«خسرو یکم انوشیروان یکی از نامورترین شهریاران تاریخ ایران‌زمین است. پس از برافتادن ساسانیان، نام انوشیروان با دادگری هم‌تراز بوده است. بسیاری از کسان مانند یکی از ایلخانان مغول به یاد او و با نام «انوشیروانِ عادل» خوانده شده‌اند. کریستن‌سن برآمدن خسرو یکم را «مطلع درخشان‌ترین عصر ساسانی» خوانده است. گفتنی درباره‌ی نزدیک به پنجاه سال پادشاهی خسرو یکم بسیار است ولی در این جستار به یکی از باارزش‌‌ترین ویژگی‌های روزگار فرمان‌روایی انوشیروان در تاریخ ایران پرداخته خواهد شد:
دانش‌اندوزی در روزگار خسرو انوشیروان
دینوری می‌گوید: «در میان پادشاهان ایران کسی دانش‌دوست‌تر و جامع‌تر از انوشیروان یافت نمی‌شد». نگارنده‌ی «اخبارالطوال» می‌گوید: «میان پادشاهان ایران هیچکس از انوشیروان بیشتر در طلب علم کوشا نبود و خود جامع فنون ادب و حکمت بود، ادیبان و حکیمان را به خود نزدیک می‌ساخت و قدر و منزلت ایشان را می‌شناخت». ابن‌خلدون درباره‌ی او گفته است: «انوشیروان علما را اکرام می‌کرد و علم‌دوست بود».
بخشی از گفت‌وگوی خسرو انوشیروان با وزیرش بزرگمهر –که او هم نمونه‌ی فرزانگی در تاریخ ایران است- را فردوسی بازتاب داده است، می‌توان از میان این بیت‌ها نگرش آن روزگار را درباره‌ی ارج فرهنگ و دانش دریافت. خسرو از بزرگمهر می‌پرسد:…»
آنچه خواندید بخشی از نوشتاری با عنوان «اندیشه‌های گوناگون در روزگار خسرو انوشیروان» است که به قلم اردلان کوزه گر پژوهشگر تاریخ در رویه‌ی اندیشه امرداد 414 چاپ شده است.
خوانندگان می‌توانند برای دسترسی به هفته‌نامه‌ی امرداد افزون‌بر نمایندگی‌ها و روزنامه‌فروشی‌ها از راه‌های زیر نیز بهره ببرند.
لینک فروش اینترنتی امرداد شماره‌ی 414
لینک اشتراک ایمیلی هفته‌نامه‌ی امرداد
نشانی دکه‌های شهر تهران ، کرج و حومه
