محمد سریر، کیوان ساکت، محمد دلنوازی و رهام بهمنش، به عنوان داوران بیست‌وسومین جشنواره موسیقی زرتشتیان سراسر دنیا معرفی شدند.
کانون دانشجویان زرتشتی، کارنامه‌ی هنری داوران بیست‌وسومین جشنواره موسیقی زرتشتیان را بدین گونه معرفی کرده است:
داوران پایانی:
محمد سریر:
آموزشی، پژوهشی، حرفه‌ای
الف: علمی
موسسه تحقیقات اقتصادی دانشگاه تهران (۱۳۴۵ – ۱۳۴۷)
تدریس در دانشکده روابط بین‌الملل
تدریس در مرکز آموزش‌های دیپلماتیک وزارت امور خارجه
تدریس در دوره مدیریت انرژی موسسه مطالعات بین المللی انرژی و مدیریت پروژه‌های پژوهشی
عضو و سرپرست گروه مطالعات انرژی و اقتصاد بین الملل دفتر مطالعات سیاسی و بین المللی (۱۳۶۴ – ۱۳۷۸)
ارایه ده‌ها مقاله علمی در نشریات بین المللی
ب: هنری
مدرس انستیتو مربیان هنری، وزارت آموزش و پرورش (۱۳۴۷ – ۱۳۵۱)
آهنگساز و عضو ارکستر بزرگ رادیو (۱۳۴۴ – ۱۳۵۰)
تهیه‌کننده و مشاور هنری در سازمان رادیو و تلویزیون (۱۳۵۰ – ۱۳۵۱)
آهنگساز و مشاور مدیر مرکز موسیقی صدا و سیما (۱۳۶۶ – ۱۳۷۰)
تدریس در مرکز حفظ و اشاعه موسیقی (۱۳۷۳ – ۱۳۷۴)
تدریس در دانشکده صدا و سیما (۱۳۸۳ – ۱۳۸۹)
عضو هیات علمی دانشگاه آزاد اسلامی دانشکده هنر و معماری ۱۳۷۲ تاکنون
عضویت در شوراها:
عضو شورای عالی خانه هنرمندان ایران
رییس و عضو هیات رییسه کانون آهنگسازان سینمای ایران ۱۳۷۳ تاکنون
رییس و عضو هیات رییسه شورای عالی داوری خانه سینما ۱۳۷۳ تاکنون
عضو هیات داوری برای انتخاب بهترین‌های سینما (۱۳۷۷ – ۱۳۷۶)
عضو و رئیس کمیته ملی موسیقی یونسکو در ایران از ۱۳۷۷ تاکنون
عضو هیات رییسه اکادمی داوری جشن خانه سینما (۱۳۸۳ – ۱۳۸۶)
عضو شورای عالی موسیقی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی ۱۳۷۴
عضو شورای عالی موسیقی صدا و سیما ۱۳۷۸
عضو متخصص شورای عالی ارزشیابی هنرمندان کشور (۱۳۸۶ – ۱۳۸۳)
دبیر جشنواره موسیقی جوان ۱۳۸۲
رییس هیات مدیره خانه موسیقی ایران ۱۳۸۲
عضو شورای عالی سیاستگذاری موسیقی کشور ۱۳۸۳
کیوان ساکت:
متولد ۱۳۴۰ در خانواده‌ای فرهنگی در شهرستان مشهد به دنیا آمد، از همان کودکی با تشویق پدر و مادر خویش به موسیقی و نقاشی پرداخت. مادر وی رییس بزرگترین دبیرستان دخترانه ی مشهد بود. دبیرستان ارض اقدس. و پدر وی موسس بزرگترین دراگ استور خراسان بود بنام دراگ استور کیوان. هر دو از مشوقان وی به هنر بودند. به‌ویژه نقش مادر در دلبستگی وی به هنر بسیار پررنگ بود. درنقاشی و طراحی شاگرد اساتادانی همچون: صادق‌پور، پیراسته و دولّو بود. نخستین درس‌های موسیقی را از دایی خویش منوچهر زمانیان در«کارگاه موسیقی کودکان و نوجوانان» که صداو سیمای وقت در مشهد آن را بنیاد نهاده بود، فرا گرفت. سپس مدت کوتاهی نزد حمید متبسم به فراگیری ادامه داد که در آن زمان در «دانشسرای هنر تهران » تحصیل می کرد و تابستان‌ها به مشهد می‌آمد. پس از آن تار را بدون استاد و به تنهایی آموخت. او در این زمینه تنها چند ملاقات کوتاه با هنرمند حسین علیزاده در کانون چاوش آن زمان داشت.
در سال ۱۳۶۹ به دعوت زنده‌یاد پرویز مشکاتیان به گروه «عارف » به عنوان سُولیست تار دعوت شد (آشنایی وی با استاد مشکاتیان و دعوتش به گروه عارف داستان ویژه و جالبی دارد) و این همکاری تا هنگام درگذشت زنده‌یاد مشکاتیان ادامه داشت و حاصل این همکاری آثاری است مانند: افشاری مرکب ، افق مهر ، وطنِ من با صدای ایرج بسطامی ، مقام صبر با صدای علیرضا افتخاری وبرگزاری کنسرت‌ها در داخل و خارج از ایران که در تمامی آنها ساکت سولیست تار بود. وی در سال ۱۳۷۵ گروه وزیری را بنیاد نهاد که این گروه در بیشتر نقاط جهان اجرا داشته است. در سال ۱۳۸۹ به دعوت وزارت خارجه آلمان برای همکاری با «ارکستر سمفونیک بوخوم» به آلمان دعوت شد و کنسرت موفقی برگزار کرد و همین ارکستر سال بعد در افتتاحیه المپیک زنان آثار ساکت را اجرا کرد. ساکت تاکنون در بیشتر شهر های ایران و کشور های جهان با هدف گسترش موسیقی ایرانی، تار و سه تار کنسرت های گوناگونی را اجرا کرده است.
