جلو هتل‌سازی در کوه باستانی کرمان را بگیرید

خبرنگارامرداد: سیاوش آریا
1395-04-30
00:00

پدیده‌ی زمین‌خواری و به تازگی کوه‌خواری و ساخت و ساز در بلندی‌ها، بسیار رنج‌آور و اندوه‌بار است و باید در قانون، این‌گونه کارها جُرم به‌شمار آید و افرادی که از آن بهره‌ی نادرست می‌برند، بدون هیچ چشم‌پوشی مورد پیگرد قضایی قرار گیرند و اگر در دستگاه‌ها کوتاهی انجام گیرد، باید با عوامل این کاستی هم به شدت برخورد شود.
به گزارش اَمرداد، سخنان بالا را مقام رهبری در دیدار با دست اندرکاران و مدیران سازمان محیط زیست و منابع طبیعی در تاریخ 17 اِسپندماه 1393 بیان کرده‌اند. همچنین رهبری در بخش دیگری از سخنانشان افزوده‌اند: موضوع زیست بوم، موضوع این دولت و آن دولت، این شخص و یا آن شخص، این جریان و آن جریان نیست، بلکه موضوعی ملی و کشوری است که باید برای انجام دشواری‌های در پیوند با آن، همه دست به دست یکدیگر دهند. اما پس از گذشت 17 ماه از فرمان رهبری در برخورد با کوه‌خواری و دست‌اندازی بر زیست بوم، هنوز هستند گروه‌ها و افرادی که به انگیزه‌های گوناگون و با رانت‌خواری و ارتباط با برخی مدیران رَده بالا، به سرچشمه‌های طبیعی و خدادادی دست‌اندازی کرده و این ثروت ملی را بر باد می‌دهند. موضوع بر می‌گردد به واگذاری 8 هکتار از زمین‌های چکاد (:قله) کوه باستانی «شیوَشگان» یا صاحب الزمان امروزی که در برابر بهایی به موسسه مالی اعتباری عسگریه داده شده و ساخت هتل بام کرمان نیز از زمستان سال گذشته با دور زدن قانون در این کوه باستانی آغاز شده است. هر چند در همان روزهای نخستین آغاز کار هتل، کُنشگران(:فعالان) زیست بوم و میراث فرهنگی کرمان با تشکیل زنجیره‌ی انسانی و گردآوری امضا، فریاد خود را به گوش مدیران استانی رسانیده و خواستار توقف این پروژه شده‌اند، ولی همچنان ساخت این هتل در حال انجام بوده و پیشرفت‌هایی هم کرده است. از سویی دیگر، ساخت هتل با نابودی کوه تاریخی و جنگل و زیست بوم همراه بوده و بر پایه‌ی اصل 50 قانون اساسی، این کارها جُرم به شمار می‌آید. همچنین در همین کوه ساختار مِهرازی(:معماری) دستکَند باستانی به دست آمده است که به باور ناصر شجاعی که پژوهش‌هایی بر روی آن انجام داده است، این سازه‌ی دستکَند در پیوند با آیین مهر بوده و در آغاز نوروز و مهرماه هر سال با پدیداری سایه نگاری رو به رو بوده و دیرینگی چندین هزار ساله دارد. شجاعی در همین زمینه به اَمرداد گفت: «بر پایه‌ی پژوهش‌های من این کوه تاریخی که به نام «شیوَشگان» نامیده می‌شود، همان البرز کوه شاهنامه فردوسی است که در واقع نیایشگاه مهریان بوده است». هر چند نمی‌توان به درستی و کامل این دیدگاه را پذیرفت، ولی دست کم ساختار مِهرازی دستکَند با دیرینگی پیش از اسلام در این کوه آشکار بوده و جا دارد مدیران میراث فرهنگی به جای این که چشمان خود را بر روی ساخت و ساز این پروژه ببندند و سکوت پیشه کنند، کارشناسان خود را برای بررسی بیشتر این سازه و کوه فرستاده و از آن پاسداری و نگهداری کنند. از سویی دیگر، نزدیکی این کوه به یادمان‌های باستانی و ساسانی دژ دختر (قلعه) و دژ اَردشیر می‌تواند دیدگاه این پژوهشگر را بیش از پیش نیرو بخشد(:تقویت کند).
کُنشگران زیست بوم و میراث فرهنگی نیز این پرسش را به میان می آورند که آیا بام کرمان تنها از دل این کوه می‌گذرد؟ و آیا می‌توان سرچشمه‌های طبیعی و ثروت ملی را به بخش خصوصی یا دولتی واگذار کرد. مگر کوه میراث شهرداری یا مسکن و شهرسازی است که این گونه بخشش می‌کنند و هتل و تله کابین را توی سر مردم می کوبند! کدام خردمندی می‌پذیرد که سند بالندگی طبیعت شهر کرمان را به نام یک موسسه بزنند و بر سر مردم منت هم داشته باشند که داریم توسعه را برای شهر به ارمغان می‌آوریم! تاوان بی‌توجهی به منابع طبیعی و زیست بوم مردم را چه کسی باید پرداخت کند؟ آیا به پیامدهای این ساخت و سازها و اثرات بد زیست بومی این پروژه، اندیشیده شده است. آیا به پَساب این هتل و آلوده کردن هوای پاک کوه و جنگل پیرامونش، به راه‌سازی و نابودی کوه، به کوهنوردان آرزومند (:مشتاق) و به بخشش‌های این داده‌ی اهورایی اندیشه کرده اند؟ آیا دست‌اندرکاران به پیامدهای شوم این پروژه و اثرات آن به اماکن و سازه های تاریخی در کنار کوه نگرشی داشته اند».
این کُنشگران که پیشتر صدای اعتراض خود را به گوش استانداری و دیگر مدیران شهری و استانی رسانیده بودند، هم اینک نا امید شده و درخواست و اعتراض خود را در سطح ملی به میان آورده و از مدیر کل سازمان حفاظت محیط زیست و سازمان میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی همیاری می‌خواهند. آنان می‌گویند تا دیر نشده است باید از ساخت هتل و دنباله‌ی این پروژه پیشگیری کرد.
در پایان باید به یاد داشته باشیم که گناه امروز ما، گریبانگیر آیندگان خواهد شد و تاریخ روزی ما را داوری (:قضاوت) خواهد کرد.