بزرگداشت عملیات جاویدان مروارید نیروی دریایی

هنگامی که ایرانیان از همبستگی ملی و آمادگی دفاعی شایسته‌ای برخوردار بودند در فراز و نشیب‌های تاریخی برابر دشمنان ایستادگی کرده و پیروز میدان شدند.
سخنان بالا را بانو یسنا خوشفکر دبیر اجرایی همایش «بزرگداشت عملیات خلیج فارس» که با همیاری کانون پژوهش‌های دریای پارس و گروه فرهنگی ـ پژوهشی ایران بوم برای بزرگداشت «روز نیروی دریایی» در خانه اندیشمندان علوم انسانی برگزار شد؛ گفت.

بیگانگان هرگز تمدن ایران زمین را با تمدن‌های از یاد رفته، برابری ندهند
خوشفکر باور داشت که ایران در درازنای تاریخ به انگیزه حسد و کینه‌توزی همسایگان همواره مورد یورش و تازش قرار گرفته‌است و هنگام همبستگی ملی ایرانیان دربرابر دشمن ایستادگی کرده و پیروز میدان بوده‌اند ولی شوربختانه در برخی از دوره‌های تاریخی گسستگی جامعه و آشفتگی‌های درونی کشور، نبود قوای نظامی یک‌پارچه و نداشتن شناخت درخور از توانایی دشمن انگیزه‌ای برای دست‌یابی دشمن به کشور و گاهی پاره پاره شدن آن انجامیده‌است.
وی در ادامه افزود: «هنوز در یاد مردم این سرزمین پیمان‌نامه‌های پاریس، ترکمن‌چای، گلستان و آخال که در پی همدستی دولت‌های انگلیس، روس و هم‌چنین بی‌کفایتی حاکمان وقت، بخش‌هایی از سرزمین مام میهن جدا گردید، برجای مانده‌است. البته نباید از یاد برد روح ایرانی خواری و چیرگی بیگانگان را برنمی‌تابد و اگر روزگار ایرانیان در نشیب بوده و شکست خورده‌اند ولی در دوره‌ای دیگر شکست را جبران کرده‌اند.»
دبیر همایش از استواری ایرانیان در برابر دشمن در جنگ هشت‌ساله ایران و عراق گفت: «جنگ  ایران و عراق با پایداری نیروهای مسلح به‌ویژه ارتش ایران انگیزه‌ای شد تا پس از دویست سال نشیب، رکود، اشغال و بی‌آبرویی، غرور ملی و عزت نفس ایرانیان بازگردد و دشمنان سنتی به این حقیقت پی ببرند که دیگر هرگز تمدن ایران زمین را با تمدن‌های از یاد رفته، برابری ندهند.»

پس از عملیات مروارید نیروی دریایی عراق تا پایان جنگ نقش موثری نداشت
خوشفکر در دنباله سخنانش گفت: «در هشت سال پایداری ورجاوند دفاع مقدس، دلاور مردان ارتش ایران بارها تاروپود دشمن زبون را در هم پیچیدند از جمله عملیات غرورآفرین «مروارید» که در تاریخ هفت آذر سال 1359 خورشیدی با همیاری نیروی دریایی و هوایی ارتش ایران صورت گرفت و به گفته کارشناسان نیروی دریایی عراق در پی این یورش برق‌آسا تا پایان جنگ نقش موثری نداشت.»
وی در بخش دیگری از جنگ روانی برای گسستن مردم از نیروهای مسلح کشور گفت: «بر ما فرزندان این سرزمین بایسته است در این پیچ سخت تاریخی که دشمنان کوشش می‌کنند با یک جنگ روانی گسترده مردم را نسبت به نیروهای مسلح کشور بدبین و دلسرد کنند، به پاس‌داشت ارزشمندترین نیروهای مسلح ایران بکوشیم و فرهنگ پشتیبانی از مرزبانان میهن را نهادینه کنیم.»
خوشفکر در پایان سخنانش از دکتر بهرام قاسمی، سرپرست خانه اندیشمندان علوم انسانی برای همیاری نیکش سپاسگزاری کرد و بخشی از سروده حسین منزوی را خواند:
ایران من! آفاق تو را زیر نگین باد / خورشید جهان تاب تو تابنده‌ترین باد
تو صخره‌ی صمایی و موج‌اند حوادث / تا بوده چنین بوده و تا هست چنین باد