از آلبوم‌های وی به موارد زیر اشاره شده است:
جامه دران، سبکبال، دیدار شرق و غرب، فسانه (با صدای ایرج بسطامی)، بی کاروان کولی( با صدای ایرج بسطامی)، ای وطن (با صدای فاضل جمشیدی)، آشنایی با آواز دشتی (با صدای رضا شاکری)، شرق اندوه، شبی با خورشید، یادگار خون سرو، آن سوی آب و گل، قاصدک، رقص انگشتان (ضبط‌شده در استودیو چایکوفسکی در مسکو)، نای شکسته (با صدای امیر تفتی) و می‌تراود مهتاب (با صدای سالار عقیلی)- کی می‌رسد باران (با صدای سینا سرلک) و یک خانه پُر زِ مَستان ( آلبوم تصویری کنسرت سال ۹۱ با صدای سالار عقیلی).
تالیفات وی: گزیده ی ردیف کاربردی موسیقی ملی ایران در سال ۱۳۹۵ و با نوشته‌هایی از استادان: فرهنگ شریف، فرهاد فخرالدینی، روشن‌روان و دکتر سریر مجال نشر یافت. این کتاب شامل گزیده‌ای از گوشه‌هایی از ردیف است که بیشترین کاربرد را در نوازندگی داشته و در ۱۰۰ سال اخیر بیشتر اجرا شده‌اند که با سلیقه و روش کیوان ساکت تنظیم شده است. بیایید تار و سه تاربنوازیم که تاکنون ۶ جلد آن چاپ شده است (شامل ردیف مقدماتی ماهور، ردیف دشتی، ردیف اصفهان، افشاری، بیات ترک، ابوعطا، کرد بیات، چهارگاه، شوشتری و شور است) و تا ۱۰ جلد ادامه خواهد داشت، هشت آهنگ معروف جهان، چرخ نیلوفری، سبکبال، در سایه سار بید، حرکت دائمی، با موج تا کرانه از دیگر نوشته های ساکت برای افزایش مهارت و آشنایی بیشتر با موسیقی ایرانی و تار و سه تار است که هر کدام برای گونه ای از تکنیک های این سازها نگاشته شده است. این روزها ساکت همزمان در کار ضبط چندین البوم از کارهای تازه خود است.
محمد دلنوازی:
زاده تهران–1332، از سال 1345 با واردشدن به هنرستان موسیقی، نواختن تار را نزد هوشنگ ظریف آغاز کرد و در ادامه از محضر علی‌اکبرخان شهنازی برای فراگیری ردیف‌های سازی و از محضر استاد محمود کریمی جهت فراگیری ردیف‌های آوازی بهره برد. در سال 1356 مدرک کارشناسی خود را از کنسرواتوار تهران دریافت کرد. از سال 1354 نواختن بربط را به صورت خودآموز آغاز کرد و از آن زمان تا کنون با گروه‌هایی همچون گروه عارف و ارکستر سازهای ملی به رهبری فرامرز پایور به عنوان نوازنده بربط و رباب همکاری داشته است. وی افزون بر بربط و رباب با نواختن تار و پیانو نیز آشنایی دارد.
داور مقدماتی
رهام بهمنش:
رهام بهمنش، پیانیست، آهنگساز و فیلمساز، کارشناسی ارشد هنر از دانشگاه تهران اخذ و در سال ۲۰۰۲ به کانادا مهاجرت کرد و در آنجا موفق به دریافت مدرک ARCT از رویال کنسرواتواری کانادا شد.
او هم اکنون به عنوان استاد رسمی رویال کنسرواتوری مشغول به کار است.
رهام بهمنش علاوه بر فعالیتهای آهنگسازی و نوازندگی، سرپرستی و رهبری گروه‌های مختلفی را تاکنون به عهده داشته است. از جمله این فعالیت‌ها:
رهبر گروه کر زرتشتیان و فرهنگسرای هنر
رهبر و سرپرست گروه کوچ
رهبر و سرپرست ارکستر خانم سیمین غانم
داور مسابقات کر جشنواره سوره
داور دوسالانه باخ نوازی
داور جشنواره موسیقی Carillon music
خواننده و آهنگساز کوارتت بند
رهام بهمنش علاوه بر خوانندگی، ساخت موسیقی چندین فیلم و سریال و ساخت چند فیلم داستانی و مستند (ازجمله مستند پنجی درباره مراسم زرتشتیان) و فیلمنامه نویسی را در کارنامه خود دارد.
بیست‌وسومین جشنواره موسیقی زرتشتیان 17 اسفندماه 1401 از ساعت 17 در همایشگاه مارکار تهرانپارس برگزار می‌شود.
