هر کجای این جهان خاکی که باشید آرامگاه‌ها بخش جدانشدنی از تاریخ و فرهنگ آن سرزمین است. جایی در دل شهر، خیابان سرد با غمی کهنه، سنگ‌هایی افراشته، واژگان کنده‌شده روی سنگ مزارها، باور کنی یا نه، این گورستان است پنهان‌شده در پشت دیوارهای بلند با آن سنگ‌‌مزارها لابلای درختان و سکوتی که از قارقار کلاغ‌ها می‌شکند. جای دیدار زندگان با مردگان. جایی که با پاشیدن آب بر سنگ مزار، گُل افشانی، روشن کردن عود و بوی خوش کندر از سفررفته خویش یاد می‌کنیم. در اندوه از دست دادن در کنار مزار او آرام می‌گیریم.
از جنوب‌شرقی شهر یزد که گذر کنید نزدیکی صفائیه، چشم‌تان به کوهی رسوبی می‌افتد، بر بلندای آن گوردخمه‌ی یزد و در کنار آن آرامگاه زرتشتیان شهر یزد جای دارد. دو آرامستانی که بیانگر فرهنگ زیستی زرتشتیان از گذشته تا به امروز و یادمان تاریخ کهن چهرازی مرگ به شمار می‌رود. کهن‌نگاری آرامگاه زرتشتیان یزد برپایه‌ی نخستین خاکسپاری به سال 1344 می‌رسد. با کوشش‌ها و آمدوشدهای نیک‌اندیشان شهریار خدایاری، شاه‌‌بهرام كیانیان، بهمن عدالت و سروش نارنجی كه تا پاسی از شب گذشته به درازا کشید، آرامگاه زرتشتیان یزد چهارم آذرماه برای خاکسپاری آماده شد. تا این روز پیکر درگذشتگان را به شیوه‌ی نیاکانی در گوردخمه می‌گذاشتند. اما یادگاری از آن بر جای مانده است.
شاید بتوان گفت گورستان‌ها بوستان‌های بزرگ مقیاسی هستند که برای گذاشتن پیکر درگذشته در میان خاک ساخته شده‌اند. یکی از مهم‌ترین بخش‌های آرامگاه زرتشتیان بهسازی فضای سبز و درختکاری به یاد درگذشتگان و هماروانان است. در کنار هر سنگ مزار یک نهال سرو سهی قد می‌کشد که ریشه در فرهنگ ایرانیان در پاسداشت ارزشمندی زیست‌بوم دارد. با همیاری نیک‌اندیشان در اجرای طرح دهش سبز در روز درختکاری، فضای سبز آرامگاه، بهینه‌سازی، تکمیل و گسترش یافته است. فضای سبز بخشی‌ست که پیوسته نیاز به رسیدگی دارد. بی‌گمان با برآوردن نخستین نیاز آن که آبیاری‌ست فضای سبز زنده و شاداب می‌ماند. …
قبرستان‌ها یا آرامگاه‌ها جایی هستند که زندگان و مردگان به دیدار هم می‌رسند. روزهای ویژه‌ای در رسم و آیین زرتشتی و ایرانی برای یادبود درگذشتگان هست مانند پرسه‌‌ی همگانی، جشن فروردینگان و آیین درگذشت اشو زرتشت که زندگان در آرامگاه یزد بر سر خانه مردگان گرد می‌آیند. یکی از ویژگی‌های برجسته‌ی آرامگاه زرتشتیان یزد، آرمیدن پیکر پاک جانسپار راه میهن رستم آذرباد است. …
آنچه در بالا خواندید بخشی از نوشتاری است با عنوان (خوش باش ندانی به کجا خواهی رفت) که در تازه‌ترین شماره‌ی امرداد چاپ شده است.
متن کامل این نوشتار را در رویه‌ی ششم (زرتشتیان) شماره‌ی 462 هفته‌نامه‌ی امرداد بخوانید.
«امرداد» شماره‌ی 462 از دوشنبه، 30 آبان‌ماه 1401 خورشیدی، در روزنامه‌فروشی‌ها و نمایندگی‌های امرداد در دسترس خوانندگان قرار گرفت.
خوانندگان می‌توانند برای دسترسی به هفته‌نامه‌ی امرداد افزون‌بر نمایندگی‌ها و روزنامه‌فروشی‌ها از راه‌های زیر نیز بهره ببرند.
فروش اینترنتی فایل پی‌دی‌اف شماره‌ی 462 هفته‌نامه‌ی امرداد
فروش اینترنتی نسخه‌ی چاپی امرداد 462
اشتراک ایمیلی هفته‌نامه‌ی امرداد
