطنانم را دوست دارم. من عاشق به دنیا آمدم و عشقم به ایران و تاریخ پُرشکوه آن را همواره صادقانه ابراز کرده‌ام».
او افزود «اما در راس همه انگیزه‌هایی که دارم ایمان قرار دارد؛ ایمان به هویت ایرانی بودن. اسم من ایران است و با انتخاب این نام وظیفه بزرگی را به من محول کرده‌اند. به عنوان یک ایرانی عشقم را با ملت ایران تقسیم می‌کنم و آن چیزی را که از هنر و آفرینش می‌دانم، به هموطنانم می‌گویم. تاریخ پرشکوه هخامنشیان و کورش کبیر با حقوق بشر و فردوسی اشعارش بسیار بر من تاثیرگذار بوده‌اند و خودم نیز پیرو مولانا هستم که این موضوع از نقاشی‌ها و نوع نگاهم به زندگی کاملا آشکار است».
نامش به نیکی و یادش به یادگار
3 پاسخ
ای کاش عکسی از آثار هنری بانو درودی در سایت گذاشته میشد. روحش شاد.
بخشی از شعر شاملو در ستایش هنر ایران درودی:
غریو را
تصویر کن!
عصر مرا
در منحنی تازیانه به نیشخط رنج؛
همسایه ی مرا
بیگانه با امید و خدا؛
و حرمت ما را
که به دینار و درم برکشیده اند و فروخته.
تمامی الفاظ جهان را در اختیار داشتیم و
آن نگفتیم
که به کار آید
چرا که تنها یک سخن
یک سخن در میانه نبود:
آزادی!
ما نگفتیم
نو تصویرش کن!
یاد ایران درودی پایدار.
یادش گرامی. درباره او و نمونه هایی از آثارش را می توانید در تارنمای شخصی او به نشانی ببینید: http://irandarroudi.com/fa/paints