همکیشان مسافر جایی برای اقامت در تهران ندارند

در پی بسته‌ماندن پذیرشگاه پارسایی و درخواست شماری از همکیشان مقیم در شهرهای دیگر درباره‌ی مکانی برای اقامت کوتاه‌مدت در تهران، امرداد امکان جایگزینی اقامتگاه را از انجمن زرتشتیان تهران پیگیر شد.

پذیرشگاه مهربان جمشید پارسایی تهران یکم دی‌ماه 1398 خورشیدی پس از 76 سال پذیرش مسافر از خدمت بازایستاد. همزمانی نوروز 99 با همه‌گیری بیماری نوپدید کووید و گذران دو نوروز پیاپی با محدودیت سفر شاید بسته بودن پذیرشگاه را به فراموشی سپرد. حال که باردیگر مسافرت‌ها از سرگرفته شده، با افزونی هزینه‌های اقامت، کمبود پذیرشگاه دغدغه‌‌ای شده برای همکیشانی که به تهران می‌آیند. درخواست شماری از همکیشان این است که انجمن زرتشتیان تهران گامی برای رفاه اسکان مسافران بردارد و تا زمان به انجام رسیدن نوسازی پذیرشگاه پارسایی، مکانی جایگزین را برای اسکان مسافران در نظر بگیرد. اختصاص یک واحد مسکونی از آپارتمان‌های در اختیار انجمن را برای پذیرش همکیشان مسافر پیشنهاد کردند تا مهمانان تهران با هماهنگی قبلی، کوتاه مدت آنجا اقامت بگیرند. به گفته‌ی افشین نمیرانیان، فرنشین انجمن زرتشتیان تهران، شوربختانه این امکان وجود ندارد.

79 سال پیش در روز اورمزد و خورداد ماه سال 1322 خورشیدی، روانشاد ارباب مهربان جمشید پارسایی ساختمان پذیرشگاه را با اندیشه‌ای نیک برای اسکان مسافران زرتشتی در شهر تهران به انجمن زرتشتیان تهران اهدا کرد و موافقت‌‌نامه‌ای میان فرنشین وقت انجمن ارباب رستم گیو و مهربان پارسایی نوشته شد. از جمله موارد یادشده در این موافقت‌نامه، تغییرناپذیری نام این پذیرشگاه و همچنین ممنوعیت هرگونه معامله و نقل و انتقال بر عرصه و اعیان آن است. در سال 1329 و در جبهه شرقی این ملک، ساختمانی سه طبقه باز هم با دهش خانواده پارسایی ساخته شد که با پیشنهاد خانواده پارسایی و تایید هیات مدیره انجمن و تصویب در مجمع عمومی به تاریخ نهم فروردین ماه 1330، این مستغلات برای امور خیریه به مدت یک هزار سال حبس گردیدند.

در گذر زمان پذیرشگاه پارسایی با ساختمانی آجری و دارای تیرهای چوبی و سقف پوشش چوبی فرسوده شد. میانه‌ی سال 1398، بخشی از سقف تعدادی از اتاق‌های طبقه همکف فرو ریخت. هیات‌مدیره انجمن زرتشتیان تهران در راستای پیشگیری از هرگونه حادثه احتمالی، از پذیرش مسافر در پذیرشگاه خودداری کرد. کارشناسان رسمی دادگستری در بخش ساختمان، نیز گواهی دادند ساختمان پذیرشگاه دیگر از استحکام بنا برخوردار نیست. پذیرشگاه پارسایی از یکم دی‌ماه 1398 خورشیدی بسته شد. بازگشایی پذیرشگاه به پس از انجام ایمن‌سازی، بازسازی و بهسازی ساختمان و ایجاد امکانات مناسب برای بهره‌وری هر چه بهتر مسافران و مهمانان، موکول شد.

با جست‌وجو در تارنمای انجمن زرتشتیان تهران و پیگیری روند اجرای کار در می‌یابیم: «بررسی‌های متخصصان و مشاوران، آشکار ساخت که حفظ اسکلت بنا و تعمیر ستون‌های نگهدارنده سقف‌های طبقات ساختمان امری نشدنی و یا به بیان بهتر شدنی ولی با هزینه‌ای به مراتب بیش از نوسازی کلی است. متاسفانه هزینه نوسازی کلی نیز با توجه به شرایط ملموس اقتصادی امروز کشور، بسیار گران و خارج از توان و ظرفیت درآمدها و اندوخته‌های عادی انجمن است. به بیان دیگر، انجمن درحال حاضر قادر نیست تا از طریق دارایی‌های نقدی و در دسترس خود، اعتبار لازم برای نوسازی یا بازسازی ساختمان پذیرشگاه را تامین نماید. باز هم هیات‌مدیره انجمن زرتشتیان تهران، از تمامی همکیشان دعوت می‌کند تا این بار هم با دهش‌های خود در تامین هزینه نوسازی پذیرشگاه پارسایی همازور و هم بهره شده، تا از پذیرشگاه امن و آبرومند در شهر تهران برای همکیشانی که مهمان ما هستند، برخوردار شویم».