در ادامه دکتر فرنگیس توسی با همراهانش و بانوی خردسالی به شاهنامه‌خوانی به روش نویی پرداختند، سپس ضرب‌ زورخانه مرشد اسداله خواجه‌وندی برگزار شد.
در پایان نیز از خانواده‌های جانبازان و شهیدان عملیات مروارید سپاسمندی شد.

کوتاه از کتاب «عملیات مروارید»
در کتاب عملیات مروارید، به نویسندگی سرتیپ دوم خلبان ستاد محمد مسبوق و سرهنگ اطلاعات عملیات علیرضا جواهری، در بخش پیشگفتار آمده‌است: «عراق تنها از راه اروندرود و دهانه ورودی خورعبداله به دریای پارس راه داشت. پس از پیروی انقلاب فرصت پیش آمده را ارج نهاده و با پیمان‌شکنی یک سویه پیمان‌نامه «1975 الجزایر» درصدد کنترل اروندرود برآمد تا شناورهای تجاری و نظامی این کشور آسان‌تر از گذشته در دریای پارس آمدوشد کنند. بنابراین یکی از آرمان‌های یورش عراق به ایران برهم زدن این پیمان‌نامه بود. با گذشت تنها 68 روز از آغاز جنگ، نیروی دریایی و هوایی ارتش ایران در هفتم آذر 1359 با هماهنگی کامل در عملیاتی مشترک پیکره نیروی دریایی و هوایی عراق را چنان کوبیدند تا نه‌تنها بخش بزرگی از نیروی دریایی و هوایی این کشور ویران شد بلکه به همان اندازه طرح دسترسی عراق از دهانه «خور عبداله» به دریای پارس با ناکامی روبه‌رو شد.
هفتم آذرماه 1359 روز همیشه ماندگار نیروی دریایی و پشتیبانی نیروی هوایی یکی از به‌یادماندنی‌ترین عملیات پشتیبانی رزمی نیروی هوایی ارتش از نیروهای سطحی در درازای دفاع مقدس به شمار می‌آید.»
کتاب‌های عملیات مروارید، تاریخ نبردهای هوایی و ماهیت‌شناسی جنگ در همایش به باشندگان پیشکش شد.

 

  احترام به سرود میهنی ایران در بزرگداشت عملیات مروارید

سعیده پراش مجری برنامه بزرگداشت عملیات مروارید

 

کوتاه از زندگی ناو سروان جانباز، یوسف کرمی‌پور
سعیده پراش مجری این همایش از ناو سروان جانباز، یوسف کرمی‌پور که فیلم مستندی از عملیات مروارید خلیج‌فارس را در دسترس کانون پژوهش‌های خلیج‌فارس قرارداده‌ بود سپاسمندی کرد و کوتاه  کارنامه زندگی وی را بازگو کرد: «ناو سروان جانباز یوسف کرم‌پور از بازماندگان ناوچه پیکان در آبادان سال 1327 دیده به جهان گشود. با داشتن دارای دیپلم برق و الکترونیک، دیپلم ادبی سال 1347 وارد نیروی دریایی شد. دوره تکمیلی دریایی را در ایتالیا و فرانسه گذراند. ارشد رسته برق و الکترونیک و برق سلاح بر روی ناوچه موشک‌انداز پیکان بود.
واحدهای خدمت وی در ناوشکن‌های موشک‌انداز زال و سام و هم‌چنین ناوچه موشک‌انداز پیکان با سمت ارشد برق و الکترونیک بود.»

