روزنامه‌نگار بود…. نزدیک به یکسد سال پیش!
زادروزش را 20 آذر 1273 خورشیدی (1894م) نوشته‌اند. نامش «سید محمدرضا کردستانی» (فرزند حاج سید ابوالقاسم کردستانی)، اما آوازه‌ی روزنامه‌نگاری و ادبی‌اش «میرزاده‌ی عشقی» است.
سال‌های کودکی را در مکتب‌خانه‌های بومی و از هفت سالگی در آموزشگاه‌های «الفت» و «آلیانس» به آموختن پارسی و فرانسه سرگرم بود. پیش از آنکه از این مدرسه گواهی‌نامه دریافت کند در یک تجارتخانه‌ی بازرگانی فرانسوی به ترجمه پرداخته و بر زبان فرانسه چیرگی یافت. در آغاز ۱۵ سالگی به اصفهان می‌رود، سپس برای پایان آموزش به تهران آمد، بیش از سه ماه نگذشت که به همدان بازگشت وچهار ماه پس از آن به پافشاری پدر برای پیگیری آموزش روانه‌ی پایتخت شد، اما عشقی از تهران به رشت و بندر انزلی رهسپار و از آنجا به مرکز بازآمد.
هنگامی که در همدان به سر می‌برد آغاز جنگ جهانی نخست (۱۹۱۴–۱۹۱۸ میلادی) یا همان دوره‌ی کشمکش سیاست متفقین و کشورهای هم‌پیمان بود. در این میان عشقی به هواخواهی از عثمانی‌ها پرداخت و زمانی که چند هزار تن کوچندگان ایرانی در گذر از باختر ایران به سوی استانبول می‌رفتند او هم به آن‌ها پیوست و همراه مهاجرین به آنجا رفت.
«عشقی در مسلخ عشق»، عنوان نوشتاری است که به مناسبت 20 آذر زادروز میرزاده‌ی عشقی به قلم فرشید ابراهیمی پژوهشگر تاریخ در هفته‌نامه‌ی امرداد 401 به چاپ رسیده است. آنچه در بالا آمده بخش کوتاهی از این نوشتار است که به زندگی و کارهای این چکامه‌سرای روزگار مشروطه پرداخته است.
خوانندگان می‌توانند برای دسترسی به هفته‌نامه‌ی امرداد افزون‌بر نمایندگی‌ها و روزنامه‌فروشی‌ها از راه‌های زیر نیز بهره ببرند:
لینک خرید اینترنتی شماره‌ی 401 امرداد
لینک اشتراک ایمیلی هفته‌نامه امرداد
نشانی دکه‌های شهر تهران ، کرج و حومه
