آیین پرسهی شادروان استاد دکتر هرمزدیار کیانمهر شنبه 25 اسفندماه 1397 خورشیدی در تالار ایرج برگزار شد.
شماری از زرتشتیان، کنشگران، خویشاوندان، دوستان و نزدیکان، یاد شادروان دکتر هرمزدیار کیانمهر را گرامی داشتند. اوستاخوانی آیین پرسه با آوای موبد اردشیر مهربانی انجام شد. تاجگوهر خدادادکوچکی، از کنشگران هازمان زرتشتی و خواهر روانشاد، سخنران این آیین بود.
دکتر هرمزدیار کیانمهر زادهی تیرماه 1311 خورشیدی در کرمان و دانشآموختهی رشتهی زیستشناسی و بازنشسته هیات علمی دانشگاه است. وی دوران جوانی و تحصیل را در تهران گذرانده و از دانشگاه پهلوی شیراز در رشتهی زیستشناسی فارغالتحصیل شده و سال 1335 خورشیدی برای ادامهی تحصیل به آمریکا رفته است. وی برای گذراندن دورهی تخصصی علوم گیاهی در دپارتمان بیولوژی دانشگاه شفیلد، به همراه خانواده چهار سال زندگی در انگلستان را تجربه کرده و جهت گذراندن فرصت مطالعاتی و تحقیق در دانشگاه مگیل، یک سال به کانادا رفته است. دکتر کیانمهر از سال 1345 خورشیدی با تدریس در دانشگاه شیراز ( دانشگاه پهلوی آن زمان) هموند هیات علمی دانشکدهی علوم پایه در بخش زیستشناسی شد. وی سال 1381 پس از 33 سال تدریس در دانشگاه فردوسی مشهد به عنوان استاد نمونه و چهرهی مانگار مفاخر علمی و با مرتبهی استاد کامل بازنشستهی هیات علمی شد.
شادروان استاد کیانمهر در نشستهای آموزشی سازمان زنان زرتشتی (طرح حساس) در راستای ارتقای سطح سلامت و بهداشت هازمان سخنرانیهایی در زمینهی سالم زیستن ارایه کرده بود. همچنین نوشتارهای بسیاری از استاد به یادگار مانده است. واپسین آن میتوان «خاطرههای تلخ و شیرین» که یادی از زندگینامهی وی است، را نام برد.
زندهیاد هرمزدیار کیانمهر پس از گذراندن دورهی بیماری، پنجشنبه 16 اسفندماه 1397 خورشیدی در سن 88 سالگی به هماروانان پیوست.
«امرداد» درگذشت استاد دکتر هرمزدیار کیانمهر را به خانوادهی کیانمهر و خدادادکوچکی، خویشان و آشنایان و نزدیکان وی آرامشباد میگوید و آرزوی شکیبایی برای آنان دارد.
تاجگوهر خدادادکوچکی، خواهر روانشاد دکتر هرمزدیار کیانمهر
روزبه کیانمهر، فرزند روانشاد
موبد اردشیر مهربانی، اوستاخوانی آیین پرسه زندهیاد هرمزدیار کیانمهر را بر دوش داشت
فرتور از ماندانا آذرکیوان است.
0114—-
3 پاسخ
روحشان شاد و ادای احترام و تسلیت به بازماندگان این فرهیخته نیکوکار
با درود، روح استاد هرمزدیار کیانمهر شاد باد.
روحشان شاد،استاد بنده بودن،جز خوبی چیزی یادمان نیست