 

یسنا خوشفکر دبیر اجرایی همایش بزرگداشت عملیات مروارید

فریدون جنیدی شاهنامه پژوه برجسته ایران

دریای پارس نه خلیج فارس، بهرین نه بحرین
فریدون جنیدی شاهنامه‌پژوه و زبان‌شناس تاریخ سخنران دیگر همایش «بزرگداشت عملیات خلیج فارس» از ریشه برخی واژه‌هایی که امروز نادرست به کار گرفته می‌شود گفت: « پیرامون بیست سال پیش در گفتاری به نام دریای پارس اشاره کردم. اگر دریایی به‌نام «دریای آدریاتیک» که یک‌چهارم دریای پارس است، دریا نامیده می‌شود و خلیج نیست پس ما هم پروانه نداریم به دریای پارس، خلیج فارس بگوییم.
ایرانیان از چند هزار سال پیش دریاها و دریانوردی را می‌شناختند. نام دریای پارس در نوشته‌های بابلی هم آمده‌است.»
وی در دنباله سخنانش افزود: «در این دریا چند جزیره وجود دارد که یکی از آن‌ها به‌نام «بهرین» سپرده شد. «بهرین» که «بحرین» نوشته می‌شود اشتباه است، وازه «به» به‌چَم (:معنی) «نیک» و «رین» به‌چم «جایگاه» و واژه «بهرین» به‌چم «جایگاه نیک» است و واژه‌ای کاملا ایرانی است. برای نمونه در واژه ساری واکه «ن» افتاده و پیش‌تر «سارین» به‌چم «جایگاه سبز» بوده‌است.
امروز بحرین در سرزمینی میان دو دریا معنی می‌کنند که اگر چنین باشد بایستی عربستان را بحرین نامید زیرا میان دو دریا جای دارد.
دیگر جزیره به‌نام «بوموسا» است. واژه «سا» به‌چم سبز ، بوموسا به‌چم سرزمین سبز که جایی شایسته برای چرانیدن دام‌های مردمان آن روزگار بود. شوربختان سازمان وزارت خارجه خودمان واژه «ابوموسی» را به کار می‌برد. اگر چنین اشتباهی از سوی چنین سازمانی صورت می‌گیرد نباید به بیگانگان خرده بگیریم که این سرزمین را از آن خود می‌دانند.»
جنیدی در پایان سخنانش افزون بر واکاوی واژه «ارتش» از خودگذشتگی نیروهای مسلح در هشت سال جنگ ایران و عراق سپاسمندی کرد.

 

پخش کلیپی ساخته شده از رویداد عمیات جاویدان مروارید

 از راست، سرتیپ خلبان علیرضا نمکی، سرتیپ خلبان غلامحسین چیت فروش، سرتیپ خلبان فریدون صمدی، سرتیپ خلبان محمد اسماعیل پیروان

دریادار ناصر سرنوشت

سرنوشت دریادار جانباز ناصر سرنوشت
پس از نمایش فیلم مستندی از عملیات مروارید خلیج فارس، دریادار جانباز ناصر سرنوشت سخنرانی کرد. وی سال 1330 در کرمان زاده شد و تحصیلات خود را را کارشناسی علوم دریایی و دوره عالی مخابرات دریایی در انگلستان، هم‌‌چنین کارشناسی الکترونیک و برق در امریکا به‌پایان رسانید. او در ناوهای ببر، پلنگ، رستم و فرامرز در بندرعباس در خدمت نیروی دریایی بود. با آغاز جنگ هشت ساله که نیروی دریایی بدون درنگ وارد جنگ شد و در عملیات‌های مهمی چون «مروارید» حضور پررنگی داشت.
ناصر سرنوشت از بازماندگان ناوچه پیکان است که در آب‌های دریای پارس به درازای دو روز مسافت 23 کیلومتر را با زخم‌های سخت به همراه یک اسیر عراقی پیمود. دریادار جانباز پس از جنگ نیز همواره به تلاش برای تقویت قوای دریایی ایران، دانش و تجربه خود را در نسل سکوهای پارس جنوبی، تعمیر سکوهای نفتی و گازی به‌کار گرفت و در بخش فراساحلی مین‌گذاری کف دریا و انجام تعمیر در این حوزه تاکنون سرگرم کار بوده‌است.
وی هرهشت سال جنگ به‌عنوان فرمانده در منطقه‌ی نبرد بود و واپسین فرماندهی وی پس از دوماه‌‌‌‌‌‌ونیم آتش‌بس ادامه داشت که خویشکاری گردآوری لاشه‌های «هواپیمایی ایرباس» بود.

