آیین واجیشت گهنبار میدیاریم گاه با باشندگی همکیشان در آتشکده تهران و آتشکده ورهرام یزد برگزار می‌شود.
آیین واجیشت پیشواز گهنبار چهره‌ی میدیاریم گاه در تهران با یسناخوانی موبد پدرام سروش‌پور و موبد کورش بلندی در آتشکده تهران برگزار می‌شود و همزمان در یزشن‌گاه آتشکده ورهرام یزد موبد مهراب وحیدی به یسناخوانی می‌پردازد.
آیین اوستاخوانی گهنبار آغاز چهره‌ی میدیاریم گاه از ساعت 6 بامداد شنبه 10 دی‌ماه 1401 خورشیدی برابر با مهر ایزد گاهشماری زرتشتی با همازوری موبدان و موبدیاران و باشندگی همکیشان در آتشکده تهران و ساعت 6:15 در آتشکده ورهرام یزد برگزار می‌شود.
همکیشان می‌توانند در زمان یادشده، با حضور در آتشکده هم‌بهره‌ی میزد مینوی گهنبار شوند.
واجیشت گهنبار یکی از کهن‌ترین آیین زرتشتی است که در شهرهای زرتشتی‌نشین به تایید انجمن موبدان با همکاری انجمن زرتشتیان تهران و انجمن زرتشتیان یزد برگزار می‌شود. موبدان پیش از سپیده دم، پیش از آغاز هر چهره گهنبار، در مکان سپندینه یشت‌خانه‌ی آتشکده‌ی ورهرام، به نیایش می‌پردازند. این آیین یزشن‌خوانی یا یسناخوانی نام دارد. موبدان از آغاز گاه اوشهین نیمه‌شب پیش از آغاز گهنبار به یسناخوانی واجیشت می‌پردازند. موبدان (موبد زوت) در یزشن‌گاه آتشکده آیین واجیشت را به جا می‌آورند و موبدان «راسپی» با سرودن بخش‌هایی از یسنا با موبد «زوت» همکاری می‌کنند. در هنگام یسناخوانی و سرودن یسنا، موبدان شربت هوم را از کوبیدن و نرم کردن ساقه‌ی گیاه سپندینه هوم با آب در هاون برنجی به دست می‌آورند. آیین گهنبار از جشن‌های سالیانه است که در شش هنگام یا شش چَهره و هر چهره به مدت پنج روز برگزار می‌شود. شش چهره‌ی گهنبار در باور زرتشتیان نماد آفرینش جهان و هستی از سوی پروردگار در شش گام است. این شش پله در «فروردین‌یشت»، بند هشتاد و شش، به این ترتیب است: «آسمان، آب، زمین، گیاهان، جانوران و انسان». شادی اهورایی در جشن‌های زرتشتی، با نیایش اهورامزدا و بزرگداشت جلوه‌های مینوی و گیتوی آفریدگار، با دادودهش، همازوری، هبستگی به بار می‌نشیند و خویشکاری دلپذیر دینی زرتشتیان می‌شود.
گهنبار، آیین و جشنی است که از دیرباز در پهنه‌ی ایران فرهنگی، به‌پا داشته می‌شده، جشنی که نخستین بن‌پایه و مایه‌ی آن گردهم آمدن، هم‌افزایی، همازوری و شادی است. شش چهره گهنبار یادآور شش پله‌‌ی (:مرحله‌‌ی) آفرینش است. گهنبار چَهره‌ی میدیارم (گهنبار میانه‌ی زمستان بزرگ)، گاه آفرینش جانوران و چارپایان است، هر ساله برپایه‌ی سالنمای خورشیدی از ۱۰ تا ۱۴ دی‌ماه برابر با مهر ایزد تا ورهرام ایزد در گاهشمار زرتشتی برگزار می‌شود. آیین‌های این گهنبار هم‌چون دیگر گهنبا‌رها در راستای هم‌افزایی و همازوری برگزارمی‌شود. در روستاهای زرتشتی‌نشین، هر روز با آوای نیایش در خانه‌ای سفره‌‌ی گهنبار گسترده و اشیا و خوراک‌هایی به نماد فروزه‌های اهورایی و آفرینش روی آن گذاشته می‌شود.