دریا جایی است که همرزمانم را از دست دادم!
ناصر سرنوشت گفت که امروز جوانان گمانشان از دریا پلاژ، دریا و یک حوله روی دوش است ولی به دید من دریا جایی است که من زندگی کرده‌ام، دانش آموختم، سختی کشیده و خون دادم و همرزمانم را از دست دادم. جنگ دریا با دیگر جنگ‌ها دیگرگونه‌ است.
سرنوشت افزود: «ما در سال 1360 دانشکده دریایی را درنوشهر گشودیم که درزمانی دیگر دانشگاه دریایی شد. استادان دانشکده همه دانشجویانی بودند که پیش‌تر به کشورهای بیگانه فرستاده شده‌بودند و همه‌ی دانش‌هایی که آموخته و آزموده‌هایی که در جنگ داشتند برای تربیت افسران به‌کار گرفتند. افسرانی که سال 64 دانشگاه را به پایان رساندند بدون درنگ وارد جنگ شدند و سه سال هم جنگیدند و اکنون نسل نخست و دوم دانشجویان دانشکده دریایی بازنشست‌ شده‌اند.
از دیگر کارهای برجسته ما ساخت نخستین زیردریایی در سال 62 بود که در سد کرج آزمایش شد سپس ناوشکن ساختیم. 
ما امروز شادیم به‌عنوان پیشکسوتان و پیرمردهای نیروی دریایی، آزموده‌های خود را به نسل‌های جدید آموزش می‌دهیم البته من بازنشسته نیستم، بازبرخاسته هستم زیرا دانشی که آموختم را برای کشورم به‌کار گرفتم.»

در سرزمینی زندگی می‌کنیم که کاملا ایرانی است
این دریادار گفت: «سربلندی من است که در سرزمینی زندگی می‌کنم که کاملا ایرانی است؛ ما می‌توانستیم ع ر ب ی سخن بگوییم؛ نفس کشیدنمان برپایه دستور باشد ولی به کسی پروانه ندادیم خشکی و دریاهایمان به دست بگیرد.»
وی در پایان سخنانش گفت: «آینده این کشور به دست دریا است و دریا. ما آب شیرین‌مان را از دریا می‌گیریم؛ نفت‌مان را از دریا صادر می‌کنیم، همه کالاها را از دریا وارد یا صادر می‌کنیم.
1830 کیلومتر از مرز آبی ما هنوز خشک است ولی برخی جاها مانند جاسک و چاه‌بهار را تازه زنده کردیم. انگلیسی‌ها ما را از مکران و سیستان‌بلوچستان و سواحل دیگر فراری دادند و هنوز بندری در آن‌جاها ایجاد نکردیم. 16 جزیره داریم که هر کدام یک ناو هواپیمابر است. ما موهبت‌های خدادادی بسیاری داریم ولی به ما پروانه ندادند. اکنون ما داریم از آن‌ها بهره می‌گیریم و جوان‌های امروز که در نیروی دریایی آموزش می‌بینند از این آزموده‌ها بهره خواهند گرفت.»

گروه نقالی شاهنامه به سرپرستی فرنگیس طوسی

مرشد خواجه وندی به همراه باستانی کار، نخعی

خلبان شکاری، محمود ضرابی شعر میهنی خود را خواند

خلبان شکاری، فریدون صمدی

خلبان شکاری علیرضا نمکی

خلبان شکاری قاسم محمد امینی

خانواده خلبان جانباخته، ابراهیم شریفی

خلبان شکاری، محمد اسماعیل پیروان

خانواده خلبان شکاری، منوچهر محققی

خانواده خلبان شکاری، مهدی دادپی 

سرهنگ ناوبر ناصر رحیمی

خانواده خلبان شکاری جانباخته، حسین خلعتبری

ماکت کشتی جماران ازسوی دریادار ناصرسرنوشت به خانواده ناوسروان یوسف کرم پور داده شد

فرتور از همایون مهرزاد است.

1393